Op 11 augustus 2015 verraste de People's Bank of China (PBOC) de markten met drie opeenvolgende devaluaties van de yuan renminbi of yuan voor short (CNY), waarbij 3% korting op de waarde werd gemaakt. Sinds 2005 is de Chinese valuta 33% gestegen ten opzichte van de Amerikaanse dollar, en de eerste devaluatie markeerde de grootste enkele daling in 20 jaar. Hoewel de verhuizing onverwacht was en door velen werd geloofd als een wanhopige poging van China om de export te stimuleren ter ondersteuning van een economie die in een kwart eeuw langzaam groeide, beweerde de PBOC dat de devaluatie allemaal deel uitmaakt van de hervormingen om te verhuizen. naar een meer marktgerichte economie. De verhuizing had ernstige repercussies over de hele wereld.

Verraste markten

Na een decennium van gestage appreciatie ten opzichte van de Amerikaanse dollar, waren beleggers gewend geraakt aan de stabiliteit en de groeiende kracht van de yuan. Dus, hoewel een enigszins onbeduidende verandering in het grootse concept van Forex-dingen, de daling - die in de komende twee dagen 4% bedroeg - beleggers had laten rammelen.

U. S. Beurzen en indexen, waaronder de Dow Jones Industrial Average (DJIA) en de S & P 500, evenals Europese en Latijns-Amerikaanse markten, vielen als reactie. De meeste valuta's waren ook aan het rollen. Sommigen voerden aan dat de beweging een poging was om de export aantrekkelijker te maken, zelfs toen de expansie van de Chinese economie vastliep. De PBOC gaf aan dat de devaluatie werd gemotiveerd door andere factoren. (Zie voor meer informatie: China's Economic Indicators, Impact On Markets .)

Gevolgen voor het IMF

De Chinese president Xi Jinping had de belofte van de regering om de Chinese economie te hervormen in een meer marktgerichte richting beloofd sinds hij vier jaar geleden voor het eerst aantrad. Dat maakte de claim van de POBC dat de devaluatie het resultaat was van maatregelen die werden genomen om de markt meer instrumenteel te laten zijn bij het bepalen van de waarde van de yuan geloofwaardiger. De aankondiging van de devaluatie kwam met officiële verklaringen van de PBOC dat als gevolg van deze "eenmalige afschrijving" de centrale pariteitsratio van de yuan dichter zal aansluiten bij de slotkoersen van de vorige dag, die was gericht op "het een grotere rol bij het bepalen van de renminbi-wisselkoers, met als doel een diepere valutahervorming mogelijk te maken. "

Op dat moment gaf een professor aan de Cornell University aan dat de verhuizing ook consistent was met China's "langzame maar gestage" marktgerichte hervormingen, en in feite was de devaluatie van de munt een van de vele monetaire beleidsinstrumenten die de PBOC in 2015 in dienst had, inclusief renteverlagingen en strakkere regulering van de financiële markten.

Er was nog een ander motief: China's vastberadenheid om te worden opgenomen in het mandje met reservemunteenheden van het International Money Fund (IMR) voor speciale trekkingsrechten (SDR).De SDR is een internationale reserve die IMF-leden kunnen gebruiken om binnenlandse valuta aan te kopen op valutamarkten om wisselkoersen te behouden. Het IMF evalueert de valutasamenstelling van zijn SDR-mand opnieuw om de vijf jaar, de laatste keer in 2010. Destijds werd de yuan afgewezen op basis van het feit dat het niet 'vrij te gebruiken' was. Maar de devaluatie, ondersteund door de claim dat het werd gedaan in naam van marktgerichte hervormingen, werd verwelkomd door het IMF, en de yuan werd eind van het jaar onderdeel van de SDR.

Binnen in de mand, heeft de Chinese renminbi het gewicht van 10. 92%, wat meer is dan het gewicht van de Japanse yen (JPY) en Britse pond sterling (GBP), respectievelijk op respectievelijk 8,3% en 8,9%. Het percentage van het lenen van geld van het IMF is afhankelijk van de rentevoet van de SDR. Aangezien valutakoersen en rentetarieven met elkaar verbonden zijn, zullen de kosten van het lenen door het IMF voor haar 188 lidstaten nu voor een deel afhankelijk zijn van de Chinese rente en valutakoersen.

