De reis naar het werk is een ware reis voor zo'n 3, 4 miljoen pendelaars die dagelijks minimaal 90 minuten onderweg zijn van en naar hun werk. Experts noemen het 'extreem woon-werkverkeer' en volgens het rapport van het US Census Bureau uit 2004 Journey To Work zijn reizen van 90 minuten of meer de snelst groeiende categorie van woon-werkverkeer sinds 1990. Waarom gaan mensen zo extreem? ? In de eerste plaats is het voor het geld! Lees verder om meer te weten te komen over de financiële voor- en nadelen van verder leven dan waar u werkt.

Salaris Big City, Small Town Living Er zijn twee belangrijke problemen die de groeiende trend van extreem woon-werk verkeer in de hand werken. Verreweg het belangrijkste probleem is geld. De vastgoedboom die de afgelopen jaren in de Verenigde Staten heeft plaatsgevonden, heeft de huizenprijzen sterk doen stijgen. Tegenwoordig kunnen veel mensen zich niet veroorloven om te leven in de buurt van waar ze werken, vooral in de onmiddellijke buitenwijken van grote grootstedelijke centra zoals Los Angeles en New York.

Deze realiteit dwingt een toenemend aantal mensen om zich te verplaatsen naar wat de 'exurbs' worden genoemd, die in feite de buitenwijken van de buitenwijken zijn. Als gevolg hiervan is de nationale gemiddelde pendeltijd toegenomen en is het aantal extreme pendelaars sinds 1990 bijna verdubbeld. In 2000 was het gemiddelde dagelijkse woon-werkverkeer 25. 5 minuten - extreme pendelaars kwamen ruim boven dat gemiddelde uit met een rit van meer dan 90 minuten om elke dag op het werk aan te komen. Dit lijkt misschien een lange tijd te besteden op de weg, maar de afweging voor extreme pendelaars komt in de kosten van hun behuizing. In feite is het niet ongebruikelijk om prijsverschillen van meer dan 50% te zien tussen woningen in de buurt van grote grootstedelijke centra en in de buitenwijken. Dit is een enorme factor als je bedenkt dat huisvesting de grootste eenmalige kostenpost is voor de meeste huishoudens en dat de prijzen voor nieuwe woningen volgens de National Association of Home Builders in de afgelopen twee decennia bijna zijn verdrievoudigd. Extreme pendelaars profiteren ook van andere kostenonderbrekingen. Autoverzekeringen zijn bijvoorbeeld vaak lager vanwege de lagere verkeersvolumes en minder frequente ongevallen in de buitenwijken. Belastingtarieven kunnen ook lager zijn, omdat afgelegen gebieden niet nodig zijn om de verouderende infrastructuur en sociale voorzieningenprogramma's die in de stad nodig zijn te ondersteunen. (Zie Shopping For Car Insurance voor meer informatie.)

Naast de lagere kosten van levensonderhoud, bieden de buitenwijken ook wat sommige mensen zien als een betere kwaliteit van leven. Grote huizen met grote grasvelden, lage criminaliteitscijfers, geen armoede of verkeersoverlastige wegen en minder mensen maken allemaal deel uit van de aantrekkingskracht van het leven in de buitenwijken. Over het algemeen wordt verondersteld dat het verder weg wonen van kernstedelijke gebieden zorgt voor de veilige en ongehaaste levensstijl die gewoonlijk wordt geassocieerd met het leven in een kleine stad.

De andere kant van de medaille Hoewel extreem woon-werkverkeer voordelen op het vlak van financiën en kwaliteit van leven kan opleveren, des te meer tijd besteed aan woon-werkverkeer, hoe minder tijd de pendelaars moeten besteden aan thuis met hun familie.Terwijl de gemiddelde forens meer dan 100 uur per jaar op de snelweg doorbrengt, kan een extreme forens volgens het US Census Bureau die uren in iets meer dan twee maanden verdienen. Bijkomende nadelen zijn onder meer het relatieve gebrek aan culturele instellingen en winkelmogelijkheden die exurbs bieden vergeleken met hun grootstedelijke tegenhangers.

Terwijl de meeste mensen om financiële redenen naar de buitenwijken vluchten, raken velen van hen in de val als het gaat om huisvesting. In plaats van een bescheiden, betaalbare woning te kopen, komen ze in de verleiding om een ​​groot huis te kopen en hun budgetten uit te breiden om dat te doen. Zodra deze keuze is gemaakt, worden deze mensen voor de lange termijn vastgehouden in het extreme woon-werkverkeer, omdat de meeste banen in kleine steden niet gepaard gaan met de grote stadssalarissen die nodig zijn om grote huizen te ondersteunen. Terwijl een financieel voorzichtige forens een decennium lang de rit zou kunnen doorbrengen, alle openstaande facturen zou afbetalen en vervolgens de pendel voor semi-pensionering zou inruilen (of op z'n minst een lager betalende baan dichter bij huis), kunnen de mensen in de grote huizen vaak ' ik veroorloof om te stoppen met werken in de stad. (Zie voor meer informatie Uw hypotheek betalen en Hypotheken: hoeveel kunt u zich veroorloven? )

Lange woon-werk reistijden leiden ook tot hogere onderhoudskosten voor auto's en vrachtwagens als grote benzine facturen. Hoewel maar weinig mensen een auto lang genoeg hebben om vervanging van het voertuig een probleem te maken, betekent dit dat je meer olie moet verversen, je banden moet vervangen en vaker moet remmen dan je vrienden uit de stad. (Zie Een grip krijgen op de hoge gaskosten voor meer informatie.)

Rijden of niet rijden? Het besluit om extreem woon-werkverkeer deel te laten uitmaken van je levensstijl is grotendeels een kwestie van persoonlijke keuze. Zullen culturele kansen en lekker eten de behoefte om te leven in een klein appartement of een te duur, ondermaats huis compenseren? Of compenseren uitgestrekte open ruimtes en gezinsvriendelijke plekken de honderden uren die je op de weg moet doorbrengen? Dit zijn beslissingen die iedereen voor zichzelf moet maken. Echter, met de aanhoudend hoge kosten van huisvesting in grootstedelijke gebieden, is het waarschijnlijk dat de 3. 4 miljoen extreme Amerikaanse forensen zullen blijven groeien naarmate meer werknemers besluiten de snelweg op te gaan. Extreme woon-werkverkeer is misschien niet voor iedereen, maar voor degenen die de afwegingen accepteren, kan het gebruik van een fors stadsgebonden salaris op exurban-uitgaven van grote waarde zijn.
Zie Wielen van een toekomstig fortuin voor gerelateerde informatie.