Krachten die de aandelenprijzen verplaatsen

Frans van Lanschot - ABN AMRO MeesPierson - oktober 2011 (Oktober 2024)

Frans van Lanschot - ABN AMRO MeesPierson - oktober 2011 (Oktober 2024)
Krachten die de aandelenprijzen verplaatsen

Inhoudsopgave:

Anonim

Heb je je ooit afgevraagd welke factoren van invloed zijn op de koers van een aandeel? Aandelenkoersen worden bepaald op de markt, waar het aanbod van de verkoper aan de vraag van de koper voldoet. Maar helaas is er geen schone vergelijking die ons precies vertelt hoe een aandelenkoers zich zal gedragen. Dat gezegd hebbende, we weten wel een paar dingen over de krachten die een voorraad omhoog of omlaag verplaatsen. Deze krachten vallen in drie categorieën: fundamentele factoren, technische factoren en marktsentiment.

Fundamentele factoren

In een efficiënte markt zouden de aandelenkoersen voornamelijk worden bepaald door fundamentals, die op het basisniveau verwijzen naar een combinatie van twee dingen: 1) Een winstbasis (inkomsten bijvoorbeeld per aandeel (EPS) en 2) een waarderingsmultiple (bijvoorbeeld een P / E-ratio).

Een eigenaar van een gewone aandelen heeft een claim op de winst en de winst per aandeel (EPS) is het rendement van de eigenaar op zijn of haar investering. Wanneer u een aandeel koopt, koopt u een evenredig deel van een hele toekomstige stroom van inkomsten. Dat is de reden voor het waardeverschil: het is de prijs die u bereid bent te betalen voor de toekomstige inkomstenstroom.

Een deel van deze inkomsten kan worden uitgekeerd als dividenden, terwijl de rest door de onderneming (voor uw rekening) wordt gehouden voor herinvestering. We kunnen denken aan de toekomstige inkomstenstroom als een functie van zowel het huidige winstniveau als de verwachte groei van deze winstbasis.

Zoals te zien in het diagram, is de waardering multiple (P / E), of de aandelenkoers als een veelvoud van EPS, een manier om de contante waarde van de verwachte toekomstige inkomstenstroom weer te geven. (Zie De tijdwaarde van geld begrijpen voor meer informatie over de huidige waarde.)

Copyright © 2017 Investopedia. com

Hoewel we EPS gebruiken, een boekhoudkundige maatstaf, om het concept van de winstbasis te illustreren, zijn er andere maatstaven voor winstvermogen. Velen beweren dat op kasstromen gebaseerde maatregelen superieur zijn. De vrije kasstroom per aandeel wordt bijvoorbeeld gebruikt als een alternatieve maatstaf voor de winstkracht.

De manier waarop het inkomstenvermogen wordt gemeten, kan ook afhankelijk zijn van het type bedrijf dat wordt geanalyseerd. Veel industrieën hebben hun eigen maatstaven op maat. Vastgoedbevaks (REIT's) gebruiken bijvoorbeeld een speciale maatstaf voor winstvermogen, genaamd funds from operations (FFO). Relatief volwassen bedrijven worden vaak gemeten aan de hand van dividenden per aandeel, wat weergeeft wat de aandeelhouder daadwerkelijk ontvangt.

Over de waardering Meervoudig

Het waarderingsmeervoud drukt verwachtingen uit over de toekomst. Zoals we al hebben uitgelegd, is het fundamenteel gebaseerd op de geactualiseerde contante waarde van de toekomstige inkomstenstroom. Daarom zijn de twee belangrijkste factoren hier 1) de verwachte groei van de winstbasis en 2) de discontovoet, die wordt gebruikt om de huidige waarde van de toekomstige inkomstenstroom te berekenen.Een hogere groei zal de aandelen een hoger aantal opleveren, maar een hogere discontovoet zal een lager veelvoud opleveren.

Wat bepaalt de discontovoet? Ten eerste is het een functie van waargenomen risico. Een risicovoller aandeel verdient een hogere discontovoet, die op zijn beurt een lager veelvoud oplevert. Ten tweede is het een functie van inflatie (oftewel de rente, aantoonbaar). Hogere inflatie levert een hogere discontovoet op, die een lager meervoud verdient (wat betekent dat de toekomstige inkomsten in inflatoire omgevingen minder waard zijn).

