Een certificaat van storting (CD) is doorgaans een veilige methode van beleggen die lagere rendementen biedt dan aandelen en obligaties in ruil voor behoud van de initiële beleggingspremie. Cd's worden uitgegeven door commerciële banken of regeringsafdelingen die schulden aangaan. Hoewel CD's worden beschouwd als veilige investeringen in ontwikkelde landen met strengere regels voor banksystemen en minder liquiditeitsproblemen van banken en overheden, is de aanschaf van een CD in een opkomende markt een riskantere onderneming vanwege de toegenomen kans op insolventie van de bank. die de schuld verkoopt. Evenzo is het rendement op een CD van een opkomende markt hoger om beleggers aan te trekken die bereid zijn het risico te nemen in ruil voor de mogelijke beloning.

Door geld in CD's in opkomende markten te plaatsen, worden beleggers blootgesteld aan de risico's van instabiliteit in banken, valuta en inflatie.

Vanaf november 2015 zijn er nog steeds sancties tegen Iran. Amerikanen die willen profiteren van 20% rendement aangeboden door Iraanse banken, kunnen dit niet vanwege de huidige relaties tussen de twee landen. In andere delen van de wereld zijn de door banken aangeboden rentetarieven nog steeds aantrekkelijk, vooral in vergelijking met de tarieven die Amerikaanse banken aanbieden van 0,03 tot 0,1% voor rekeningen met een waarde van minder dan $ 500, 000.

< ! --2 ->

Beloningspercentages in opkomende markten

Een cd die door een Indiase of Braziliaanse bank wordt aangeboden, kan een andere basisstructuur hebben dan de Amerikaanse banken. Als een vreemde valuta waardevoller wordt dan de dollar, zullen beleggers waarschijnlijk nog meer mee naar huis nemen als de rekening volwassen is en de vreemde valuta wordt terug geconverteerd naar Amerikaanse dollars. Als bepaalde valuta's waarschijnlijk in de toekomst een waardevermindering ten opzichte van de dollar zullen ervaren, zouden beleggers niet worden overgehaald om CD's in die valuta's aan te schaffen. Wanneer er een groot vertrouwen is dat CD's in vreemde valuta nog waardevoller zijn vanwege een appreciërende valuta ten opzichte van de dollar, kunnen beleggers zich meer aangetrokken voelen tot buitenlandse CD's.

Termijndeposito's in Turkije worden aangeboden tegen tarieven van 8 tot 12%. De Turkse lire verloor in 2015 ook 23% ten opzichte van de Amerikaanse dollar en het is onduidelijk wanneer de valuta weer begint op te springen.

De Bank of Baroda, een Indiase bank die actief is in Oeganda, biedt momenteel 12% aan op deposito's met een termijn van een jaar. Om het hoge tarief te krijgen, moet de aanbetaling worden gedaan in de lokale valuta, Ugandese shilling.

Bangladesh biedt 12% aan beleggers die bereid zijn om de Bengalese taka te gebruiken om rekeningen te openen voor deposito's in haar banken.

In ruil voor het aangaan van de risico's die gepaard gaan met een snel kelderende valuta in Mongolië, bieden banken 16. 1% op jaarlijkse deposito's en 8% op maandelijkse deposito's in de lokale valuta. Helaas zijn er veel verhalen over opkomende markten met hoge tarieven op cd's, terwijl het land ook abnormaal hoge inflatie ervaart.

Riskant bedrijf

Opkomende markten kennen periodes van industrialisatie en verschuivingen in politieke landschappen die, voor een onbewuste investeerder, buitengewoon aantrekkelijk lijken wanneer ze worden gecombineerd met nieuwe niveaus van bloeiende rijkdom. Net als in het geval van China trok de extreme groeispurt in korte tijd enorme hoeveelheden investeringsdollars aan. Beleggers zijn te snel om te veronderstellen dat perioden van hoge groei waarschijnlijk tientallen jaren zullen aanhouden en zijn teleurgesteld wanneer de groei begint te vertragen.

Inflatie is een doorslaggevende factor voor de vraag of een belegging in de valuta van een opkomende economie om een ​​relatief hoge CD te openen, de moeite waard is voor beleggers. In Egypte zal een investering in CD's van de natie 9,5% rente opleveren, maar in het licht van 10% inflatie is die investering minder aantrekkelijk.

Het primaire risico van een CD is dat de veilige dollars die in het beleggingsvehikel worden geplaatst, in een ander instrument kunnen worden geplaatst dat voor de belegger een hoger rendement oplevert. Om een ​​of andere reden kan een belegger zijn geld opnemen vóór de vervaldatum van de rekening. Voor de meeste CD's resulteren vroegtijdige opnames in boetes. Bij beleggingen in een CD in een opkomend land bestaat er een extra risico dat de bank de fondsen niet vóór de eindvervaldag kan betalen. Om deze risico's te vermijden, moet een belegger zich bezighouden met due diligence-activiteiten om ervoor te zorgen dat de contractuele overeenkomsten die aan de CD zijn gehecht volledig worden begrepen en indien boetes voor vervroegde uittreding het aanvullende tarief waard zijn. Sommige opkomende markten zoeken in die mate naar beleggingsdollars dat de banken depositorekeningen aanbieden zonder boetes in rekening te brengen.

Een deel van de reden waarom U. S.-cd's veilig zijn, is dat ze doorgaans worden verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). Als de bank die de CD uitgeeft haar schuldverplichtingen niet kan betalen, betaalt de Amerikaanse overheid investeerders tot $ 250.000 van de verloren hoofdsom. Buitenlandse banken in opkomende markten hebben mogelijk niet dezelfde dekking over het verlies van fondsen.

Een cd die door een bank in een opkomende markt wordt aangeboden, kan speciale kenmerken hebben. Beleggers dienen er rekening mee te houden dat de rentevoet die aan een CD is gekoppeld, is vastgesteld, omdat de economieën in tijden van problemen een dramatische renteverandering kunnen ondergaan die het potentiële rendement op de CD zou kunnen veranderen.

Net als obligaties kunnen sommige cd's uitgerust zijn met call-functies waardoor een bank vroegtijdig het CD-contract kan beëindigen, waardoor beleggers hun hoofdsom en opgebouwde rente terugbetalen. De regels die aan een specifieke CD zijn gekoppeld, moeten voor deze functies worden vermeld, omdat cd's doorgaans meer betalen voor grotere investeringen over langere perioden.

Om goede beslissingen te nemen met betrekking tot het plaatsen van geld in buitenlandse rekeningen, dienen beleggers aanvullende factoren in overweging te nemen, zoals de geschiedenis van de uitgevende bank, de politieke stabiliteit van het land en de recente inflatiegeschiedenis. Een land dat te maken heeft gehad met politieke onrust zal waarschijnlijk snel van overheidswet veranderen, wat gevolgen kan hebben voor het bestuur van banken, zowel privé als openbaar.