a:

De kostenratio voor beleggingsfondsen kan niet negatief zijn. Een kostenratio is de som van alle vergoedingen die een vermogensbeheerder, zoals Vanguard, in rekening brengt voor de services die deze biedt in verband met het onderliggende fonds. Niet alleen zijn negatieve kostenratio's een praktische onmogelijkheid, ze zijn ook een juridische onmogelijkheid omdat ze het equivalent zijn van het geven van een terugslag aan de belegger.

Welke kosten zijn inbegrepen in een kostenratio?

Een kostenratio omvat vergoedingen gerelateerd aan marketing (12b-1 vergoedingen), activabeheer en de lopende werking van het fonds, waaronder administratieve kosten. De kostenratio is bedoeld om op transparante wijze het totaal van alle vergoedingen te vermelden die een belegger kan verwachten te betalen door te beleggen in het onderliggende fonds.

Voordat de wet op de beleggingsmaatschappij van 1940 werd goedgekeurd, hoefden bedrijven die investeringen aan het publiek aanboden niet verplicht te worden informatie op dezelfde uniforme manier openbaar te maken als in 2015. Zo was een beleggingsfonds bijvoorbeeld niet verplicht om informatie te berekenen en bieden aan beleggers een allesomvattende "kostenratio", en het had de vrijheid om de verschillende onderliggende vergoedingen in afzonderlijke delen van het prospectus te vermelden. Dit bood voldoende gelegenheid om beleggers te misleiden bij het begrijpen van de werkelijke kosten die jaarlijks van hun investering worden afgetrokken.

Welke beleggingen hebben kostenratio's?

Alle fondsen die aan het publiek worden aangeboden, hebben een bepaalde vorm van kostenratio's, hoewel de onderliggende vergoedingen die de kostenratio's bevatten, kunnen verschillen. Open-end fondsen, closed-end fondsen en unit-investment trusts hebben allemaal een kostenratio, net als de meeste private beleggingsvehikels zoals hedge funds.