a:

Met ingang van 2015 moeten banken 4. 5% van het gewone aandelenkapitaal van risicogewogen activa houden onder de bepalingen van het Basel III-akkoord. Basel III vereist verder dat banken in totaal 6% van de activa van Tier 1-kwaliteit aanhouden. De solvabiliteitsratio wordt berekend door het bedrag aan wettelijk kapitaal te nemen, gedefinieerd als activa van Tier 1- en Tier 2-kwaliteit, gedeeld door de risicogewogen activa.

Risicogewogen activa zijn de activa en buitenbalansposities van een bank gewogen door een risicometing. De reglementaire kapitaalcomponent in de solvabiliteitsratio is de som van Tier 1-activa en Tier 2-activa. Tier 1-activa zijn kernkapitaal inclusief eigen vermogen en openbaar gemaakte reserves. Dit zijn activa die een bank kan gebruiken om verliezen te absorberen terwijl ze blijven opereren. Tier 2-activa omvatten niet-openbaar gemaakte reserves, hybride instrumenten en achtergestelde schulden. Dit zijn activa die depositohouders kunnen helpen beschermen in het geval een bank gedwongen wordt haar activiteiten te beëindigen.

Bazel III vermeldt de risicowegingen voor specifieke soorten activa in de voorzieningen. Velen in de internationale financiële gemeenschap zijn van mening dat posities buiten de balans en een aanzienlijk tegenpartijrisico voor buiten de toonbank handelde swapovereenkomsten de belangrijkste oorzaak van de financiële crisis waren. Basel I en Basel II hebben deze risicobronnen onvoldoende in aanmerking genomen in eerdere kapitaaltoereikendheidsvoorschriften. Bazel III biedt banken een belangrijke impuls om hun swapshandel naar gecentraliseerde beurzen te verplaatsen door voor deze swaps lagere risicogewichten te nemen. Verder verhoogde Basel III over het algemeen de risicogewichten voor veel verschillende handelsactiviteiten. Dit heeft ertoe geleid dat banken hun handelsactiviteiten hebben verminderd of een deel van hun trading desks hebben verkocht.