a:

De eerste Amerikaanse aandelenmarkten werden in 1790 in Philadelphia en New York in 1792 opgericht. De handel werd grotendeels gedomineerd door spoorwegmaatschappijen, die aandelen verkochten om massale kapitaaluitbreidingen voor spoorweguitbreidingen te helpen financieren. Kleine makelaars vestigden zich in de buurt van de beurzen en kopieerden grotendeels de Londense bedrijfsmodellen. De relatie tussen uitgevende instellingen, makelaars en beleggers was directer dan uitwisselingen in de moderne samenleving.

Pre-SEC-effectenbeursverordening

Massachusetts was de eerste staat aan de oostkust die registratie op effectenbeurzen nodig had in 1852. Westerse staten waren veel meer wantrouwig tegenover de concentratie van grote bedrijven in het oosten en ontwikkelde registratie- en verkoopwetten in naam van de bescherming van plattelandsbeleggers.

Kansas liep voorop in de wetgeving inzake staatseffecten. De overheid van de staat Kansas was van plan om de verkoop van valse problemen van nepbedrijven te stoppen die "werden gesteund door niets anders dan de blauwe lucht in Kansas." Tot op de dag van vandaag wordt de wet op de effectenwetgeving de "blauwe lucht" -wetgeving genoemd.

Beurscentra

De eerste betekenisvolle gegevens over de Amerikaanse aandelenmarkt werden verzameld door de economen Walter Buckingham Smith en Arthur Harrison Cole tussen 1802 en 1820. Helaas, het verkrijgen van betrouwbare gegevens vóór de jaren 1870 is een uitdaging. De Wall Street Journal verwees ooit naar beursgegevens voor het einde van de Burgeroorlog als "verrotte met methodologische tekortkomingen."

De organisatie voor economische geschiedenis heeft meer dan 1 000 aandelen geïdentificeerd die op 10 afzonderlijke beurzen tussen 1790 en 1860 zijn genoteerd. Tot de ontwikkeling en het wijdverbreide gebruik van telegrafen, spoorwegen en stoomschepen, verliep de informatie zeer langzaam in de VS De meeste grote stedelijke knooppunten hadden hun eigen effectenbeurzen; er waren onder meer uitwisselingen in Charleston, New Orleans, Norfolk en New York.

Geen van de Amerikaanse beurzen had echter de omvang, het prestige of de functionaliteit van de London Stock Exchange. Tussen het midden van de 17e eeuw tot de jaren 1920 domineerde Londen wereldwijd effectenhandel. Serieuze U. S.-bedrijven wilden eerst genoteerd staan ​​op de beurs in New York, maar het uiteindelijke doel was om op de vloer te worden verhandeld in Londen, waar er meer liquiditeit en bekendheid was.

Rise of American Corporations

Beurzen ontwikkelen zich alleen als bedrijven proberen kapitaal aan te trekken. Hoewel Britse en Franse bedrijven invloed hadden in de nieuwe kolonies vóór de Revolutionaire Oorlog, ontwikkelde het eerste Amerikaanse bedrijf zich pas in 1790: de Boston Manufacturing Company.

Openbaar verhandelde bedrijven waren niet gebruikelijk tot na 1820s.De belangrijkste daarvan waren spoorwegen, die enorme hoeveelheden investeringskapitaal nodig hadden om duizenden kilometers aan sporen te leggen. Het financiële succes van de spoorwegen leidde uiteindelijk tot een hausse op de aandelenmarkt in de jaren 1840 en de daaropvolgende crash.

Brokerages ontwikkelden zich naast de corporaties om de handel te vergemakkelijken, net zoals een makelaar kopers en verkopers koppelt aan onroerend goed. Beleggers waren van meet af aan argwanend jegens makelaars en elke vooruitgang in de snelheid van informatie werd snel aangenomen als een vorm van snelle handel.

Arbitragers namen de prijsverschillen tussen de belangrijkste beurzen weg. Het was bijvoorbeeld niet ongewoon voor dergelijke ondernemers om consequent tussen New York en Philadelphia te reizen om laag te kopen en hoog te verkopen.