Wordt u overweldigd door de hoeveelheid informatie die u moet analyseren bij het beoordelen van een obligatiefonds? Weten welke informatie het belangrijkst is, kan verwarrend zijn, ongeacht of u naar een onderzoeksdienst zoals Morningstar of de website / prospectus van een beleggingsfondsbedrijf kijkt. We laten u zien hoe u kunt bepalen wat belangrijk is in uw analyse en hoe u het risico en rendement van een obligatiefonds kunt projecteren, een taak die moeilijk kan zijn, zelfs als u een goed begrip hebt van hoe obligaties werken.

Zie: Obligatiefondsen verhogen inkomen, verminderen risico

We zullen kijken naar enkele belangrijke factoren van de analyse van obligatiefondsen, en dan zullen we deze factoren gebruiken om twee van de grootste obligatie-fondsen van de bedrijfstakken: PIMCO Total Return Fund (PTTRX) en Vanguard Total Bond Market Index Fund (VBTLX). De eerste vertegenwoordigt het uiterste van actief beheer, terwijl de laatste het uiterste vertegenwoordigt van passief beheer. De branchestandaard Barclays Capital Aggregate Bond Index is de benchmark voor beide fondsen. (De equivalente index in Canada is de Scotia Capital Universe Bond-index)

Risico's
Het begrijpen van het risico van een obligatiefonds zou natuurlijk een hoge prioriteit moeten hebben in uw analyse. Er zijn veel soorten risico's verbonden aan obligaties. Hier zijn bijvoorbeeld enkele van de risico's in het prospectus voor de PTTAX-lijsten: rentetarief, kredietwaardigheid, markt, liquiditeit, buitenlandse investeringen (of landenrisico), valutarisico, leverage en beheersrisico. Maar voordat u concludeert dat obligaties niet langer een veilige belegging zijn, moet u eraan denken dat de meeste binnenlandse obligaties van beleggingskwaliteit voldoende gediversifieerd zijn tegen dit soort risico's; het renterisico is echter de belangrijkste uitzondering.

Renterisico's Obligatiefondsrendementen zijn in hoge mate afhankelijk van de veranderingen in algemene rentetarieven; dat wil zeggen, wanneer de rente stijgt, neemt de waarde van obligaties af, wat op zijn beurt het rendement op obligatiefondsen beïnvloedt. Om het renterisico te begrijpen, moet u de duur begrijpen (zie het hoofdstuk Zelfstudie hoofdstuk Advanced Bond Concepts: Duration ).

De duration, in de eenvoudigste bewoordingen, is een maatstaf voor de gevoeligheid van een obligatiefonds voor rentewijzigingen. Hoe hoger de looptijd, hoe gevoeliger het fonds. Een duration van 4, 0 betekent bijvoorbeeld dat een renteverhoging van 1% ongeveer een daling van 4% in het fonds veroorzaakt. De duur is aanzienlijk ingewikkelder dan deze uitleg, maar wanneer de renterisico's van het ene fonds met het andere worden vergeleken, biedt duration een goed startpunt.

Als alternatief voor de duur is een gewogen gemiddelde looptijd (WAM) ook wel bekend als "gemiddelde effectieve volwassenheid", een gemakkelijkere meeteenheid om te begrijpen. WAM is de gewogen gemiddelde resterende looptijd van de obligaties in de portefeuille, uitgedrukt in jaren. Hoe langer de WAM, hoe gevoeliger de portefeuille voor de rentetarieven zal zijn.WAM is echter nog steeds niet zo nuttig als de duur, waardoor u de rentegevoeligheid nauwkeurig kunt meten, terwijl WAM u slechts een schatting geeft.

Kredietrisico's Gegeven het bedrag aan Amerikaanse Treasuries en mortgage-backed securities in de Barclays Capital Aggregate Bond Index, zullen de meeste obligatiefondsen die worden vergeleken met deze index de hoogste kredietwaardigheid hebben: "AAA."

