a:

Impliciete volatiliteit voor opties neemt toe tijdens een bearish markt. Een bearish markt wordt geacht meer risico te lopen dan een zijwaartse trending of bullish markt. Verder neemt de vraag naar putopties toe om ze te gebruiken als afdekking tegen een neerwaartse beweging in de prijs.

Impliciete volatiliteit is een maat voor de volatiliteit van het activum dat aan de optie ten grondslag ligt. Hogere impliciete volatiliteit betekent hogere optieprijzen, zowel voor put- als call-opties. Impliciete volatiliteit kan een aanwijzing geven over de verwachting van de markt voor de richting van de onderliggende waarde. Over het algemeen willen traders hoog op impliciete volatiliteit verkopen en op lage volatiliteit kopen.

Opties op aandelen zijn financiële derivaten die de houder het recht geven om 100 aandelen van de onderliggende aandelen tegen een bepaalde prijs te kopen tot het verstrijken van de optie. In de praktijk worden de meeste opties nooit uitgeoefend. Hoe dichter bij het geld de optie is, des te groter de kans dat het zal worden uitgeoefend. Er is geen verplichting voor de houder van de optie om het uit te oefenen.

Optieprijsmodellen en impliciete volatiliteit

Het meest gebruikte optieprijsmodel is de Black-Scholes-methode. Impliciete volatiliteit is een van de elementen van het Black-Scholes-model, maar is niet direct waarneembaar. Het is het enige element van het Black-Scholes-model dat moet worden verwijderd van de andere ingangen. De andere inputs voor het model zijn de prijs van het onderliggende activum, de tijd tot expiratie voor de optie, de huidige datum, de uitoefenprijs van de optie en de standaarddeviatie van de aandelenactiva. Black-Scholes modelleert de optieprijs als een Brownse beweging door middel van een partiële differentiaalvergelijking ervan uitgaande dat er een voortdurende handel in de optie is.

Het Black-Scholes-model is gebaseerd op opties in Europese stijl, in tegenstelling tot Amerikaanse opties. Europese opties mogen alleen worden uitgeoefend op de laatste vervaldatum. Omgekeerd kunnen Amerikaanse opties op elk moment vóór de vervaldatum worden uitgeoefend. Dit model veronderstelt ook een logaritmische verdeling van prijzen voor de onderliggende aandelen, wat niet altijd het geval is. Onderliggende activaprijzen hebben vaak elementen van scheefheid en kurtosis. Skewness en kurtosis zijn statistische metingen die aantonen hoe een verdeling van activaprijzen verschilt van een lognormale verdeling.

Een ander algemeen prijsmodel voor opties is het binomiale model. Dit model gebruikt een iteratieve procedure voor prijsopties. Knopen worden geposteerd als bepaalde punten in de tijd tussen de waarderingsdatum en de vervaldatum voor de optie. Die knooppunten zijn binomiale willekeurige variabelen, wat betekent dat de prijs slechts een van de twee mogelijkheden kan zijn.Het verdelen van de tijd tussen de waarderings- en vervaldatums zorgt voor een meer accurate prijs van de opties. Het binomiale model is wellicht beter bestand tegen Amerikaanse opties.