a:

Immateriële activa zijn identificeerbaar maar niet fysiek. Deze activa bestaan ​​gewoonlijk uit intellectuele eigendom en omvatten zaken als octrooien, merkherkenning, artistieke activa en licentieovereenkomsten. Immateriële vaste activa worden gewoonlijk geamortiseerd door lineaire afschrijvingen van de waarde van het actief over de gebruiksduur, plus de verwachte restwaarde, hoewel immateriële activa zelden worden erkend als belangrijke restwaarde.

Immateriële activa kunnen door een intern bedrijf worden gekocht of ontwikkeld door een bedrijf. Als de activa worden verworven door aankoop bij een andere onderneming, is de geregistreerde waarde de reële marktwaarde of overeengekomen inkoopprijs. Als het actief in de loop van de tijd een aanzienlijk, toenemend economisch voordeel oplevert, wordt de afschrijvingswaarde van het actief dienovereenkomstig aangepast. Voor immateriële activa ontwikkelt een bedrijf op zichzelf de totale kosten voor onderzoek en ontwikkeling die zijn gemaakt voordat het actief commercieel levensvatbaar is, stelt de te amortiseren waarde in. Latere ontwikkelingskosten die worden gemaakt na het punt van commerciële levensvatbaarheid zijn geactiveerde uitgaven.

Het afschrijvingsbedrag wordt ook aangepast als de waarde van het actief op enig moment na de aanschaf of ontwikkeling ervan is verminderd. Alle immateriële activa moeten met regelmatige tussenpozen en ten minste jaarlijks worden getest op bijzondere waardevermindering. Voorbeelden van bijzondere waardeverminderingen zijn onder meer een aanzienlijke daling van de reële marktwaarde van het actief; een economisch negatieve verandering in het doel of gebruik van het actief; kasstroomverliezen als gevolg van het actief; gemaakte juridische kosten in verband met het actief, zoals kosten van verdediging van octrooirechten; of een significante verandering in de gebruiksduur van het actief. Immateriële activa met een onbepaalde of onbeperkte gebruiksduur, zoals het immaterieel actief van goodwill, kunnen niet worden afgeschreven.