a:

Het proces voor het terugvorderen van niet-opgeëiste of vermiste eigendommen verschilt per staat, omdat de federale overheid geen centrale website heeft voor het vinden van niet-opgeëiste eigendommen. De meeste websites van staten zijn qua indeling vergelijkbaar en zijn doorgaans vrij eenvoudig te navigeren. Het kantoor van de controleur is meestal het officiële bureau dat belast is met het beheren van de lijst met niet-opgeëiste eigendommen. Fondsen in verband met niet-opgeëiste eigendommen kunnen worden geabsorbeerd en gebruikt in de bedrijfskosten, maar niet-opgeëiste onroerendgoedfondsen worden vrijwel overal bijgehouden als schulden aan de eigenaar van het onroerend goed. Query's voor niet-geclaimde propertyaccounts kunnen criteria bevatten zoals voor- en achternaam, bedrijfsnaam, postcode en stad die aan de property zijn gekoppeld.

Rustperiode

Niet-opgeëiste eigenschap is in wezen eigendom dat niet langer geclaimd is na de rustperiode. De rustperiode is de hoeveelheid tijd tussen het moment waarop een financiële instelling een account of een item rapporteert als niet geclaimd en wanneer de overheid van mening is dat die account of dat item is opgegeven.

Voor de meeste staten is de rustperiode vijf jaar. Wanneer eigendom officieel door de staat is aangewezen als verlaten of niet geclaimd, ondergaat het een proces dat bekend staat als escheatment, waarbij de staat het eigendom van die eigenschap overneemt totdat de rechtmatige eigenaar een claim indient.

Afhankelijk van de staat, kan het kantoor van de controleur of de staatskas pogingen doen om de rechtmatige eigenaar van niet-opgeëiste eigendom te lokaliseren. Methoden kunnen mailingmeldingen bevatten naar het laatst vermelde woonadres of werkadres. Een eigenschap kan vaak niet worden geclaimd wanneer de eigenaar geen nieuw e-mailadres meldt, dus deze methode kan minder succesvol zijn. Staten kunnen zich ook abonneren op online contactdatabases met mogelijk meer actuele informatie.

Typen niet-geclaimd onroerend goed

Typen niet-geclaimde eigendommen omvatten niet-gescoorde loonlijstcontroles, inactieve aandelen, rechtbankfondsen, dividenden, rekeningen controleren en sparen en opbrengst van het landgoed. Wanneer property-accounts niet worden geclaimd, worden ze overgedragen aan de staat om redenen die het overlijden van de accounthouder kunnen inhouden, het niet registreren van een doorstuuradres na het wijzigen van de woonplaats of het gewoon vergeten van een account.

New York State heeft in 2013 $ 700 miljoen aan inkomsten verzameld van niet-opgeëiste eigendommen. Hoewel dit aantal hoger ligt dan gemiddeld, bedraagt ​​het totale bedrag aan inkomsten van staten uit misplaatste accounts in totaal meer dan 62 miljard dollar. Uit gegevens blijkt dat 50% van de niet-geclaimde accounts minder dan $ 100 bevatten, maar er is geen limiet voor de accountgrootte.

In 2014 keerde Texas meer dan $ 200 miljoen terug aan eigenaars van eerder niet-opgeëiste eigendommen, met een gemiddeld claimbedrag van $ 1, 000.Veel claims zijn veel hoger, maar geen enkele is in de buurt van de $ 12 waard. 5 miljoen van een in onbruik geraakte voorraad claim terug in 2015.

Niet opgeëiste eigendom wordt niet belast terwijl het wordt ingediend als niet-geclaimd; wanneer het wordt teruggevorderd, kan het eigendom echter officieel worden erkend als belastbaar inkomen. Sommige niet-opgeëiste fondsen, zoals investeringen van een 401 (k) of een IRA, kunnen belastingvrij worden teruggevorderd.