Het Midden-Oosten is lange tijd een enorme leverancier van olie geweest. De afgelopen halve eeuw hebben landen in deze regio de substantie uit de aarde gehaald en over de hele wereld verkocht. Omdat het Midden-Oosten de olievoorraad van de wereld in feite al decennialang beheerst, heeft de regio een enorme economische groei doorgemaakt - tot het punt waarop landen als Saudi-Arabië tot de rijkste ter wereld behoren.

Hoewel olie in het verleden moeilijke periodes heeft doorgemaakt, heeft de Saoedische economie zich kunnen herstellen. Maar zal het in staat zijn om zijn groei te ondersteunen met olie die rond de $ 40 per vat schommelt? Hoewel de zaken voor de Saoedi's er niet zo slecht uitzien als voor Griekenland, kunnen Saoedi-Arabië sommige moeilijke tijden tegemoet gaan. (Zie voor meer Hoe Petro-economieën omgaan met $ 40 olie .)

De Saoedische economische situatie

Uit foto's van Saoedische steden is het duidelijk dat er geen tekort aan geld is in Saoedi-Arabië. Er zijn gebouwen die wonderen van menselijke innovatie zijn, technologie die zou wedijveren met die in de Microsoft Corp. (MSFT MSFTMicrosoft Corp84. 47 + 0 39% Created with Highstock 4. 2. 6 ) hoofdkantoor en een algemeen gevoel van overmaat. Dat wil niet zeggen dat er geen arm volk is in Saoedi-Arabië; het is gewoon dat de natie een gebied van rijkdom en welvaart is.

De rijkdom van Saoedi-Arabië is grotendeels te wijten aan aanzienlijke overheidssubsidies en het ontbreken van een persoonlijke inkomstenbelasting voor Saoedische staatsburgers. Omdat olie een grote rol speelt in de Saoedische economie, zorgt de overheid ervoor om de beste benzineaanbiedingen aan haar inwoners te geven. Het eindresultaat is dat benzine slechts $ kost. 16 per liter, of ongeveer 60 cent per gallon.

Maar de economie is niet louter gecentreerd rond olie. Saoedi-Arabië heeft een aantal sociale programma's die zijn ontworpen rond islamitische principes om diegenen te helpen die een slechte hand hebben gekregen. Deze programma's bevatten veel soortgelijke als die in de VS, zoals handicap, gezondheidszorg, huisvesting en meer. Het idee is dat elke burger in Saoedi-Arabië een fatsoenlijke levensstandaard moet hebben.

De problemen doen zich voor met de hoge kosten die gepaard gaan met de implementatie van deze programma's. Alleen de brandstofsubsidies alleen al gaan naar schatting de regering dit jaar ongeveer $ 52 miljard kosten, wat ongeveer 8% van het BBP van Saoedi-Arabië vertegenwoordigt. Ondanks het gebrek aan inkomsten uit persoonlijke inkomstenbelasting uit Saoedi-Arabische landen - buitenlanders die in het land zaken doen, worden nog steeds belast - heeft de overheid wel degelijk inkomsten. Deze middelen omvatten grotendeels de inkomsten uit een maar liefst 85% belastingtarief voor bedrijven die olie of koolwaterstoffen produceren.

Wat is nodig om het budget in evenwicht te houden?

Olie en gas zijn zo'n groot deel van de Saoedische economie dat wanneer hun prijzen dalen, het land in gevaar komt van een enorme economische neergang. Overweeg dit: stel dat een bedrijf een vat olie kan produceren voor een prijs van $ 25 per vat. De bedrijven verkopen dat vat voor $ 100, wat $ 75 winst oplevert. Bij een belastingtarief van 85%, neemt de overheid $ 63. 75 uit dat vat. Als de olieprijs nu wordt gehalveerd, verkoopt het bedrijf het vat voor $ 25 winst en ziet de overheid slechts $ 21. 25. Uiteindelijk kost olie de helft, maar de belastinginkomsten dalen met tweederde. Dit is duidelijk een overdreven vereenvoudigd belastingsscenario.

In de Verenigde Staten en vele andere landen is het antwoord op een begrotingstekort het kijken naar uitgaven en belastingen over de hele linie. Inkomstenbelastingen kunnen toenemen, sociale programma's worden gekort, eigendomsbelastingen stijgen en uiteindelijk betaalt iedereen meer en minder. Saoedi-Arabië weigert echter deze benadering te overwegen. In plaats van het afsnijden van sociale programma's, vindt de overheid dat het nodig is, en belastingen zullen waarschijnlijk worden verhoogd bij rijke grootgrondbezitters. Er zijn geen plannen om een ​​persoonlijke inkomstenbelasting in te stellen op Saoedische staatsburgers, en er zijn ook geen plannen voor de Organisatie van Olie-exporterende Landen (OPEC) om de markt te manipuleren. (Zie voor meer Is de OPEC de olie-centrale bank? )

De controle van de olievoorziening door OPEC

In het verleden heeft de OPEC de olietoevoer gemanipuleerd om prijzen te beheersen. Omdat hogere prijzen meer inkomsten voor de Saoedische overheid betekenen, was het in het beste belang om de aanbodzijde te controleren om de prijzen op peil te houden. Er zijn echter enkele tekortkomingen in deze methode.

