De Sarbanes-Oxley-wet van 2002, gewoonlijk SOX genoemd, is een federale wet die door het Congres is ingevoerd als reactie op massale bedrijfs- en boekhoudfraude in de vroege jaren 2000. Beleggers van grote bedrijven zoals Enron, Tyco, Adelphia en WorldCom verloren zwaar door misleidende en zeer onnauwkeurige financiële verklaringen. Het verlies van miljarden dollars aan aandeelhoudersvermogen heeft het vertrouwen van investeerders in de Amerikaanse financiële markten geschaad. In een poging het vertrouwen van de kapitaalmarkten te versterken, richtte de wetgeving zich op het institutionaliseren van management-, financiële en boekhoudcontroles bij Amerikaanse beursgenoteerde ondernemingen.

Hoewel naleving van de wet voordelen heeft, stelt SOX zware regelgevings- en financiële kosten en compliancekosten aan een bedrijf. Een van de belangrijkste bepalingen die implementatie vereisen zijn:

1. Sectie 302 geeft de hogere functionarissen van een openbaar bedrijf de opdracht om te verklaren dat zij interne controles hebben opgezet, onderhouden en ontworpen om de nauwkeurigheid van bedrijfsinformatie in hun periodieke rapporten te waarborgen.
2. Sectie 404 vereist dat management en externe auditors rapporteren over de adequaatheid van de interne controle over financiële rapportage. (Ga voor meer informatie over deze belangrijke bepalingen naar Een kijkje achter de schermen bij interne auditors .)

Sarbanes-Oxley heeft beursgenoteerde ondernemingen veel transparanter gemaakt voor aandeelhouders. Sommige managers kunnen berucht zijn in het manipuleren van de perceptie van bedrijfsprestaties, en er zijn verschillende manieren om de financiële gegevens en prestatiemetingen te verstoren. Wanneer het management periodiek interageert met overheidsfunctionarissen (zoals de Internal Revenue Service) of met aandeelhouders, kunnen zij een onnauwkeurig beeld schetsen van de toestand van de organisatie. SOX brengt verantwoordelijkheid en nauwkeurigheid naar deze periodieke rapportageoefeningen.

Het management, onder het toeziend oog van externe auditors, moet er nu voor zorgen dat er adequate interne controles zijn en dat nauwkeurige financiële cijfers worden uitgespuugd voor beoordeling. Het statuut kan strenge civiele en strafrechtelijke boetes en boetes opleggen voor niet-naleving. Dergelijke gemandateerde veranderingsinitiatieven resulteren in betere processen bij deze openbare bedrijven.

Initial Public Offering (IPO) Bedrijven die kapitaal wensen te verwerven voor het financieren van operaties, beschikken over verschillende mechanismen waarmee zij contanten kunnen verwerven. Eén manier is om eigen vermogen in het bedrijf te verkopen in de vorm van aandelen aan het algemene beleggerspubliek door middel van een beursintroductie. Het geld dat beleggers betalen in ruil voor aandelenbezit gaat rechtstreeks naar het bedrijf en deze fondsen kunnen worden gebruikt om de aandeelhouderswaarde te vergroten door middel van verschillende operationele en strategische inspanningen.

De Amerikaanse staat wordt historisch gezien gezien als de belangrijkste plaats voor een bedrijf om zijn aandelen op een van de belangrijkste Amerikaanse beurzen te vermelden.De kapitaalmarkten worden als relatief efficiënt beschouwd. In 1996 waren er 675 beursintroducties. In 2001 was de IPO-activiteit in de VS gedaald tot 80. (Opmerking: we definiëren IPO hier als een werkmaatschappij op de NYSE, Nasdaq of AMEX.) Deze definitie is exclusief ADR's, closed-end fondsen en aandelen die voor minder dan $ 5 handelen). De terroristische aanslagen van 11 september 2001 hebben de hoeveelheid liquiditeit op de markten en de algemene economische activiteit verminderd - dus in de periode 2001-2003 zijn de openbare aanbiedingen sterk gedaald.

IPO-activiteit en de toenemende aanwezigheid van buitenlandse vermeldingen Tussen 2004 en 2008 hadden de VS de volgende IPO-activiteit in termen van aantal deals:

2004: 174 2005: 161 2006 : 157 2007: 159 2008: 20

In 2008 was er een grote daling van de wereldwijde IPO-activiteiten als gevolg van een wereldwijde economische recessie. In de VS zakte de IPO-activiteit in 2008 terug tot 20 deals van een totaal van 159 vorig jaar. In 2006 en 2007 haalden bedrijven meer geld op uit Europese en Aziatische uitwisselingen dan op U. S. gebaseerde uitwisselingen. Dit weerspiegelt de verhoogde positionering van internationale beurzen gegeven de Amerikaanse wettelijke vereisten voor openbare overzichten in Amerika. Sommigen beschouwen de London Stock Exchange als de nieuwe belangrijke hub voor de kapitaalmarkten.

