Wereldwijd is de Chinese aandelenmarkt een van de weinige markten die afhankelijk is van de burgers, met name individuele particuliere beleggers in plaats van institutionele beleggers. Met andere woorden, de Chinese aandelenmarkt is sterk afhankelijk van zijn op de consument gebaseerde economie, in tegenstelling tot de Amerikaanse aandelenmarkt, die afhankelijk is van de algehele staat van het land, waaronder werkgelegenheid, agronomische productie, consumentenbestedingen en de woningmarkt.

Economische relatie tussen China en de Verenigde Staten

Naast de grootste economie ter wereld, is China vanaf 2013 de derde grootste exporteur van landbouwproducten, vliegtuigen, machines en voertuigen, bestaande uit $ 122. 1 miljard. Het is ook de grootste importeur van de US met inkomsten ter waarde van $ 440. 4 miljard. In totaal is China goed voor ongeveer 8 procent van de Standard & Poor's 500-indexomzet.

In vergelijking met andere buitenlandse naties bezit China de meerderheid van de Amerikaanse schuld en bezit dienovereenkomstig de meerderheid van Amerikaanse schatkistpapier, obligaties en bankbiljetten, wat neerkwam op $ 1. 224 biljoen in februari 2015. Door de grootste Amerikaanse belegger te blijven, krijgt China een belangrijke hefboom in het handhaven van zijn eigen valutaniveaus. Het heeft een gevestigd belang om de yuan zwakker te houden dan de dollar om ervoor te zorgen dat de exportprijzen concurrerend blijven. Deze zeer succesvolle strategie heeft ervoor gezorgd dat China meer dan enige andere natie in de wereld kan exporteren. Het heeft geresulteerd in een jaarlijkse stijging van 10% van het bruto binnenlands product (bbp) van China gedurende 30 jaar.

Het effect van de volatiele aandelenmarkt in China

De afgelopen tien jaar was de correlatie tussen de Chinese aandelenmarkt synoniem met de S & P 500. In tegenstelling tot de Amerikaanse aandelenmarkt, waren de Chinese De aandelenmarkt wordt gecontroleerd door de overheid, waarbij de meerderheid van de beleggers verwacht dat de Chinese overheid haar stabiliteit zal behouden. Bovendien wordt het merendeel van de Chinese beleggingen aangewend door op een marge te worden verhandeld door geleend geld te gebruiken om te beleggen, wat op zijn beurt leidt tot aandelencrashes omdat beleggers hun marges niet halen.

Dalingen op de Chinese aandelenmarkt hebben meer invloed op de Amerikaanse markt dan de groei, met als grootste gevolg dat de inflatie landelijk daalt. Wanneer de markt crasht, zoeken beleggers hun toevlucht door meer schatkistpapier, obligaties en bankbiljetten te kopen, waardoor de Amerikaanse dollar aan waarde wint. In 2015 groeide de dollar 3% in waarde ten opzichte van wereldwijde valuta's, wat leidde tot stijgingen van de exportprijzen van goederen en diensten. Aangezien de Chinese aandelenmarkt afhankelijk is van de economie, en met name van de beleggers, en de economie de gevolgen van een recessie verlaagt of simuleert, neemt de Chinese tewerkstellingsgraad ook af, waardoor China minder internationaal importeert.Dientengevolge nemen de inkomsten die de Amerikaanse exportkopers behalen af ​​als gevolg van de prijsstijging van goederen en diensten die worden geëxporteerd en de verminderde Chinese vraag naar geïmporteerde goederen en diensten.

Een van de grootste risico's waarmee de Amerikaanse gezichten te kampen hebben, verliest de controle over het reguleren van de rente. Aangezien China de meerderheid van Amerikaanse schatkistpapier, obligaties en bankbiljetten bezit, zou een crash op de Chinese aandelenbeurs de Chinese overheid ertoe aanzetten om deze effecten te verkopen om haar eigen schuld te verminderen. Hierdoor zou de US dollar onmiddellijk dalen en de Federal Reserve dwingen de rente te verhogen om een ​​dergelijk effect te verminderen. Een plotselinge rentestijging leidt in het binnenland direct tot inflatie. Hoewel het een levensvatbaar risico is, is het onwaarschijnlijk dat China zijn Amerikaanse effecten zou verzilveren omdat een daling van de dollar de waarde van de yuan zou doen stijgen. Dit beperkt China's concurrentie met de VS, omdat China zijn eigen exportprijzen zou verhogen en de VS zou beginnen met het kopen van goederen in eigen land in plaats van het importeren van goederen uit het buitenland.