Samuel Zell is een van de meest iconische figuren in de wereld van Amerikaans onroerend goed. Op zesentwintigjarige leeftijd richtte hij een vastgoedbevak op, Equity Group Investments genaamd. Fast forward naar meer dan vijfenveertig jaar sinds de oprichting, is Equity Group Investments uitgegroeid tot veel meer dan een investeerder in onroerend goed. Het bedrijf beheert een beleggingsportefeuille van miljarden dollar met belangen in meerdere continenten die verspreid zijn over verschillende sectoren, waaronder financiën, transport, energie en media.

Zell en zijn team hebben een belangrijke rol gespeeld bij het creëren van enkele van de grootste beursgenoteerde vastgoedinvesteringen

(REIT's) ter wereld. Hij richtte Equity Residential op (EQR EQREquity Residential69.2 21 + 1. 47% Created with Highstock 4. 2. 6 ), de grootste appartement REIT in Amerika die op het moment van schrijven een marktkapitalisatie had van meer dan $ 28 miljard, evenals Equity Commonwealth (EQC EQCEquity Commonwealth30. 36 + 0, 96% Created with Highstock 4. 2. 6 ), een kantoor REIT met 86 eigenschappen in de Verenigde Staten Staten.

Volgens Forbes Magazine is het eigen vermogen van Zell $ 5 miljard. Hij maakte nieuws in 2007 nadat hij zijn portefeuille van 573 kantoorpanden verkocht aan The Blackstone Group (BX BXBlackStone Group LP33. 03 + 0 43% Created with Highstock 4. 2. 6 ), the 's werelds grootste alternatieve vermogensbeheerder, voor $ 39 miljard. Op dat moment was de transactie de grootste leveraged buy-out deal in de geschiedenis. Hier is een overzicht van hoe Sam Zell zijn fortuin verdiende.

Vroege school en leven

Geboren in 1941, is Zell opgegroeid in een joods huishouden in Chicago. Zijn ouders migreerden in 1939 naar de Verenigde Staten vlak voordat Duitsland Polen binnenviel. Voordat Berek Zielonka zijn geboorteland Zell's vader verliet, exploiteerde hij een succesvol graanhandelbedrijf. Na zijn verhuizing naar Illinois werkte Zielonka, die later zijn naam veranderde in Bernard Zell, als groothandel in sieraden.

Vanaf zeer jonge leeftijd had Zell een interesse in de zakenwereld. Toen hij twaalf jaar oud was, kocht Zell exemplaren van Playboy in bulkhoeveelheden voor elk twee kwart en later verkocht hij ze in zijn gemeenschap voor een prijs tussen de $ 1. 50 en $ 3. Zell legt uit dat deze ervaring de zijne was, "eerste les in vraag en aanbod." Hij maakte grapjes over de ervaring en zei: "De rest van dat jaar werd ik een importeur - van Playboy-tijdschriften naar de buitenwijken." De ondernemende reis van Zell ging door gedurende zijn studietijd. Terwijl hij rechten studeerde aan de universiteit van Michigan, beheerde hij samen met een vriend, Robert Lurie, studentenflateenheden voor verschillende verhuurders. Hun eerste optreden was om vijftien huizen te exploiteren. In feite werd veel van zijn vrije tijd besteed aan het kopen en verbeteren van verontruste eigendommen met het doel ze om te gooien of te verhuren aan studenten.Na zijn afstuderen in 1966 had Zell in totaal 4.000 appartementen in handen en had Lurie persoonlijk ergens tussen de 100 - 200 van die appartementen in eigendom. Zell verkocht zijn deel van de property management business aan Lurie voordat hij naar Chicago verhuisde om te wonen en te werken. (Zie ook:

De voor- en nadelen van het kopen van verontruste eigendommen ). Vastgoed als voltijds loopbaan

Kort nadat hij zijn diploma rechten had behaald, nam Zell een advocatenbaantje aan. Hij stopte echter met het optreden vlak na zijn eerste week als advocaat. De kortstondige positie hielp Zell om snel te beseffen dat hij geen carrière in de advocatuur wilde volgen. Hij besloot uiteindelijk om een ​​fulltime carrière te maken met beleggen in onroerend goed.

Dat volgende jaar, in 1967, richtte Zell Equity Group Investments op. Het bedrijf werd opgericht als een beleggingsinstrument om onroerend goed te verwerven. In 1969 had Zell Lurie, zijn voormalige zakenpartner, overtuigd om naar Chicago te verhuizen en te werken met Equity Group Investments.

In de late jaren zestig tot aan het begin van de jaren zeventig ondervond de Amerikaanse economie veel eigendommen. Rond die tijd gingen veel leningen op commerciële eigendommen in gebreke en verschillende ontwikkelaars eindigden met het opgeven van hun projecten. Hoewel dit resulteerde in een marktcrash in 1973, bood het Zell en Lurie de perfecte gelegenheid om hoogwaardige objecten tegen lage prijzen te verwerven. Meergezins woningbouw werd voor het eerst getroffen door de recessie op de markt, maar andere vastgoedtypen volgden al snel. Aan het einde van de crisis zijn Zell en Lurie erin geslaagd weg te lopen met een waardevolle portefeuille van appartementen, kantoren en winkelgebouwen. Ze hielden de portefeuille vele jaren vast en zagen daardoor de waarde van de gebouwen hun eerdere waarderingen overschrijden voordat de crash plaatsvond. In de tussentijd waren Zell en Lurie in staat om hun schuldbetalingen te voldoen aan de maandelijkse huurinkomsten van de geproduceerde panden. Deze benadering van beleggen in onroerend goed was op dat moment vrij nieuw, aangezien de meeste vastgoedbeleggers hun geld verdienden door gebouwen om te slaan in plaats van huurinkomsten te accumuleren.

Zell schreef een artikel dat in de jaren 1970 in de

New York University Review werd gepubliceerd. Daarin beschreef hij zijn vastgoedstrategie als: "dansen op de skeletten van andermans fouten." Dit leverde hem de titel "Grave Dancer" op. Beleggen zonder onroerend goed

Na zijn succes met het veranderen van noodlijdende eigendommen in waardevolle, besloot Zell om zijn beleggingen buiten vastgoed te diversifiëren. Tegen de jaren tachtig begon hij bedrijven aan te schaffen; zijn beleggingsstrategie bleef echter hetzelfde. Zoals hij het ooit beschreef in een interview in 2011 met

LEADERS , "verdiende ik mijn fortuin door rechts te gaan wanneer iedereen linksaf ging. Aan het einde van de jaren 80 en begin van de jaren 90 kocht ik kantoorgebouwen bij 50 cent op de dollar. Ik bleef kijken over mijn schouder om te zien wie mijn concurrentie was, maar er was niemand .Ik kon niet anders dan vragen of ik verkeerd was.Angst en moed hangen nauw met elkaar samen. "

In 2007 verkocht Zell zijn kantoor buildin g portefeuille aan The Blackstone Group voor $ 39 miljard. (Zie ook:

Wat zijn de voor- en nadelen voor een bedrijf dat naar de beurs gaat?

)

The Bottom Line Sam Zell verdiende zijn fortuin door gedurende de laatste vijf decennia strategische investeringen te doen in ondergewaardeerde activa. Hij begon zijn carrière in het bedrijfsleven al op zeer jonge leeftijd en ontwikkelde een interesse in beleggen in onroerend goed toen hij op de universiteit zat. Vandaag is Zell een van de rijkste mannen ter wereld.