Wat kan het weggelopen succes van een eerste openbare aanbieding van een bedrijf zonder inkomstengeschiedenis verklaren? En waarom kan een klein beetje slecht nieuws of een winstrapport dat net de marktverwachtingen misloopt de aandelenkoers van een gezond bedrijf naar een duikboot sturen?

Wanneer de markt voorbijgaat aan de historische financiële prestaties van een bedrijf, reageert de markt vaak op "informatie-asymmetrie". De asymmetrie treedt op omdat traditionele financiële rapportagemethoden - gecontroleerde financiële rapporten, analistenrapporten, persberichten en dergelijke - slechts een fractie van de informatie openbaar maken die relevant is voor beleggers. De waarde van immateriële activa - onderzoek en ontwikkeling (R & D), octrooien, auteursrechten, klantenlijsten en merkwaarde - vertegenwoordigt een groot deel van die informatiekloof.

Waarom immateriële zaken
Elke bedrijfsprofessor zal u vertellen dat de waarde van bedrijven aanzienlijk verschuift van tastbare activa, "bakstenen en mortel", naar immateriële activa zoals intellectueel kapitaal. Deze onzichtbare activa zijn de belangrijkste aanjagers van aandeelhouderswaarde in de kenniseconomie, maar boekhoudregels erkennen deze verschuiving in de waardering van bedrijven niet. Verklaringen opgesteld volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes registreren deze activa niet. Verlaten in het donker, moeten beleggers grotendeels vertrouwen op giswerk om de juistheid van de waarde van een bedrijf te beoordelen.

Maar hoewel het percentage immateriële activa van bedrijven is toegenomen, hebben de boekhoudregels geen gelijke tred gehouden. Als de O & O-inspanningen van een farmaceutisch bedrijf bijvoorbeeld een nieuw medicijn maken dat klinische proeven doorstaat, wordt de waarde van die ontwikkeling niet gevonden in de financiële overzichten. Het verschijnt niet voordat de verkopen daadwerkelijk zijn gemaakt, wat enkele jaren later kan zijn. Of bekijk de waarde van een e-commerce dealer. Waarschijnlijk komt bijna al zijn waarde voort uit softwareontwikkeling, auteursrechten en zijn gebruikersbestand. Hoewel de markt onmiddellijk reageert op de resultaten van klinische studies of de klantverloop van online verkopers, glippen deze activa door de jaarrekening.

Als gevolg hiervan is er een ernstige discrepantie tussen wat er op de kapitaalmarkten gebeurt en wat de boekhoudsystemen weerspiegelen. De boekhoudkundige waarde is gebaseerd op de historische kosten van apparatuur en inventaris, terwijl de marktwaarde voortkomt uit verwachtingen over de toekomstige kasstroom van een bedrijf, die grotendeels afkomstig is van immateriële activa zoals R & D-inspanningen, octrooien en de know-how van goede mensen. (Voor achtergrondinformatie, zie De verborgen waarde van immateriële activa .)

Waarom het moeilijk is om op immateriële activa te vertrouwen
Investeerders schrikken over waardering komt nauwelijks als een verrassing. Stel u voor dat u investeert in een bedrijf met een marktkapitalisatie van $ 2 miljard, maar met een omzet van slechts $ 100 miljoen.Je vermoedt waarschijnlijk dat er een groot grijs gebied in de waarderingsafbeelding zit. Misschien zou u zich wenden tot analisten om ontbrekende informatie te verstrekken. Maar de statistieken van analisten helpen slechts zo veel. Geruchten en insinuaties, PR en de pers, speculatie en hype hebben de neiging om de informatieruimte te vullen.

Om hun patenten en merken beter te melken, meten veel bedrijven hun waarde. Maar deze aantallen zijn zelden beschikbaar voor publieke consumptie. Zelfs als ze intern worden gebruikt, kunnen ze lastig zijn. Het niet-berekenen van de toekomstige kasstromen die uit een octrooi worden gegenereerd, zou bijvoorbeeld een managementteam ertoe kunnen aanzetten een fabriek te bouwen die ze niet kan betalen.