Skeptical Views

Ondanks het IMF reactie, velen twijfelden aan de toewijding van China aan de waarden van de vrije markt, met het argument dat het nieuwe wisselkoersbeleid nog steeds bestond ik lijk op een 'managed float'; de devaluatie was gewoon een nieuwe interventie en de waarde van de yuan zou nauwlettend in de gaten gehouden en beheerd worden door de PBOC, voerden ze aan. Ook vond de devaluatie plaats slechts enkele dagen nadat de gegevens een scherpe daling in de Chinese export vertoonden - 8,3% lager in juli ten opzichte van het vorige jaar - waaruit blijkt dat de renteverlaging door de overheid en fiscale stimuleringsmaatregelen niet zo effectief waren als gehoopt. Sceptici kochten dus niet de marktgerichte hervormingsredenering, maar interpreteerden de devaluatie als een wanhopige poging om de trage economie van China te stimuleren en de export verder te laten dalen.

De Chinese economie is nog steeds sterk afhankelijk van de geëxporteerde goederen. Door de valuta te devalueren, maakt de Aziatische gigant de export goedkoper en krijgt het een concurrentievoordeel op de internationale markten. Een zwakkere valuta maakt ook de invoer van China duurder, waardoor de productie van vervangende producten thuis wordt gestimuleerd en daarmee de binnenlandse industrie wordt geholpen.

Washington was vooral verbolgen, zoals vele Amerikaanse politici al jaren beweren dat China zijn munt kunstmatig laag heeft gehouden ten koste van Amerikaanse exporteurs. Sommigen geloofden dat de Chinese devaluatie van de yuan slechts het begin was van een valutaoorlog die tot toenemende spanningen in de handel kon leiden.

In overeenstemming met marktfundamenten

Ondanks het feit dat een lager gewaardeerde yuan China enigszins een concurrentievoordeel geeft, wat de handel betreft, was de beweging niet helemaal niet in overeenstemming met de marktfundamenten. In de afgelopen 20 jaar had de yuan een appreciatie gehad ten opzichte van bijna elke andere belangrijke valuta, inclusief de Amerikaanse dollar. In wezen stond het beleid van China toe dat de markt de richting van de beweging van de yuan kon bepalen, terwijl het de snelheid waarmee het waardeerde, beperkte. Maar omdat de Chinese economie in de afgelopen jaren aanzienlijk was vertraagd terwijl de U.S.-economie deed het relatief beter, een aanhoudende stijging van de waarde van de yuan kwam niet langer overeen met de marktfundamentals.

Door de fundamentals van de markt te begrijpen, kan de kleine devaluatie door de PBOC worden gezien als een noodzakelijke aanpassing in plaats van manipulatie van de wisselkoers door een bedelaar-en-buurman. Hoewel veel Amerikaanse politici misschien mopperen, doet China eigenlijk wat de Amerikaanse overheid al jarenlang beweert te doen - laat de markt de waarde van de yuan bepalen. (Zie voor meer informatie: Wat is de oorzaak van een valuta-crisis? ). En hoewel de waardevermindering van de yuan de grootste was in twee decennia, bleef de valuta nog steeds sterker dan het voorgaande jaar in handelsgewogen termen.

Gevolgen voor wereldwijde handelsmarkten

Valutadevaluatie is niets nieuws. Van de Europese Unie tot ontwikkelingslanden, veel landen hebben dit gedaan om hun economieën van tijd tot tijd op te vangen. Dat gezegd hebbende, kunnen de devaluaties van China problemen opleveren voor de wereldeconomie. Aangezien China de grootste exporteur ter wereld is en de op één na grootste economie is, heeft elke verandering die zo'n grote entiteit in het macro-economische landschap doorvoert, meestal ernstige gevolgen.

