Het kopen van een beleggingsfonds lijkt op het huren van iemand om de remmen van je auto te repareren. Natuurlijk kun je het onderzoek doen, de gereedschappen kopen en de auto zelf repareren (en veel mensen doen dat), maar vaak is het niet alleen eenvoudiger, maar ook veiliger om een ​​expert het probleem te laten oplossen. Mechanica en beleggingsfondsen kunnen u wat meer kosten vragen, maar er is niets inherent verkeerd aan het extra betalen voor gemoedsrust. Met beleggingsfondsen kunnen beleggers gewoonlijk de duistere, verwarrende wereld van aandelenpicking overslaan, maar wat als aandelen niet de beleggingscategorie zijn waarin u bent geïnteresseerd? Met hun buy-ins van een miljoen dollar en gevaarlijke reputaties waren hedgefondsen ooit de exclusieve beleggingsinstrumenten van de rijken en machtigen, maar nu hebben reguliere beleggers een manier om via een fonds fondsen te werven.

Een fonds van fondsen (FOF) is een beleggingsproduct dat bestaat uit verschillende hedgefondsen - in feite een beleggingsfonds voor hedge funds. Ze worden vaak gebruikt door beleggers die kleinere belegbare activa hebben, beperkt vermogen om te diversifiëren binnen de hedge fund-arena, of die niet zo ervaren zijn met deze beleggingscategorie. In dit artikel zullen we de voordelen, nadelen en risico's van een FOF verkennen.

Fonds of Funds Vs. Hedge Funds
Afzonderlijke hedgefondsen richten zich vaak op een bepaalde strategie of een bepaald marktsegment en koppelen hun rendement aan die gebieden. FOFs, aan de andere kant, bundelen investeerdersgeld en kopen individuele hedgefondsen voor hun portefeuille, waardoor ze een aantal fondsen met verschillende strategieën aanhouden. FOF's bieden onmiddellijke diversificatie voor de toewijzing van een hedgefonds door een belegger en de mogelijkheid om het risico van beleggen met één fondsbeheerder te verminderen.

De meeste hedgefondsen worden verkocht via onderhandse plaatsingen, wat betekent dat zij beperkingen hebben opgelegd krachtens Regulation D van de Securities Act. Een belangrijke beperking is de limiet voor beleggers die in het fonds mogen beleggen. De meeste hedgefondsbeleggers moeten voldoen aan de vereisten van de erkende belegger, wat betekent dat individuen een nettowaarde van $ 1 miljoen moeten hebben, exclusief iemands hoofdverblijf of totaal inkomen van meer dan $ 200.000.

De convergentie tussen het hedgefonds en beleggingsfondsen wordt gestuwd door de vraag van beleggers om de markt te verslaan. Hedgefondsen waren traditioneel gericht op de rijken, maar met die niche die nu door duizenden fondsen wordt bediend, worden nieuwe investeerders gezocht en worden hedgefondsen naar beneden gehaald, waardoor hun investeringsminima worden verlaagd en op zoek gaan naar creatieve manieren om mensen die minder goed af zijn te laten toegang tot deze beleggingsproducten. Een manier om de traditionele limieten voor niet-geclassificeerde beleggers te omzeilen, is om een ​​hedgefonds te registreren bij de Securities and Exchange Commission (SEC). Geregistreerde FOF's kunnen lagere minimale beleggingen hebben dan particuliere hedgefondsen en kunnen worden aangeboden aan een onbeperkt aantal beleggers.In tegenstelling tot geregistreerde beleggingsfondsen is er echter geen secundaire markt beschikbaar, dus u kunt uw investering niet gemakkelijk verkopen.

Vergoedingen en kosten
Hedgefondsen berekenen doorgaans vaste activakosten die tussen de 1-2% liggen, maar deze kosten kunnen oplopen tot 3% of zelfs 4% per jaar. Stimulerings- of prestatievergoedingen kunnen ook deel uitmaken van het compensatiepakket en kunnen soms tussen 10-40% van eventuele meerwaarden zijn. Prestatievergoedingen zijn vaak zo gestructureerd dat ze een 'high-water mark' hebben, wat ervoor zorgt dat de beheerder deze compensatie niet ontvangt totdat eerdere verliezen door het fonds zijn verzonnen.

Een belegger die een FOF koopt, moet twee niveaus van vergoedingen betalen. Naast beheerskosten en prestatievergoeding, die worden berekend op het niveau van het individuele hedgefonds, worden er ook extra kosten in rekening gebracht op het FOF-niveau. Net als een individueel fonds kan een FOF een managementvergoeding van 1% of meer in rekening brengen, samen met een prestatievergoeding, hoewel de prestatievergoedingen meestal lager zijn om te weerspiegelen dat het grootste deel van het management aan de subfondsen zelf is gedelegeerd.

FOF-voordelen
Hedgefondsen vormen hun eigen activaklasse, die soms ondoorzichtig kan zijn. Duizenden managers van hedge funds maken het moeilijk om het goede uit het middelmatige te verwijderen. Een FOF fungeert als een proxy voor beleggers, die professionele due diligence, managerselectie en toezicht op de hedgefondsen in haar portefeuille uitvoert. Het professionele beheer door een FOF kan investeerders de mogelijkheid bieden om hun tenen in hedge fund-beleggingen te dompelen voordat zij de uitdaging van individuele beleggingsfondsen aangaan.

De meeste FOF's hebben een formeel due diligence-proces en voeren achtergrondcontroles uit voordat ze nieuwe managers selecteren. Naast het zoeken naar een disciplinaire geschiedenis binnen de effectenindustrie, kan dit werk ook het onderzoeken van de achtergronden omvatten, het verifiëren van de geloofsbrieven en het controleren van de referenties van een hedgefondsbeheerder die wenst te worden gekozen voor het FOF.

