Wanneer een hoofdsom van een S-bedrijf geld in de onderneming betaalt, bestaan er sterk uiteenlopende belastinggevolgen, afhankelijk van het feit of de betaling als een lening wordt beschouwd of wordt geclassificeerd als een aanvullende bijdrage van volgestort kapitaal. Terugbetalingen van leningen van de S-corporatie aan de principaal worden over het algemeen niet beschouwd als inkomsten voor de principaal. Als de initiële betaling echter als aanvullend gestort kapitaal wordt beschouwd, kunnen nabetalingen aan de hoofdsom worden beschouwd als dividenduitkeringen of lonen, die vervolgens belastbaar zijn voor de hoofdsom en mogelijk zelfs zelfstandige belastingen omvatten.
Om de betaling van een principaal aan een S-onderneming op de juiste wijze als een lening te behandelen, vereist de Internal Revenue Service of IRS een bonafide schuldovereenkomst tussen de S-onderneming en de principaal. Als er geen dergelijke overeenkomst bestaat, kan de lening door de IRS als extra betaald kapitaal worden beschouwd. Elementen van een bonafide schuldovereenkomst omvatten items zoals:
1) Een schriftelijke overeenkomst of promesse tussen de S-corporatie en de principaal
2) Een redelijk rentetarief dat wordt berekend over de lening
3) Sommige type zekerheid voor de lening
4) Een aflossingsschema voor de lening
Het overkoepelende thema in deze bepaling is een echte leningsovereenkomst moet worden ingevoerd waarin de geldschieter, die in dit geval ook een opdrachtgever is, alle normale bescherming van een externe geldschieter heeft. Als dergelijke beveiligingen niet bestaan, kunnen de fondsen als 'risicovol' worden beschouwd. Dit is hetzelfde als bij elke andere investering of bijdrage in een zakelijke onderneming. Vanuit het perspectief van de S-corporatie dient de ontvangst van de gelden van de principaal alleen als schuld te worden geclassificeerd als er een echte schuldovereenkomst bestaat. Zo niet, dan moeten de ontvangen gelden standaard worden geboekt als aanvullend gestort kapitaal.
Aangezien S-vennootschappen doorstroomeenheden zijn, wordt de belastingimpact van de netto-inkomsten of -verlies van het bedrijf opgenomen op de individuele belastingaangiften van de opdrachtgevers. De opdrachtgevers zijn verantwoordelijk voor het volgen van de basis van hun persoonlijke aandelen en schulden in het bedrijf. S-verwerkingsverliezen kunnen alleen worden afgetrokken tot het bedrag van de basis van elke principaal. Omgekeerd worden S-passiva voor doorstroom door overcompensatie beschouwd als belastbare inkomsten. Hoewel de S-corporatie zelf niet verantwoordelijk is voor het volgen van de aandelenbasis en de schuldbasis van haar eigenaren, moet ze toch duidelijk de kapitaalbijdragen van leningen afbakenen, zodat de jaarrekening aan het einde van het jaar correct is.Eventuele fouten in de financiële overzichten van de S-corporatie kunnen ertoe leiden dat de K-1's die aan de aandeelhouders worden uitgegeven onjuist zijn. Het is ook van vitaal belang dat er een duidelijke communicatie bestaat tussen het management van de S-corporatie en de belangrijkste bijdragende of leenende gelden aan de onderneming.
In welke soorten financiële situaties zou het creditspreadrisico worden toegepast in plaats van het standaardrisico?
Erachter komen wanneer het kredietrisico wordt gerealiseerd als spreadrisico en wanneer het wordt gerealiseerd als het standaardrisico, en leren waarom marktdeelnemers aandacht moeten schenken aan beide.
Welke waardevolle informatie kan een aanvullend betaald kapitaal van een bedrijf aan potentiële investeerders verschaffen?
Zie hoe potentiële beleggers soms aanvullend betaald kapitaal kunnen gebruiken om het niveau van aandeelhoudersvertrouwen in een bedrijf te beoordelen.
In welke situaties moeten belastingen op een stockdividend worden betaald?
Begrijpt de situaties waarin beleggers belastingen moeten betalen op ontvangen stockdividenden en de verschillende belastingtarieven die van toepassing zijn op dividendinkomsten.