De wereldeconomie zal in de tweede helft van 2016 met verschillende uitdagingen te kampen hebben. Wereldwijde wereldwijde groei, dalende grondstoffenprijzen, duizelingwekkende schuldniveaus in opkomende markteconomieën en het schrikbeeld van renteverhogingen in de VS vormen samen de wereldwijde groei. economisch systeem ongelooflijk fragiel. Marktoptimisten kunnen echter troost putten uit het feit dat het onwaarschijnlijk is dat de Verenigde Staten aanzienlijk krapper worden, wat de kosten van lenen en schuldendienst voor de opkomende markteconomieën zou moeten verlichten. Het monetaire beleid blijft over het algemeen accommoderend over de hele wereld. Bovendien kan de groei in landen die niet al te afhankelijk zijn van de export van grondstoffen versnellen. Voor marktpessimisten blijven de macro-onevenwichtigheden die worden veroorzaakt door recordschuldniveaus echter een punt van zorg. Elke opkomende markt regio staat voor zijn eigen unieke uitdagingen.

Hervormingen in Latijns-Amerika

Dalende grondstoffenprijzen in de afgelopen twee jaar hebben de Latijns-Amerikaanse economieën gekwetst. Argentinië is begonnen met het doorvoeren van hervormingen om kapitaalcontroles af te schaffen, de valuta meer vrij te laten zweven en exportbelastingen te beëindigen. Argentinië onderhandelde ook over overeenkomsten met zijn crediteuren, die de toegang van het land tot kredietmarkten herstelden. Over het algemeen kregen de hervormingen in het land aanhang van investeerders. In april 2016 was de vraag van beleggers zeer sterk voor de verkoop door Argentinië van $ 15 miljard aan staatsobligaties. In tegenstelling tot Argentinië heeft Brazilië nog niet de economische hervormingen doorgevoerd die nodig zijn om de noodlijdende economie te redden.

China's groeiproblemen

China moet twee kritieke problemen aanpakken. Ten eerste neemt de investering van het land in vaste activa, die de helft van het bruto binnenlands product (bbp) van China vertegenwoordigen, af. Deze investeringen omvatten onroerend goed, infrastructuur en bedrijfsinvesteringen. Uiteindelijk is de vertraging van de investeringen het gevolg van overbouw en een zwakke vraag. China's aanloop in de bouw vond in een uitzinnig tempo plaats. Naarmate de economie vertraagt, vertoont het aanbod een overhang die de prijzen van activa lager kan drukken. Een vertraging van onroerend goed, inclusief aanverwante bedrijfstakken zoals staal en cement, kan tot 25% van het bbp van China beïnvloeden en kan leiden tot een negatieve groei voor de economie als geheel.

China's schuldprobleem

Het tweede probleem van China is de enorme schuld die het land heeft opgebouwd. Leveraged investeringen in vaste activa door zowel bedrijven als provinciale overheden creëerden een groot probleem met de schuldendienst voor veel entiteiten in China. Naarmate de economie vertraagt, missen bedrijven en overheden de cashflow die nodig is om de rente en de hoofdsom op hun schuld te betalen. Het probleem strekt zich uit van lokale overheden die zwaar lenen om in infrastructuur te investeren in bedrijven die leenden om fabrieken te bouwen.China moet mogelijk geconfronteerd worden met het pijnlijke proces van het sluiten van industriële productiefaciliteiten en het ontslaan van werknemers. In elk geval moet de overheid de gevolgen van de werkloosheid in de kolen- en staalindustrie aanpakken.

Een verzwakt yuan

Het plan van China om het aandeel van zijn BBP als gevolg van consumptie te verhogen, kan haperen als gevolg van zijn economische problemen. Met ontslagen in de bouw en aanverwante bedrijfstakken, zou China zijn exportgerelateerde industrie moeten versterken om het tekort aan banen te compenseren. Om dit doel te bereiken, moet China mogelijk stappen ondernemen om zijn valuta te verzwakken. Een zwakkere yuan betekent dat buitenlanders meer koopkracht hebben om Chinese goederen te kopen. Het opbouwen van exportgerelateerde industrieën in China leidt echter tot kosten voor Chinese consumenten. Voor Chinese goederen om concurrerend te zijn op internationale markten, kunnen de lonen in China niet snel blijven groeien. Zelfs als China erin slaagt de loongroei te beteugelen en robuuste exportbedrijven op te bouwen, kan een zwakke wereldwijde vraag het vermogen om deze overgang uit te voeren beperken.

Een verzwakte yuan en Chinese buren

Een zwakkere yuan kan gevolgen hebben voor naburige economieën die met China concurreren om goederen te exporteren. Landen als Korea en Taiwan kunnen de druk voelen om hun valuta te verzwakken om op exportmarkten te concurreren. Bovendien kan een zwakke yuan leiden tot kapitaaluitstromen uit China en maken Chinese schuldbewijzen in andere valuta duurder om te betalen. De uitdaging voor China is om de yuan op een lager niveau te stabiliseren. Als China een dergelijke zachte landing weet in te richten, kan zijn handelsoverschot het probleem van de kapitaaluitstroom oplossen. Aan de andere kant, als de kapitaalafvloeiing versnelt en de Chinese schuldenbubbel barst, kan de fall-out een ongewenste harde landing zijn.