Met het goedkoper worden van Chinese goederen, kunnen veel kleine tot middelgrote exportgestuurde economieën hun handelsinkomsten zien afnemen. En als deze landen schulden hebben en een grote afhankelijkheid van de export hebben, kunnen hun economieën een pak slaag krijgen. Vietnam, Bangladesh en Indonesië vertrouwen bijvoorbeeld in hoge mate op hun export van schoeisel en textiel. Ze zouden in ernstige problemen kunnen komen als de devaluaties van China zijn goederen goedkoper maken op de wereldmarkt.

Gevolgen voor India

Vooral voor India had een zwakkere Chinese valuta verschillende implicaties. Als gevolg van het Chinese besluit om de yuan tegen de dollar te laten dalen, steeg de vraag naar dollars over de hele wereld, onder meer in India, waar beleggers de veiligheid van de greenback kochten ten koste van de roepie. De Indiase valuta dook onmiddellijk in naar een laagste punt in twee jaar ten opzichte van de dollar en bleef laag gedurende de tweede helft van 2015. De koers van dollar naar roepie waarnaar wordt verwezen door de wereldwijde valutamarkten, stegen sinds half augustus met meer dan 5%. De dreiging van een groter risico van opkomende markten als gevolg van de yuan-devaluatie leidde tot een verhoogde volatiliteit op de Indiase obligatiemarkten, wat extra zwakte voor de roepie veroorzaakte.

Normaal gesproken zou een teruglopende roepie binnenlandse Indiase producenten helpen door hun producten betaalbaarder te maken voor internationale kopers. In de context van een zwakkere yuan en een tragere vraag in China is het echter onwaarschijnlijk dat een meer concurrerende roepie de zwakkere vraag in de toekomst zal compenseren. Daarnaast concurreren China en India in een aantal sectoren, waaronder textiel, kleding, chemicaliën en metalen. Een zwakkere yuan betekent meer concurrentie en lagere marges voor Indiase exporteurs; het betekent ook dat Chinese producenten goederen naar de Indiase markt kunnen dumpen, waardoor ze binnenlandse fabrikanten onderbieden.India heeft zijn handelstekort met China al bijna verdubbeld tussen 2008-2009 en 2014-2015.

Als 's werelds grootste energieverbruiker speelt China een belangrijke rol in de prijs van ruwe olie. het besluit van de PBOC om de aan beleggers gesignaleerde yuan te devalueren dat de Chinese vraag naar de grondstof, die al vertraagde, zou blijven afbrokkelen. De wereldwijde Brent-ruwe olie is zelfs met meer dan 20% gedaald sinds China zijn valuta halverwege augustus devalueerde. Voor India resulteert elke daling van de olieprijs met $ 1 in een daling van $ 1 miljard in de olie-importfactuur van het land, die in het belastingjaar 2015 uitkwam op $ 139 miljard. <> Aan de andere kant maken dalende grondstoffenprijzen het moeilijker voor Indiase producenten blijven concurrerend, met name bedrijven met een hoge leverage die actief zijn in de staal-, mijnbouw- en chemische industrie. Bovendien is het redelijk om te verwachten dat de waardevermindering van de yuan zal leiden tot een verdere zwakte in de prijs van andere grondstoffen die India uit China importeert, waardoor het des te moeilijker wordt voor India om zowel nationaal als internationaal concurrerend te blijven.

De bottom line

Ondanks kritiek te hebben op de manipulatie van wisselkoersen, had China een goede reden voor de 2015 devaluatie van de yuan. Met langzamere export en een sterkere Amerikaanse dollar, waardoor de yuan te depreciëren was in lijn met de markt fundamentals en de wens van de nationale leiders om over te schakelen naar een meer binnenlandse consumptie- en service-gebaseerde economie. Terwijl de vrees voor bijkomende devaluaties nog een jaar op de internationale investeringsscène doorging, vervaagden ze naarmate de Chinese economie en deviezenreserves sterker werden in 2017. Maar één les is aan de gang: de bewegingen van China zullen waarschijnlijk de rimpelingen over de wereldwijde financiële systemen blijven sturen, en concurrerende economieën moeten zich schrap zetten voor de nawerkingen.