Om zeker te zijn, kunnen beleggers profiteren van financiële rapportage die verbeterde openbaarmaking omvat. Reeds een twaalftal landen, waaronder de Verenigde Staten en Frankrijk, staan ​​merkherkenning toe als een actief op de balans. De Financial Accounting Standards Board was betrokken bij een onderzoek om te bepalen of er immateriële activa op de balans moesten worden opgenomen. Vanwege de enorme moeilijkheid om immateriële activa te waarderen en het grote risico van onnauwkeurige metingen of verrassingsafwaarderingen, werd het project echter verwijderd van de onderzoeksagenda. Beleggers mogen niet verwachten dat er binnen afzienbare tijd een wijziging in die beslissing zal komen.

Hoe waardeer ik immateriële activa Het loont toch voor beleggers om grip te krijgen op immateriële activa. Veel boekhoudkundig onderzoek is gericht op het bedenken van manieren om ze te waarderen, en gelukkig verbeteren de technieken. Hoewel de meningen over geschikte benaderingen nog steeds sterk variëren, is het de moeite waard voor beleggers om een ​​kijkje te nemen.

Hier kunt u beginnen: probeer de totale waarde van de immateriële activa van een bedrijf te berekenen. Eén methode is de berekende immateriële waarde (CIV). Deze methode overwint de nadelen van de markt-boek-methode voor het waarderen van immateriële vaste activa, die eenvoudig de boekwaarde van een bedrijf van de marktwaarde aftrekt en het verschil markeert. Omdat het marktsentiment stijgt en daalt, kan het marktwaardeboek geen vaste waarde van intellectueel kapitaal geven. CIV, aan de andere kant, onderzoekt de prestaties van de inkomsten en identificeert de activa die deze inkomsten hebben geproduceerd. In veel gevallen wijst CIV ook op de enormiteit van de niet-geregistreerde waarde.

Met microprocessor-gigant Intel (Nasdaq: INTC INTCIntel Corp46, 34-1, 61% Created with Highstock 4. 2. 6 ) als voorbeeld, CIV gaat ongeveer als volgt: > Stap 1:

Bereken de gemiddelde winst vóór belastingen voor de afgelopen drie jaar (in dit geval was dit 2006, 2007 en 2008). Voor Intel is dat $ 8 miljard. Stap 2:

Ga naar de balans en ontvang de gemiddelde materiële activa voor het einde van het jaar voor dezelfde drie jaar, in dit geval $ 34. 7 miljard. Stap 3:

Bereken het rendement op activa van Intel (ROA) door de winst te delen door activa: 23% (leuke zaken om chips te maken). Stap 4:

Zoek gedurende dezelfde drie jaar de gemiddelde ROA van de branche. Het gemiddelde voor de halfgeleiderindustrie is ongeveer 13%. Stap 5:

Bereken het overtollige ROA door het branchegemiddelde ROA (13%) te vermenigvuldigen met de materiële activa van het bedrijf ($ 34.7 miljard). Trek die af van de inkomsten vóór belasting in stap één ($ 8, 0 miljard). Voor Intel is het eigen risico $ 3. 5 miljard. Dit geeft aan hoeveel meer dan de gemiddelde chipmaker Intel verdient met zijn assets. Stap 6:

Betaal de belastingplichtige. Bereken het gemiddelde belastingtarief voor drie jaar en vermenigvuldig dit met het extra rendement. Trek het resultaat van de excess return af om een ​​na belastingen te berekenen, de premie toerekenbaar aan immateriële activa. Voor Intel (gemiddeld belastingtarief 28%) is dat $ 3. 5 miljard - $ 1. 0 miljard = $ 2. 5 miljard. Stap 7:

Bereken de netto contante waarde van de premie. Doe dit door de premie te delen door een passende disconteringsvoet, zoals de kapitaalkosten van het bedrijf. Het gebruik van een willekeurige disconteringsvoet van 10% levert $ 25 miljard op. Dat is alles. De berekende immateriële waarde van Intel's intellectuele kapitaal - wat niet op de balans staat - bedraagt ​​maar liefst $ 25 miljard! Activa die groot zijn, verdienen het zeker om het daglicht te zien.

Conclusie

Hoewel immateriële activa niet de voor de hand liggende fysieke waarde hebben van een fabriek of apparatuur, zijn ze niet onbetekenend. Ze kunnen zelfs zeer waardevol blijken voor een bedrijf en kunnen cruciaal zijn voor het succes op lange termijn of voor mislukking.