a:

Risicogewogen activa zijn de noemer in de berekening om de solvabiliteitsratio te bepalen volgens de bepalingen van de Basel III-slotregel. De solvabiliteitsratio, ook wel de risicogebaseerde kapitaalratio genoemd, wordt berekend door het wettelijk kapitaal gedeeld door de risicogewogen activa te nemen. De solvabiliteitsratio bepaalt het minimale bedrag dat common equity banken op hun balans moeten aanhouden.

Risicogewogen activa zijn de activa van een financiële instelling of buiten de balans geplaatste blootstellingen gewogen op basis van het risico van het actief. Basel III verhoogde de hoeveelheid gemeenschappelijke aandelen die de banken moeten aanhouden. Onder Bazel III zijn banken bijvoorbeeld verplicht om 5% van het gewone aandelenkapitaal van risicogewogen activa te houden, met een extra buffer van 1,5%. Het common equity-percentage steeg van Basel II, dat slechts 2% vereiste.

Bazel III is een veelomvattende regelgevingsmaatregel die is aangenomen in de nasleep van de kredietcrisis van 2008 die tot doel heeft het risicobeheer voor financiële instellingen te verbeteren. Basel III heeft de manier gewijzigd waarop risicogewogen activa worden berekend. Onder Bazel III krijgen Amerikaanse staatsobligaties en waardepapieren een risicogewicht van 0%, terwijl woninghypotheken die niet worden gegarandeerd door de Amerikaanse overheid gewogen worden van 35 tot 200%, afhankelijk van een glijdende risicobeoordeling. Onder Bazel II hadden woninghypotheken een vlakke risicoweging van 100% of 50%.

Bazel III verhoogde de risicoweging met name voor bepaalde handelsactiviteiten van banken, vooral swaps. Sommigen beweren dat Bazel III voor deze handelsactiviteiten ongepaste regels heeft opgesteld over banken en naar verluidt hun winstgevendheid heeft verminderd. Basel III moedigt de handel in swaps op gecentraliseerde beurzen aan om tegenpartijkredietrisico te verminderen, vaak aangehaald als een belangrijke oorzaak van de financiële crisis van 2008. Als reactie hierop hebben veel banken hun handelsactiviteiten ernstig beknot of hun handelsbalies verkocht aan niet-bancaire financiële instellingen.