Kort samengevat zijn de belangrijkste fundamentele factoren:

Het niveau van de winstbasis (weergegeven door maatregelen zoals EPS, cashflow per aandeel, dividenden per aandeel)

  • De verwachte groei van de winstbasis > De discontovoet, die zelf een functie is van de inflatie
  • Het waargenomen risico van de aandelen.
  • Technische factoren
  • Dingen zouden gemakkelijker zijn als alleen fundamentele factoren de aandelenkoersen bepalen! Technische factoren zijn de mix van externe omstandigheden die het aanbod van en de vraag naar de aandelen van een bedrijf veranderen. Sommige hiervan hebben indirect invloed op de fundamentals. (De economische groei draagt ​​bijvoorbeeld indirect bij aan de winstgroei.) Technische factoren zijn de volgende:

Inflatie

- We noemden de inflatie als input voor het waarderingsmeervoud, maar de inflatie is ook vanuit technisch oogpunt een grote drijfveer . Historisch gezien heeft de lage inflatie een sterke omgekeerde correlatie met waarderingen (lage inflatie zorgt voor hoge multiples en hoge inflatie zorgt voor lage veelvouden). Deflatie daarentegen is over het algemeen slecht voor aandelen, omdat dit een verlies aan prijszettingsvermogen voor bedrijven betekent. (Lees voor meer informatie

  • Alles over inflatie .) Economische kracht van markt en peers - Bedrijfsaandelen hebben de neiging om bij te houden met de markt en met branchegenoten of branchegenoten. Sommige vooraanstaande beleggingsondernemingen beweren dat de combinatie van algemene markt- en sectorbewegingen - in tegenstelling tot de individuele prestaties van een bedrijf - de meerderheid van de beweging van een aandeel bepaalt. (Er is onderzoek aangehaald dat suggereert dat de economische / marktfactoren 90% voor hun rekening nemen!) Bijvoorbeeld, een plotseling negatief vooruitzicht voor een winkelvoorraad doet vaak pijn aan andere winkelaandelen omdat "schuld door associatie" de vraag voor de hele sector sleept.
  • Vervangingen - Bedrijven concurreren wereldwijd om investeringsdollars met andere activaklassen. Deze omvatten bedrijfsobligaties, staatsobligaties, grondstoffen, onroerend goed en buitenlandse aandelen. De relatie tussen de vraag naar Amerikaanse aandelen en hun vervangers is moeilijk te becijferen, maar het speelt een belangrijke rol.
  • Incidentele transacties - Incidentele transacties zijn aankopen of verkopen van een aandeel die worden gemotiveerd door iets anders dan het geloof in de intrinsieke waarde van de aandelen. Deze transacties omvatten executive insider-transacties, die vaak vooraf zijn gepland of worden gestuurd door portfoliobestemmingen. Een ander voorbeeld is een instelling die een aandeel koopt of kapt om een ​​andere investering af te dekken. Hoewel deze transacties mogelijk geen officiële 'uitgebrachte stemmen' voor of tegen de aandelen zijn, hebben ze wel invloed op vraag en aanbod en kunnen ze daarom de prijs verplaatsen.
  • Demografie - Er is enig belangrijk onderzoek gedaan naar de demografie van beleggers. Veel van het gaat om deze twee dynamieken: 1) beleggers van middelbare leeftijd, die piekverdieners zijn die geneigd zijn te beleggen in de aandelenmarkt, en 2) oudere beleggers die de neiging hebben zich terug te trekken uit de markt om aan de eisen van hun pensioen te voldoen. De hypothese is dat hoe groter het percentage investeerders van middelbare leeftijd onder de investerende bevolking, hoe groter de vraag naar aandelen en hoe hoger de waarderingsmultiples. (Voor meer informatie hierover, zie Demografische trends en de implicaties voor investeringen.)
  • Trends - Vaak beweegt een aandeel zich eenvoudigweg volgens een kortetermijntrend. Aan de ene kant kan een aandeel dat omhoog beweegt, momentum krijgen, omdat 'succes succes oplevert' en de populariteit hoger ligt. Aan de andere kant gedraagt ​​een aandeel zich soms in een trend tegengesteld en doet het zogenaamde terugvallen naar het gemiddelde. Helaas, omdat trends in twee richtingen snijden en achteraf gezien meer voor de hand liggen, weten we dat aandelen "trendy" zijn, maar dat helpt ons niet om de toekomst te voorspellen. (Opmerking: trends kunnen ook worden geclassificeerd onder marktsentiment.) (Voor meer informatie, zie Korte-, tussentijdse- en langetermijntrends.)
  • Liquiditeit - Liquiditeit is een belangrijke en soms onderschatte factor . Het verwijst naar de interesse en aandacht van beleggers voor specifieke aandelen. Wal-Mart's voorraad is zeer liquide en reageert daarom zeer goed op materieel nieuws; het gemiddelde small-capbedrijf is minder. Het handelsvolume is niet alleen een proxy voor liquiditeit, maar het is ook een functie van bedrijfscommunicatie (dat wil zeggen, de mate waarin het bedrijf aandacht krijgt van de beleggersgemeenschap). Large-capaandelen hebben een hoge liquiditeit: ze worden goed gevolgd en worden intensief verhandeld. Veel small-capaandelen hebben een vrijwel permanente "liquiditeitskorting" omdat ze simpelweg niet op de radarschermen van beleggers staan. (Lees voor meer informatie: Duiken in financiële liquiditeit.)
  • [Deze zeven technische factoren krabben slechts de oppervlakte van de vele verschillende technische factoren die een impact kunnen hebben op de markt. De cursus Technische Analyse van Investopedia biedt handelaren een diepgaand overzicht van technische analyse en hoe deze kan worden gebruikt om beter te begrijpen waarom de markt beweegt zoals ze is. Marktsentiment

