a:

Positieve correlatie verwijst naar een statistische relatie waarin twee variabelen meestal samen in dezelfde richting bewegen. Met betrekking tot voorraden betekent een positieve correlatie dat de prijzen van twee aandelen over het algemeen in dezelfde richting bewegen. Een bekend voorbeeld is de relatie tussen de prijs van goud en de aandelen voor goudmijnbedrijven. Historisch gezien, wanneer de goudprijs stijgt, zouden de aandelen voor goudzoekers volgen. Van deze activa wordt daarom gezegd dat ze positief gecorreleerd zijn. Aandelen die over het algemeen in de tegenovergestelde richting bewegen, zijn negatief gecorreleerd.

De schaal voor de statistische maat voor correlatie gaat van +1 tot -1. Een maat van +1 is een perfecte positieve correlatie en -1 is een perfecte negatieve correlatie. Om de correlatie tussen twee aandelen te berekenen, wordt een lineaire regressie uitgevoerd op de individuele aandelenkoersen. Eén aandeel dient als de afhankelijke variabele, terwijl de andere aandelenkoers de onafhankelijke variabele is. De berekening van de lineaire regressie omvat een correlatiecoëfficiënt die de relatie tussen de prijzen van de aandelen identificeert.

Degenen die statistische arbitragestrategieën verhandelen, zoeken aandelen met een historisch patroon van positieve correlatie. Statistische arbitrage wil profiteren van prijsinefficiënties tussen effecten. Wanneer de koersen van meerdere aandelen hun historische gemiddelde hebben verlaten, kunnen deze strategieën profiteren als de prijzen terugkeren naar hun normale relatie. Het verhandelen van deze strategieën vereist een hoog niveau van positieve correlatie.

Langetermijnbeleggers kunnen echter op zoek gaan naar activa die een negatieve correlatie hebben om de volatiliteit van een portefeuille te beperken. Het opnemen van negatief gecorreleerde activa in een portefeuille helpt het algehele risico te verminderen, terwijl er nog steeds een positief rendement mogelijk is. Dit maakt de diversificatie van de portefeuille mogelijk.