Terwijl de productie van schalieolie, ook bekend als hydrofracturering of fracking, in de VS van de grond is gekomen, heeft Saoedi-Arabië meer concurrentie voor zijn kostbare grondstof gezien. Een groter aanbod op de markt heeft niet alleen klanten weggehaald die voorheen olie uit het Midden-Oosten kochten, het heeft ook bijgedragen aan de prijsdaling. Historisch gezien was de reactie van de OPEC op prijsdalingen dat de productie zou worden teruggeschroefd, waardoor het aanbod zou dalen en de prijzen zouden stijgen. Die tactiek was deze keer niet zo veel van een optie. (Zie voor meer informatie Olieprijsanalyse: het effect van vraag en aanbod .)

Een slappe productie betekent minder inkomsten voor olie-exporterende landen zoals Saoedi-Arabië. Het zou ook betekenen dat de prijzen stijgen, waardoor meer bedrijven op de Amerikaanse markt terechtkomen. Dit zou de productie in de US verhogen, waardoor de prijzen terug zouden dalen en er nog meer concurrentie zou ontstaan. Tot nu toe heeft OPEC besloten om het aanbod niet te verlagen, misschien in de hoop dat Amerikaanse bedrijven failliet zullen gaan vanwege lagere oliewaarden. (Zie voor meer Hoe Saudi-Arabië profiteert van lage olieprijzen .)

Kan een crisis worden afgewend?

De Saoedische economie is afhankelijk van olie. Zonder dit zal de natie een enorm verlies lijden in termen van overheidsinkomsten. Toch zijn er enkele opties.

Ten eerste moet het land naar meer bronnen van inkomsten kijken.Zelfs met een zware economische afhankelijkheid van olie, kan het land alternatieve energie onderzoeken. Aangezien de overgrote meerderheid van Saoedi-Arabië een woestijn is en de zon het grootste deel van het jaar schijnt, zou het gemakkelijk zonne-energie kunnen ontwikkelen. Dit is precies wat de overheid doet. Tijdens de oliecrisis in de jaren zeventig begon Saoedi-Arabië met onderzoek naar zonne-energie. Na de crisis werd het onderzoek echter grotendeels in de wacht gezet, om nog geen tien jaar geleden te worden opgepikt.

In 2010 richtte koning Abdullah een gloednieuwe stad op, de King Abdullah City voor Atoomenergie en Hernieuwbare Energie (K. A. Care of Ka-Care). Deze stad draait volledig rond het onderzoek en de ontwikkeling van energiebronnen onafhankelijk van olie. Onlangs kondigde de stad aan dat Saudi-Arabië 41 gigawatts aan energie per jaar zou opwekken tegen het jaar 2032. Dit is een indrukwekkend doel gezien de zonne-energieproductie van het land momenteel goed is voor slechts. 003 gigawatt. Andere hernieuwbare en alternatieve methoden zouden de totale productie jaarlijks op 120 gigawatt brengen.

Op de korte termijn betekent de Saoedische afhankelijkheid van olie echter dat de olieprijs moet stijgen. Zolang de achteruitgang voortduurt, zullen meer economieën naast Saoedi-Arabië lijden, wat te zien is aan de ontslagen en het bevriezen van gebieden als het Bakkenbekken in North Dakota. Alleen al Saoedi-Arabië schat dat olie ongeveer $ 100 per vat moet verkopen om eventuele bezuinigingen op sociale programma's of belastingverhogingen te voorkomen. Het verhogen van de olieprijs is echter grotendeels buiten de controle van de Saoedische overheid.

The Bottom Line

Veel beleggers trekken hun geld uit Saudi-Arabië nadat de markten een overlijdens-kruis hebben gepleegd. Deze kruising treedt op wanneer het voortschrijdend gemiddelde van het voortschrijdend gemiddelde op lange termijn hoger is dan het voortschrijdend korte-termijngemiddelde, wat over het algemeen een bearmarkt betekent en beleggers daarop reageren.

Dit is niet de eerste keer dat Saoedi-Arabië met een dergelijke crisis wordt geconfronteerd, en zolang olie een zeer gewaardeerde grondstof is - een garantie totdat de wereld opraakt - zal dit niet de laatste keer zijn. In het verleden was het geluk aan de zijde van Saoedi-Arabië en veranderde de prijs van olie van koers voordat er iets groots gebeurde. Het lijkt erop dat het land deze neergang misschien niet zo gelukkig heeft gemaakt.