Hoewel de meeste obligatiefondsen diversificeren het kredietrisico goed genoeg, u moet nog steeds begrijpen dat de gewogen gemiddelde kredietrating van een obligatiefonds zijn volatiliteit zal beïnvloeden. Hoewel obligaties met een lagere kredietwaardigheid hogere rendementen opleveren, brengen ze ook hogere volatiliteit.

Obligaties die niet van beleggingskwaliteit zijn, ook wel 'junk bonds' genoemd, maken geen deel uit van de Lehman Aggregate Bond Index of de meeste obligaties van beleggingskwaliteit. Aangezien PTRAX echter tot 10% van zijn portefeuille mag hebben in niet-beleggingswaardige obligaties, kan het dus volatieler zijn dan uw gemiddelde obligatiefonds.

Extra volatiliteit is niet alleen te vinden in junk bonds. Obligaties met rating investment grade kunnen soms worden verhandeld als junk bonds. Dit komt omdat ratingbureaus, zoals Standard & Poor's (S & P) en Moody's, trage emits kunnen downgraden vanwege hun bureauconflicten (de inkomsten van het ratingbureau komen van de uitgever die ze beoordelen). Bijvoorbeeld, GM's obligaties verhandelden op junk-niveaus gedurende maanden voordat S & P ze tot junk-status bracht in mei 2005.

Veel onderzoeksdiensten en beleggingsfondsen gebruiken stijlvakken om u te helpen de rente- en kredietrisico's van een obligatiefonds te bekijken. De fondsen die we vergelijken - PTRTX en VBTLX - hebben allebei dezelfde stijlbox, die we hieronder laten zien.

Afbeelding 1 - Verticale as staat voor kredietkwaliteit.

Wisselkoersrisico
Een andere oorzaak van volatiliteit in een obligatiefonds is blootstelling aan vreemde valuta. Dit is van toepassing wanneer een fonds belegt in obligaties die niet in zijn eigen valuta luiden. Aangezien valuta's volatieler zijn dan obligaties, kunnen valutaresultaten voor een obligatie in vreemde valuta uiteindelijk het rendement op vastrentende waarden verlagen. De PTRTX, bijvoorbeeld, laat tot 30% valutarisico's toe in zijn portefeuille; om het risico dat dit met zich meebrengt te verminderen, dekt het fonds ten minste 75% van die blootstelling aan vreemde valuta af. Net als bij niet-investment-grade posities is blootstelling aan vreemde valuta de uitzondering, en niet de regel, voor obligatiefondsen die worden vergeleken met de Barclays Capital Aggregate Bond Index.

Rendement
Anders dan aandelenfondsen, zullen de afgelopen absolute prestaties voor obligatiefondsen waarschijnlijk weinig of geen indicatie geven van hun toekomstig rendement, omdat de renteomgeving voor altijd verandert (en uit de controle van een fonds komt). In plaats van te kijken naar historische rendementen, kunt u beter het rendement van een obligatiefonds tot het einde van de looptijd (YTM) analyseren. Dit geeft u een schatting van het verwachte rendement op WAM op jaarbasis van het obligatiefonds.

Bij het analyseren van het rendement van een obligatiefonds, moet u ook kijken naar de verschillende vastrentende beleggingen die het fonds aanhoudt. Morningstar verdeelt obligatiefondsen in 12 categorieën, elk met zijn eigen risico-rendementscriteria.In plaats van te proberen de verschillen tussen deze categorieën te begrijpen, zoekt u naar een obligatiefonds dat materiële delen van deze vijf verschillende vastrentende categorieën bevat: overheid, bedrijven, tegen inflatie beschermde effecten, door hypotheek gedekte waardepapieren en door activa gedekte waardepapieren. Omdat deze obligaties verschillende renterisico's en kredietrisico's hebben, vullen ze elkaar aan, dus een combinatie hiervan helpt het voor risico gecorrigeerde rendement van een obligatiefonds (zie Asset Allocation with Fixed Income ).