Kritieken van Sarbanes-Oxley Door minder IPO-activiteiten in 2008 waren bedrijven minder in staat om investeringskapitaal te vergaren voor operationele doeleinden. Het verminderde aantal take-openbare transacties heeft kritiek op de SOX-wetgeving als te bureaucratisch, duur en omslachtig aangemoedigd. De meeste senior bedrijfsfunctionarissen en auditors kunnen bevestigen dat Sarbanes-Oxley moeilijk en duur is om aan te houden. Hoewel de wetgeving boekhoudfraude en onjuistheden van materieel belang voorkomt, voorkomt het ontwerpen, implementeren en volgen van veel interne controleprocedures op alle niveaus van de organisatie dat werknemers en managers zich kunnen concentreren op het runnen van het bedrijf.

Over het algemeen moeten dure bedrijfsbrede IT-systemen in de gehele organisatie worden geïmplementeerd om naleving van SOX te vergemakkelijken. De uitgebreide documentatie en procedures die betrokken zijn, stapelen ook de factureerbare uren op voor grote accountantskantoren. Uurtarieven op facturen voor medewerkers en managers lopen de honderden dollars per uur op. Miljoenen dollars aan jaarlijkse uitgaven worden uit de winstgevendheid gehaald.

Grote bedrijven met miljarden dollars aan inkomsten zijn veel meer gepositioneerd om deze overheadkosten op te vangen. Als percentage van de omzet kijken functionarissen naar verwaarloosbare kostenregelitems. Kleine bedrijven die toegang tot de openbare kapitaalmarkten nodig hebben, raken echter bezeerd door het niet beschikbaar hebben van deze kapitaalbron vanwege de daaraan verbonden kosten. Durfkapitaalondernemingen, die nieuwe technologieën, producten en diensten financieren, hebben traditioneel ook de go-public-route als een middel om kapitaal veilig te stellen na de eerste fase van bedrijfsontwikkeling. Gezien het feit dat kleine startende bedrijven zeer beperkte hoeveelheden contant geld hebben, zijn zij minder in staat om de verhoogde administratiekosten van een overheidsbedrijf te financieren.

Naast de extra kosten voor het bedrijf, besteden medewerkers hun tijd aan activiteiten die op compliance zijn gebaseerd en niet op bedrijfs- of omzetbasis. Focus wordt weggenomen van strategie, verkoop, inkoop, werving, operaties, enz … en omgeleid naar controles, archivering, IT-training en goedkeuringen.

Verschillende prominente personen hebben zich tegen SOX uitgesproken. Congreslid Ron Paul betoogt dat Sarbanes-Oxley Amerikaanse bedrijven op een concurrentienadeel heeft geplaatst vanwege de bureaucratische nalevingsvereisten, die zaken uit de buurt van de VS drijven. Er zijn aanwijzingen dat meer buitenlandse bedrijven uit de U. S.-beurzen stappen. Voormalig voorzitter van het Huis Newt Gingrich riep op tot de regelrechte afschaffing van Sarbanes-Oxley in 2008 - de wet verhinderde immers niet dat er in dat jaar massale faillissementen plaatsvonden bij grote financiële instellingen. Gingrich betoogt ook dat het nu langer duurt voordat kleine bedrijven openbaar worden, omdat ze het geld moeten ophalen dat nodig is om aan de wet te voldoen. (Lees Waarom overheidsbedrijven privé gaan voor voordelen van een privébedrijf blijven.)

De bottom line Sarbanes-Oxley was een wet die werd ingevoerd als reactie op de massale boekhoudfraude bestendigd door grote bedrijven in de vroege jaren 2000. Het Congres wilde een andere Enron of WorldCom vermijden. Door binnen een organisatie zeer strikte en omvangrijke procedures op te leggen, is het voldoen aan SOX echter ook erg duur en lastig geworden.

Hoewel grote bedrijven beter in staat zijn om deze kosten te absorberen, hebben kleine bedrijven niet zoveel geld of middelen om aan deze nalevingsstatuten te voldoen. Buitenlandse bedrijven schrappen van U. S.-beurzen omdat Europese en Aziatische beurzen alternatieven bieden voor het aantrekken van publiek kapitaal. Verdere verlaging van de IPO-activiteit in de VS lijkt de druk om de nalevingsvereisten te wijzigen of te verminderen aanzienlijk te verhogen of de wet volledig te schrappen. Het lijkt erop dat het eerste een beter scenario is.

Lees over de historische mislukking van Enron in ons artikel: Enron's Collapse: The Fall Of A Wall Street Darling.