Hedgefondsen hebben doorgaans hoge minimale investeringsniveaus, wat het vermogen van veel beleggers beperkt om hun portefeuilles te diversifiëren binnen het toegewezen bedrag voor hedgefondsen. Met een FOF hebben beleggers met beperkt kapitaal toegang tot een aantal fondsrendementen met één investering, waardoor onmiddellijke diversificatie wordt bereikt. Het fondsenelectieproces kan meer stabiliteit (dat wil zeggen een lagere volatiliteit) van het rendement bieden door activa over een breder scala aan strategieën te spreiden. In plaats van het risico te nemen om één individuele manager te selecteren, biedt de FOF een portefeuille van managers met één investering. FOF-nadelen

Over het algemeen zijn de vergoedingen voor FOF's doorgaans hoger dan die van traditionele hedgefondsen omdat ze zowel de beheerskosten omvatten die door de FOF in rekening worden gebracht als die van de onderliggende fondsen. Deze verdubbeling van de kosten kan een aanzienlijke rem vormen op het totale rendement dat een belegger ontvangt.
Hedgefondsen zijn vergelijkbaar met beleggingsfondsen in die zin dat ze beleggersgelden bundelen en de activa van het fonds beleggen in een verscheidenheid aan beleggingen.Maar in tegenstelling tot beleggingsfondsen hoeven hedgefondsen zich niet bij de SEC aan te melden en worden ze doorgaans in privé-aanbiedingen verkocht. Dit betekent dat posities binnen hedgefondsen niet publiekelijk hoeven te worden gerapporteerd over de manier waarop beleggingen in beleggingsfondsen moeten zijn. Hedgefondsen zijn echter nog steeds onderworpen aan de fundamentele fiduciaire verantwoordelijkheden als geregistreerde beleggingsadviseurs.

De SEC en andere regelgevende instanties voor effecten hebben over het algemeen een beperkt vermogen om routinematige controles uit te voeren op hedgefondsactiviteiten. Dit verkleint de kans dat deze agentschappen vroegtijdig een fout begaan. En aangezien een FOF veel hedgefondsen koopt (die zelf beleggen in een aantal effecten), kan de FOF via verschillende fondsen in het bezit komen van dezelfde voorraad of andere effecten, waardoor de potentiële diversificatie wordt verminderd.

Risico's

Beleggen in hedgefondsen is gecompliceerder en houdt een hoger risico in dan veel traditionele beleggingen.
Poorten en Sluizen

Sommige hedgefondsen hebben lock-upperioden waarin beleggers hun geld moeten inzetten; deze kunnen verschillende jaren duren. Hedgefondsen beperken doorgaans de mogelijkheden om aandelen in te wisselen of in te wisselen, zoals alleen per kwartaal of per jaar. Dit vermindert het vermogen van een belegger om contanten uit een fonds te nemen in tijden van marktturbulentie. Poorten of limieten op het percentage van het kapitaal dat kan worden opgenomen op een aflossingsdatum, beperken ook het vermogen van hedgefondsbeleggers om een ​​fonds te verlaten. Deze functie komt steeds vaker voor. Hedgefondsbeheerders hebben poorten nodig om de variabiliteit in portfolio-assets te verminderen, en alles wat bescherming biedt tegen massale uittocht van kapitaal helpt dit doel. Poorten worden het meest waarschijnlijk gebruikt wanneer markten verzuurd zijn, wat precies is wanneer een belegger aandelen zou willen terugkopen.
Risico's voor managers

Een FOF is afhankelijk van de expertise en het vermogen van de beheerder van het fonds om hedgefondsen te selecteren die goed zullen presteren. Als het FOF dit doel niet bereikt, zullen de rendementen ervan waarschijnlijk afnemen.
Prestatievergoedingen kunnen hedgefondsbeheerders motiveren om grotere risico's te nemen in de hoop een groter rendement voor zichzelf en hun investeerders te genereren. Als een manager een grote verlaging van de meerwaarden van een fonds krijgt, kan hij onnodige risico's nemen om te profiteren van het potentiële rendement. Als een hedgefondsbeheerder een actieve handelaar is, kunnen de frequente transacties resulteren in hogere fiscale gevolgen dan een buy-and-hold-strategie. Hogere belastingen zullen het totale rendement verminderen dat een belegger op zijn of haar investering ontvangt, terwijl al het andere hetzelfde is.

De meeste hedgefondsen gebruiken hefboomwerking en short selling tot op zekere hoogte om rendementen te genereren of zich in te dekken tegen dalende markten. Beide strategieën verhogen de risico's van de belegger. Korte posities kunnen een onbeperkte hoeveelheid geld verliezen, terwijl leverage verliezen kan vergroten en snelle bewegingen in en uit de markt veel moeilijker maken.

De Bottom Line

FOF's kunnen een pijnloze toegang zijn tot de harde hedgefondswereld voor beleggers met beperkte middelen, of voor degenen die beperkte ervaring hebben met hedgefondsen, maar dit betekent niet dat elk FOF zal worden de perfecte pasvorm.Een belegger moet voorafgaand aan het beleggen het marketing- en gerelateerde materiaal van het fonds lezen, zodat het risiconiveau van de beleggingsstrategieën van het fonds wordt begrepen. De genomen risico's moeten in verhouding staan ​​tot uw persoonlijke beleggingsdoelstellingen, tijdshorizon en risicotolerantie. Zoals geldt voor elke investering, hoe hoger het potentiële rendement, hoe groter de risico's.