De National Basketball Association staat bekend als de meest innovatieve van de belangrijkste professionele Noord-Amerikaanse sportcompetities. Dat is meestal uit noodzaak: de NBA is lang na de rest opgericht en moest tientallen jaren doorbrengen met het inhalen van zijn vastgeroeste tegenhangers in honkbal en voetbal. Het was de eerste divisie die zijn all-star-game omzet in een driedaags weekend vol evenementen, de eerste die een aanzienlijk deel van zijn inkomsten haalt via merchandising, en de eerste die bewust zijn meest verkoopbare spelers ontwikkelt tot wereldwijde media-supersterren. De internationale aanpak werkt ook. De competitie zendt uit naar elk bevolkt continent, overal van Polen tot Mongolië. In de jaren 1970 waren de roosters bijna uniform Amerikaans. Vandaag is een kwart van de actieve spelers van buiten de Verenigde Staten afkomstig uit 37 landen.

Net als andere grote sportcompetities, omvat televisie een belangrijk onderdeel van de bedrijfsstrategie van de NBA. Toen de televisie voor het eerst de overstap maakte van luxeartikelen naar het alomtegenwoordige hoofdbestanddeel van het dagelijks leven, aarzelden sommige eigenaars van professionele sportteams om hun games uit te zenden. Immers, waarom zou je het product op aarde weggeven aan mensen die thuis zitten in plaats van ze op te laden voor het bijwonen van het spel? Uiteindelijk kwamen teameigenaren tot de conclusie dat a) ze elke tv-kijkers konden bereiken voor elke fan van kaartjes kopen, en b) dat het meer dan de moeite waard maakt om rechtstreeks aan de tussenpersonen (dat wil zeggen adverteerders) te verkopen in plaats van aan de fans. Voeg het gedoe van het naar een game-time brengen van het heen en terug reizen, het vinden van een dure offsite-parkeerplaats, waarschijnlijk een agressieve dronken of twee in het stadion of arena, en binnen een paar jaar was duidelijk geworden dat het bekijken van games op Tv zou de belangrijkste manier zijn waarop de meeste fans zouden consumeren wat sportcompetities verkopen.

Tweede viool op het sportieve landschap

In Noord-Amerika bloeit de NBA, maar domineert ze niet. De inkomsten zijn ongeveer de helft van die van de best presterende sportcompetitie ter wereld, de National Football League, niet dat de twee competities noodzakelijkerwijs concurreren. Toch is een van de grootste verschillen tussen de competities de oorsprong van hun ongelijksoortige inkomsten. De televisiecontracten van de NFL zijn beroemd lucratief en worden uitsluitend ondertekend met nationale netwerken. De meeste NBA-games worden alleen lokaal uitgezonden. De competitie zendt jaarlijks 152 seizoenseizoenspelen uit, plus 90 play-offs, tussen uitzendpartners TNT (een Time Warner Inc (TWX TWXTime Warner Inc94. 66 + 0 21% Created with Highstock 4 2. 6 ) dochteronderneming) en Walt Disney Company's (DIS DISWalt Disney Company101. 61 + 0, 96% Created with Highstock 4.2. 6 ) ESPN.

Dat is verantwoordelijk voor de meeste inkomsten van de NBA. Vorig jaar hebben TNT en ESPN hun contracten opnieuw verhoogd naar een geschatte $ 2. 6 miljard per seizoen. Zelfs met in totaal 400 oneven actieve spelers die gemiddeld bijna $ 5 miljoen per jaar verdienen, genereren nationale tv-contracten voldoende inkomsten om salarissen te dekken en nog wat. In die nationale contracten zijn echter nog steeds 1078 spellen met het reguliere seizoen achterwege gelaten. Als dat gat wordt opgevuld, kunnen lokale tv-contracten jaarlijks tussen $ 120 en $ 150 miljoen bedragen.

Er is nog een andere belangrijke bijdrager aan NBA-inkomsten, en in tegenstelling tot de andere komt deze overeen met iets tastbaars. Merchandise is goed voor meer dan een miljard dollar per jaar, met een omzet van slechts 900 miljoen dollar. Dat is een serendipitaire functie van de sport zelf: kleurrijke tanktops kunnen zich verdubbelen als casual of workout, terwijl voetbalshirts onpraktisch zijn op straat. (Hetzelfde geldt voor baseball-button-ups, en hockey-shirts, en het minst gezegd over de haalbaarheid van het dragen van een authentiek NASCAR-vuurpak tijdens het doen van alledaagse activiteiten, hoe beter.)

Je maakt je geld binnen < Naarmate de populariteit van de NBA toeneemt, groeien teamwaarden ver uit de proportie. NBA-teams worden niet zo vaak verkocht, maar wanneer ze dat zijn, breken records elke keer opnieuw. In het afgelopen decennium is de gemiddelde verkoopprijs van een team verdrievoudigd. Toegegeven, dat is grotendeels te danken aan één enkele uitschieter: de verkoop van de Los Angeles Clippers in 2014, die ging voor een ongekende $ 2 miljard. Zelfs als die verkoop wordt verdisconteerd, laten de resterende prijzen zien dat eigenaars en toekomstige eigenaren van de NBA duidelijk verwachten dat de inkomsten in de komende jaren nog verder zullen toenemen.

De NBA is voorbij Major League Baseball gestapt als de op één na populairste sport in de Verenigde Staten. Dat zal gebeuren wanneer World Series-spellen 4 uur duren om te spelen en eindeloze pauzes vertonen in wat genereus wordt aangeduid als "de actie". Maar met gemiddelde tv-kijkcijfers onder 4. 0, heeft prof basketball nog steeds voldoende ruimte om in eigen land te groeien. Dat wil niets zeggen over het groeipotentieel in het buitenland. De NBA maakt niet al zijn inkomsten per land bekend, maar de competitie heeft in 2012 wel $ 150 miljoen in China ingenomen.

De Bottom Line

Basketball-games zijn snel, vaak binnen nauwelijks 2 uur. Ze zijn toegankelijk, met een gemiddelde van 7 games per avond uitgezonden tijdens het reguliere seizoen (en verkrijgbaar via het League Pass TV-pakket van de NBA, dat miljoenen mensen kopen tegen $ 200 per seizoen). En zoals puur entertainment gaat, zijn ze ongeveer net zo'n ongelooflijk atletisch spektakel als je zou willen. Met de NBA genietend van een effectief wereldwijd monopolie op elite pro basketbal, is toekomstige groei alles behalve een gegeven.