De meeste verzekeraars dekken alleen zuivere risico's of risico's die de meeste of alle hoofdelementen van verzekerbaar risico belichamen. Deze elementen zijn "door toeval," bepaaldheid en meetbaarheid, statistische voorspelbaarheid, gebrek aan catastrofale blootstelling, willekeurige selectie en grote verliesblootstelling.

Puur risico versus speculatief risico

Verzekeringsmaatschappijen vergoeden normaal gesproken alleen pure risico's, ook wel event-risico's genoemd. Een puur risico omvat elke onzekere situatie waarin de kans op verlies aanwezig is en de kans op financieel gewin afwezig is. Speculatieve risico's zijn die welke winst of verlies kunnen opleveren, namelijk zakelijke ondernemingen of goktransacties. Speculatieve risico's missen de kernelementen van verzekerbaarheid en zijn bijna nooit verzekerd.

Voorbeelden van pure risico's zijn natuurlijke gebeurtenissen, zoals branden of overstromingen, of andere ongelukken, zoals een auto-ongeluk of een atleet die zijn of haar knie ernstig verwondt. De meeste zuivere risico's kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën: persoonlijke risico's die van invloed zijn op de inkomstenverdienende kracht van de verzekerde, vastgoedrisico's en aansprakelijkheidsrisico's die verliezen dekken die voortvloeien uit sociale interacties. Niet alle zuivere risico's worden gedekt door particuliere verzekeraars.

Als gevolg van kans

moet een verzekerbaar risico het vooruitzicht van een accidenteel verlies hebben, wat betekent dat het verlies het resultaat moet zijn van een onbedoelde actie en onverwacht moet zijn in de exacte timing en impact. De verzekeringssector noemt dit gewoonlijk 'vanwege toeval'. Verzekeraars betalen alleen claims uit voor schadegevallen die per ongeluk zijn veroorzaakt, hoewel deze definitie van staat tot staat kan verschillen. Het beschermt tegen opzettelijke daden van verlies, zoals een huisbaas die zijn of haar eigen gebouw afbrandt.

Definibiliteit en meetbaarheid

Om een ​​verlies te dekken, moet de verzekeringnemer een definitief bewijs van verlies kunnen aantonen, gewoonlijk in de vorm van rekeningen in een meetbaar bedrag. Als de omvang van het verlies niet kan worden berekend of niet volledig kan worden vastgesteld, is het niet verzekerd. Zonder deze informatie kan een verzekeringsmaatschappij geen redelijke voordeelbedragen of premiekosten produceren.

Statistisch voorspelbaar

Verzekeren is een spel met statistieken en verzekeraars moeten kunnen inschatten hoe vaak een verlies kan optreden en hoe ernstig het verlies is. Verliezen die vaker voorkomen of een hoger vereist voordeel hebben, hebben doorgaans een hogere premie. Verzekeraars van levens- en ziektekostenverzekeringen zijn bijvoorbeeld afhankelijk van actuariële wetenschap en sterftecijfers en morbiditeitstabellen om verliezen te spreiden over populaties.

Niet catastrofaal

Standaardverzekering biedt geen bescherming tegen catastrofale gevaren.Het is misschien verrassend om een ​​uitsluiting tegen rampen te zien als een van de kernelementen van een verzekerbaar risico, maar het is logisch gezien de definitie van de verzekeringssector van catastrofale, vaak afgekort als 'kat'. Voor een verzekeringsmaatschappij is een catastrofaal risico eenvoudigweg een ernstig verlies dat te duur, doordringend of onvoorspelbaar wordt geacht en waarmee de verzekeringsmaatschappij redelijkerwijs dekking kan bieden.

Er zijn twee soorten catastrofale risico's. De eerste is aanwezig wanneer alle of vele eenheden binnen een risicogroep, zoals de polishouders in die verzekeringsklasse, allemaal aan dezelfde gebeurtenis worden blootgesteld. Voorbeelden van dergelijke catastrofale risico's zijn nucleaire fall-out, orkanen of aardbevingen.

Het tweede soort catastrofaal risico houdt een onvoorspelbaar groot waardeverlies in dat noch door de verzekeraar, noch door de verzekeringnemer wordt verwacht. Misschien wel het meest beruchte voorbeeld van dit soort catastrofale gebeurtenissen deed zich voor tijdens de terroristische aanslagen op 11 september 2001.

Sommige verzekeringsmaatschappijen zijn gespecialiseerd in catastrofale verzekeringen en veel verzekeringsmaatschappijen sluiten herverzekeringsovereenkomsten om zich te wapenen tegen catastrofale gebeurtenissen. Beleggers kunnen zelfs risicogekoppelde effecten kopen, "katobligaties" genaamd, die geld inzamelen voor catastrofale overdracht van risico's.

Willekeurig geselecteerde en grootschalige blootstelling

Alle verzekeringssystemen werken op basis van de wet van grote aantallen. Deze wet stelt dat er een voldoende groot aantal homogene blootstellingen moet zijn aan een specifieke gebeurtenis om een ​​redelijke voorspelling te doen over het verlies dat verband houdt met een gebeurtenis. Een tweede gerelateerde regel is dat het aantal blootstellingseenheden, of polishouders, ook groot genoeg moet zijn om een ​​statistisch willekeurige steekproef van de totale populatie te omvatten. Dit is bedoeld om te voorkomen dat verzekeringsmaatschappijen alleen risico spreiden bij degenen die het meest waarschijnlijk een claim genereren, zoals kan gebeuren bij ongunstige selectie.

Andere elementen van verzekerbaarheid

Er zijn andere minder belangrijke of meer voor de hand liggende elementen van een verzekerbaar risico. Het risico moet bijvoorbeeld leiden tot economische tegenspoed, anders is er geen reden om het verlies te verzekeren. Het risico moet algemeen worden begrepen tussen elke partij, die ook een van de basiselementen is van een geldig contract in de Verenigde Staten.