De term 'rentevoet' is een van de meest gebruikte zinnen in consumentenfinanciering en vastrentende beleggingen. Natuurlijk zijn er verschillende soorten rentetarieven: reëel, nominaal, effectief, jaarlijks enzovoort.

De verschillen tussen de verschillende soorten tarieven, zoals nominaal en reëel, zijn gebaseerd op verschillende belangrijke economische factoren. Maar hoewel deze technische variabelen triviaal lijken, hebben kredietverlenende instellingen en detailhandelaren geprofiteerd van de algemene onwetendheid van het publiek van deze verschillen om honderden miljarden dollars door de jaren heen te harken. Degenen die het verschil tussen nominale en reële rentetarieven begrijpen, hebben daarom een ​​grote stap gezet naar slimmere consumenten en investeerders.

Nominale rentevoet

De nominale rentevoet is conceptueel het eenvoudigste type rentetarief. Het is simpelweg de vermelde rentevoet van een bepaalde obligatie of lening. Dit type rentevoet wordt de couponrente voor vastrentende beleggingen genoemd, aangezien het de door de emittent gegarandeerde rentevoet is die traditioneel is afgestempeld op de coupons die zijn ingewisseld door de obligatiehouders.

De nominale rentevoet is in wezen de werkelijke geldprijs die leners aan kredietgevers betalen om hun geld te gebruiken. Als de nominale rente op een lening 5% is, kunnen kredietnemers verwachten $ 5 rente te betalen voor elke $ 100 die aan hen is uitgeleend.

Reële rentevoet

De reële rente is iets complexer dan de nominale rente, maar nog steeds vrij eenvoudig. De nominale rentevoet vertelt niet het hele verhaal, omdat de inflatie de koopkracht van de kredietgever of investeerder vermindert, zodat ze niet hetzelfde aantal goederen of diensten kunnen kopen tegen betaling of met een looptijd van een bepaald bedrag, zoals ze dat nu kunnen doen.

De reële rente wordt zo genoemd omdat het de "echte" koers vermeldt die de kredietgever of belegger ontvangt nadat de inflatie is verwerkt; dat wil zeggen, de rentevoet die de inflatie overschrijdt. Als een obligatie die jaarlijks wordt samengesteld een nominale opbrengst heeft van 6% en de inflatie 4% is, is de reële rente slechts 2%.

De werkelijke rentevoet kan worden beschouwd als de feitelijke wiskundige rente waarmee investeerders en geldschieters hun koopkracht vergroten met hun obligaties en leningen. Het is mogelijk dat de reële rente negatief is als de inflatie de nominale rentevoet van een belegging overschrijdt. Een obligatie met een nominale rente van 3% heeft bijvoorbeeld een reële rente van -1% als de inflatie 4% is. Een vergelijking van de reële en nominale rentevoeten kan daarom worden samengevat in deze vergelijking:

Nominale rente - Inflatie = Reële rente

Uit deze formule kunnen verschillende economische bepalingen worden afgeleid die kredietverstrekkers, kredietnemers en beleggers zijn. kan gebruiken om beter gefundeerde financiële beslissingen te nemen.

• Reële rentetarieven kunnen niet alleen positief of negatief zijn, maar kunnen ook hoger of lager zijn dan nominale tarieven. Nominale rentetarieven zullen de reële koersen overschrijden wanneer de inflatie een positief cijfer is (zoals gewoonlijk). Maar ook tijdens nominale deflatieperioden kunnen reële koersen de nominale tarieven overschrijden.
• In een hypothese wordt gesteld dat de inflatie in de loop van de tijd samen met de nominale rentetarieven evolueert, wat betekent dat de reële rentetarieven over langere perioden stabiel worden. Beleggers met een langere tijdshorizon kunnen daarom hun beleggingsrendementen nauwkeuriger beoordelen op basis van inflatiecorrectie.

Effectieve rentevoet

Een ander type rentetarief dat beleggers en ontleners zouden moeten kennen, wordt de effectieve rentevoet genoemd, waarbij rekening wordt gehouden met de macht van het samenstellen.

Als een obligatie bijvoorbeeld 6% op jaarbasis betaalt en halfjaarlijks samenkomt, ontvangt een belegger die $ 1 000 in deze obligatie belegt $ 30 rente na de eerste zes maanden ($ 1, 000 x. 03), en $ 30. 90 van belang na de volgende 6 maanden ($ 1, 030 x. 03). De belegger ontving in totaal $ 60. 90 voor het jaar, wat betekent dat terwijl het nominale tarief 6% was, het effectieve tarief 6. 09% was.

Wiskundig gezien neemt het verschil tussen de nominale en effectieve koersen toe met het aantal samengestelde perioden binnen een specifieke periode. Merk op dat de regels met betrekking tot hoe de AER voor een financieel product wordt berekend en geadverteerd minder streng zijn dan voor het jaarlijkse percentage (APR).

Toepassingen

Het belangrijkste voordeel van het kennen van het verschil tussen nominale, reële en effectieve tarieven is dat het consumenten in staat stelt betere beslissingen te nemen over hun leningen en beleggingen.

Een lening met frequente samengestelde perioden is bijvoorbeeld duurder dan een lening die jaarlijks samenkomt. Houd deze verschillen in gedachten bij het kopen van een hypotheek.

De rentetarieven zijn ook van toepassing op beleggen. Een obligatie die alleen een reële rente van 1% betaalt, is misschien niet de tijd van beleggers waard als ze hun vermogen in de loop van de tijd willen laten groeien. Deze koersen onthullen effectief het werkelijke rendement dat zal worden geboekt door een vastrentende belegging en de werkelijke kosten van het lenen voor een individu of bedrijf.

Beleggers die bescherming zoeken tegen inflatie in de vastrentende arena, kunnen kijken naar instrumenten zoals Treasury Inflation Protected Securities (TIPS), die een rente betalen die is geïndexeerd aan de inflatie. Ook beleggen beleggingsfondsen in obligaties, hypotheken en senior gedekte leningen die variabele rentetarieven betalen die zich periodiek aanpassen aan de huidige tarieven.

De ondergrens

De rentetarieven kunnen worden onderverdeeld in verschillende subcategorieën die verschillende factoren omvatten, zoals inflatie. Slimme beleggers weten verder te kijken dan de nominale of couponrente van een obligatie of lening om te zien of dit aansluit bij hun beleggingsdoelstellingen. Raadpleeg uw financieel adviseur als u professioneel advies nodig hebt over rentetarieven en investeringen die gelijke tred houden met de inflatie.