Marktsentiment verwijst naar de psychologie van marktdeelnemers, individueel en collectief. Dit is misschien de meest irritante categorie, omdat we weten dat het van kritiek belang is, maar we beginnen het pas te begrijpen. Marktsentiment is vaak subjectief, bevooroordeeld en eigenzinnig. U kunt bijvoorbeeld een goed oordeel vellen over de toekomstige groeivooruitzichten van een aandeel, en de toekomst kan zelfs uw projecties bevestigen, maar in de tussentijd kan de markt bij wijze van spreken stilstaan ​​bij een enkel nieuwsbericht dat de voorraad kunstmatig hoog of laag houdt. En je kunt soms lang wachten in de hoop dat andere beleggers de fundamenten zullen opmerken. (Zie Investors Intelligence Sentiment Index voor gerelateerde informatie.)

Het marktsentiment wordt onderzocht door het relatief nieuwe gebied van gedragsfinanciën. Het begint met de veronderstelling dat markten blijkbaar niet vaak efficiënt zijn, en deze inefficiëntie kan worden verklaard door psychologie en andere sociale wetenschappen. Het idee om sociale wetenschap toe te passen voor financiering werd volledig gelegitimeerd toen Daniel Kahneman, een psycholoog, in 2002 de Nobelprijs voor de Nobelprijs voor de Economie won - hij was de eerste psycholoog die dit deed. Veel van de ideeën in gedragsfinanciën bevestigen waarneembare vermoedens: dat beleggers de neiging hebben om te veel nadruk te leggen op gegevens die gemakkelijk opkomen; dat veel beleggers met grotere pijn reageren op verliezen dan met genoegen tot gelijkwaardige voordelen; en dat beleggers de neiging hebben om zich in een fout te handhaven.

Sommige beleggers beweren te kunnen profiteren van de theorie van gedragsfinanciering. Voor de meerderheid is het veld echter nieuw genoeg om te dienen als de "catch-all" -categorie, waar alles wat we niet kunnen verklaren, wordt gedeponeerd.

Bottom Line

Verschillende soorten beleggers zijn afhankelijk van verschillende factoren. Kortetermijnbeleggers en traders neigen ernaar technische factoren in te voeren en zelfs voorrang te geven. Langetermijnbeleggers geven prioriteit aan fundamentals en erkennen dat technische factoren een belangrijke rol spelen. Beleggers die sterk geloven in fundamentals kunnen zich verzoenen met technische krachten met het volgende populaire argument: technische factoren en marktsentiment overweldigen vaak de korte termijn, maar de fundamentals zullen de aandelenkoers op de lange termijn bepalen. In de tussentijd kunnen we meer opwindende ontwikkelingen verwachten op het gebied van behavioral finance, omdat traditionele financiële theorieën niet alles kunnen verklaren wat er in de markt gebeurt.