De verschillen tussen sommige soorten verzekeringspolissen zijn gemakkelijk te achterhalen. Autoverzekeringen voor auto's en woonverzekeringen zijn bijvoorbeeld van toepassing op individuele huizen. Andere termen zijn echter niet vanzelfsprekend. U moet de verschillen tussen primaire en overmatige verzekeringen in het bijzonder begrijpen, aangezien u ze waarschijnlijk ooit zult tegenkomen. U hebt misschien ook gehoord van de term 'herverzekering', die u waarschijnlijk minder vaak zult tegenkomen, maar toch moet weten om verwarring te voorkomen.

Primaire

Verzekering wordt als primair beschouwd wanneer de dekking begint nadat een schriftelijk contract is ondertekend en een potentiële aansprakelijkheid door een of andere gebeurtenis is veroorzaakt. Als u bijvoorbeeld een brandverzekeringspolis afsluit voor uw huis of bedrijf, wordt de primaire dekking geactiveerd zodra het verzekerde eigendom schade aan de brand lijdt.

Een primaire verzekering legt de verzekeringsmaatschappij gewoonlijk een verplichting op om te beschermen tegen claims tegen de verzekerde partij, zoals het beschermen van een automobilist die op een kruispunt door een andere auto is geraakt. Er kunnen enkele bepalingen zijn met betrekking tot timing en omstandigheid, zoals de tijdigheid om de claim te melden, maar over het algemeen volgen de verplichtingen van de verzekeraar in beide gevallen een vergelijkbaar patroon.

Elk primair beleid heeft een limiet op de hoeveelheid beschikbare dekking en normaal stelt het aftrekbare limieten voor de klant in. Primair beleid wordt uitbetaald tegen claims, ongeacht of er extra openstaande polissen zijn die hetzelfde risico dekken.

Primaire verzekering heeft een iets andere structuur, of op zijn minst een ander gebruik van de term, bij verwijzing naar een medische verzekering. Primaire verzekering in de geneeskunde verwijst normaal gesproken naar de eerste betaler van een claim, tot een bepaalde dekkingsgraad, waarna een secundaire betaler verplicht is om extra bedragen te dekken. Dit is vooral belangrijk in de interactie tussen Medicare en andere vormen van medische verzekering.

Overtollige

Overdekking van de verzekering is een onderwerp van grote verwarring vanwege de vele verschillende gebruiksmogelijkheden van de term 'eigen risico' in de verzekeringssector. In feite zijn er enkele belangrijke wanpraktijken van verzekeraars die de term op een verwarrende of misleidende manier hebben gebruikt.

In zijn meest elementaire vorm verlengt een beleid van overmatige aansprakelijkheid de verzekeringslimiet om een ​​bestaande verzekeringsdekking te vinden, ook wel het onderliggende aansprakelijkheidsbeleid genoemd. Het onderliggende beleid hoeft geen primaire verzekering te zijn; het kan in veel omstandigheden een herverzekering of een ander overtollig beleid zijn. Vaak zijn overkoepelende verzekeringspolissen het onderliggende beleid.

Overtollige verzekeringen zijn echter niet noodzakelijkerwijs hetzelfde als overkoepelende verzekeringen.Er wordt een overkoepelend aansprakelijkheidsbeleid geschreven om verschillende verschillende primaire aansprakelijkheidsbeleid te dekken. Een familie kan bijvoorbeeld een persoonlijke overkoepelende polis (PUP) aanschaffen bij de Allstate Corp. (NYSE: ALL ALLAllstate Corp99. 18 + 0. 09% Created with Highstock 4. 2. 6 ) om overtollige dekking over zowel hun auto als huiseigenaarsbeleid uit te breiden. Als een overschrijdingsbeleid alleen van toepassing is op een enkel onderliggend beleid, wordt dit niet beschouwd als een overkoepelende verzekeringspolis.

Het International Risk Management Institute schetst drie toepassingen van een overkoepelend overlijdensverzekeringsbeleid. Het eerste gebruik verlengt de limietdekking naar de onderliggende verzekeringspolissen nadat ze zijn uitgeput door betalingen met een grotere claim. Het tweede gebruik is flexibiliteit, te gebruiken in een situatie waarin het onderliggende beleid niet voldoende is, maar het gehele beleidspakket upgraden is te duur. Ten slotte kan een overkoepelend beleid bescherming bieden tegen sommige claims die niet onder het onderliggende beleid vallen.

Herverzekering

Tenzij u een verzekeringsmaatschappij bezit of hiervoor werkt, is het onwaarschijnlijk dat u herverzekeringen op de markt tegenkomt. In feite is herverzekering een verzekering voor andere verzekeringsmaatschappijen. Elke herverzekeringsovereenkomst verplicht één dekkingverzekeraar, of herverzekeraar, om te beschermen tegen mogelijke verliezen die voortvloeien uit verzekeringsverplichtingen uitgegeven door de gedekte verzekerde of cessionele verzekeraar.

De fundamentele operationele kenmerken van herverzekering zijn vergelijkbaar met primaire verzekeringen. De cende verzekeringsmaatschappij betaalt de premie aan de herverzekeraar en creëert een mogelijke claim tegen ongewenste toekomstige risico's. Ware het niet voor de extra bescherming van herverzekeringsmaatschappijen, dan zouden de meeste primaire verzekeraars ofwel riskantere markten verlaten of hogere premies voor hun beleid in rekening brengen.

Een veelvoorkomend voorbeeld van herverzekering staat bekend als een "kattenbeleid", in plaats van een catastrofaal beleid voor overmatige herverzekering. Dit dekt een specifieke verlieslimiet als gevolg van catastrofale omstandigheden, zoals een orkaan, die de primaire verzekeraar zou dwingen om aanzienlijke sommen claims tegelijkertijd uit te betalen. Tenzij er andere specifieke bepalingen voor contante betalingen bestaan, is de herverzekeraar niet verplicht om te betalen tot nadat de oorspronkelijke verzekeraar claims op zijn eigen polissen betaalt.