De Barclays Capital Aggregate Bond Index bijvoorbeeld kent geen materiële wegingsfactoren in tegen inflatie beschermde effecten en door activa gedekte waardepapieren. Daarom kan een verbeterd risico / rendementsprofiel waarschijnlijk worden gevonden door ze in een obligatiefonds op te nemen. Helaas bootsen de meeste obligatie-indices de marktkapitalisatie van hun markt na in plaats van zich te concentreren op een optimaal risico-rendementprofiel.

Als u de samenstelling van uw vastrentende benchmark begrijpt, kan het evalueren van obligatiefondsen eenvoudiger worden, omdat de benchmark en het fonds vergelijkbare risico-rendementskenmerken hebben. Voor de retailbelegger kunnen indexkenmerken echter moeilijk te vinden zijn. Als er echter voor de index een ETF (exchange exchange traded fund) is, moet u de van toepassing zijnde indexinformatie via de website van de ETF kunnen vinden. Aangezien het doel van een ETF is trackingfouten ten opzichte van zijn benchmark te minimaliseren, moet de make-up representatief zijn voor zijn benchmark.

Kosten
Hoewel de bovenstaande analyse u een gevoel geeft voor het absolute rendement van een obligatiefonds, zullen de kosten een grote impact hebben op de relatieve prestaties, vooral in een omgeving met lage rentetarieven. In mei 2005 had het gemiddelde obligatiefonds dat werd vergeleken met de Lehman Aggregate Bond-index bijvoorbeeld een kostenratio van 1. 1%, terwijl de YTM van de index slechts 4. 6% bedroeg. Die kostenratio is gelijk aan bijna 25% van de YTM!

Het toevoegen van waarde boven het percentage kostenratio kan een moeilijke hindernis zijn voor een actieve obligatiemanager om te overwinnen, maar passief beheerde obligatiefondsen kunnen hier echt waarde toevoegen vanwege hun lagere kosten. De VBMFX heeft bijvoorbeeld een kostenratio van slechts 0. 2%. Zo'n kostenratio neemt een kleiner deel van uw rendement weg. Kijk ook uit voor belastingen van voor- en achterkant, die voor sommige obligatiefondsen verwoestend kunnen zijn voor het rendement.

Omdat obligatiefondsen voortdurend rijpen en worden geroepen en opzettelijk worden verhandeld, hebben obligatiefondsen doorgaans een hogere omzet dan aandelenfondsen. Passief beheerde obligatiefondsen hebben echter doorgaans een lagere omzet dan actief beheerde fondsen en kunnen daarom een ​​betere waarde bieden.

De bottom line Het evalueren van obligatiefondsen hoeft niet ingewikkeld te zijn. U hoeft zich alleen te concentreren op een paar factoren die inzicht geven in risico en rendement, wat u vervolgens een gevoel zal geven voor de toekomstige volatiliteit en het rendement van het fonds.

Anders dan aandelen, zijn obligaties zwart en wit: je hebt een band tot volwassenheid en je weet precies wat je krijgt (behoudens standaard). Obligatiefondsen zijn niet zo eenvoudig vanwege het ontbreken van een vaste vervaldatum, maar u kunt nog steeds een schatting van het rendement krijgen door naar de YTM en WAM te kijken.

Het grootste verschil tussen de twee fondsen komt neer op de kosten. In een omgeving met een lage rente wordt dit verschil nog verder benadrukt. De toevoeging van niet-investment-grade obligaties en ongedekte valuta in de PTRAX zal waarschijnlijk zijn volatiliteit verhogen, terwijl een hogere omzet ook zijn handelskosten zal verhogen in vergelijking met VBTLX.

Gewapend met een goed begrip van deze statistieken, zou het evalueren van obligatiefondsen in de toekomst veel minder intimiderend moeten zijn.