Over het grootste deel van de 15 jaar hebben beleggers de voordelen van beleggen in grondstoffen beschouwd als een manier om hun portefeuilles te diversifiëren. Vandaag zijn er volgens ETFdb ongeveer 134 commodity exchange traded funds (ETF's). com, waardoor investeerders worden blootgesteld aan verschillende grondstoffen, waaronder metalen, olie, granen, vee, koffie en suiker. "Dit was altijd een controversiële stap omdat grondstoffen, in tegenstelling tot andere beleggingen zoals aandelen of obligaties, geen inkomstenstroom genereren als onderdeel van hun totale rendement. Dit laat beleggers alleen overgeleverd aan de dynamiek van vraag en aanbod op de markt die kapitaalgroei dicteren (dat wil zeggen, een hogere prijs) om een ​​rendement op investeringen te behalen. Toegevoegd aan dit risico is het inherent volatiele karakter van de grondstoffenprijzen in de loop van een economische cyclus.

AD:

Grondstofprijzen kunnen piekten

Ondanks de inherente volatiliteit waren beleggers blij deze risico's te nemen in de jaren na 2000, toen de grote grondstoffen-supercyclus op gang kwam als gevolg van de groeiende vraag, vooral uit China. De onderstaande grafiek van de Wereldbank laat zien dat grondstoffen in een breed scala van gebieden zoals landbouw, energie en metalen in de aanloop naar de financiële crisis van 2008 een knap rendement opleverden voor beleggers, met een stijging van 62 procent, 154 procent en 107 procent respectievelijk in acht jaar. De Wereldbank verwacht echter geen dergelijke herhalingsprestaties in hun prognoses tot 2020. (Zie ook What Is The World Bank? )

AD:

In feite herstelden de grondstoffenprijzen zich behoorlijk, zelfs na de Amerikaanse woningcrisis die ervoor zorgde dat de prijzen in 2008 en 2009 daalden. Maar voor belangrijke industriële grondstoffen - zoals energie en metalen - bereikten de prijzen hun eerdere record pieken, en rond 2011 begon er iets te veranderen. Dat was het besef dat de Chinese economische groei ook niet zou terugkeren naar het niveau van voor de crisis.

AD:

Chinese economische groei

De grafiek hieronder van Tradingeconomics. com toont de duidelijke trend in het Chinese BBP. Een deel van deze economische groeivertraging is opzettelijk als onderdeel van het beleid van de regering om China te verschuiven van afhankelijkheid van export naar binnenlandse consumptie. Volgens de Wereldbank geeft de Chinese groeidoelstelling van 7 procent, ten opzichte van een gemiddelde van 10 procent per jaar sinds 1978, aan dat de regering van plan is zich te concentreren op kwaliteit van leven in plaats van groeitempo.

Grondstofprijzen hebben negatief gereageerd op deze door de overheid ontworpen vertraging als gevolg van bezorgdheid dat de Chinese industrie niet langer zoveel grondstoffen zal nodig hebben als van 2000 tot 2008. De grafiek hieronder van The Economist toont de dalende binnenlandse vraag van China naar staal als de productie vertraagt.

Volgens het tijdschrift bedraagt ​​het staalverbruik van China ongeveer de helft van het totale wereldbeeld. Het piekte in 2013 en ebde af toen het waanzinnige gebouw van het land vertraagde. Daniel Kang van J. P. Morgan, een bank, voorspelt dat China's jaarlijkse vraag naar staal tot 2017 zal blijven dalen en zich zal vestigen op ongeveer 10 procent onder zijn hoogwaterlijn. "De Daily Reckoning, een Australische krant, meldt dat" Goldman Sachs voorspelt dat de prijzen van ijzererts in 2017 nog eens 30 procent zouden kunnen dalen. Het voorspelt een groeiend marktaanbod naast de afnemende Chinese staalproductie. Met andere woorden, prijzen gaan slechts in één richting - omlaag. "(Zie ook Is de economische ineenstorting van China goed voor de Amerikaanse? )

De bottom line

De mondiale supercyclus voor grondstoffen is mogelijk ten einde - tenminste voorlopig. Grondstofmarkten hebben al eerder cycli gehad, maar de bezorgdheid concentreert zich nu op de rol die China aan het einde van deze cyclus speelt. China is goed voor 44 procent van het totale metaalverbruik in de wereld en bijna een vijfde van de wereldwijde industriële productie, aldus de Wereldbank. Dus als de regering opzettelijk het tempo van de economische groei vertraagt, is er reden om aan te nemen dat het beeld van de vraag naar grondstoffen permanent kan worden gewijzigd. Dit betekent dat beleggers die afhankelijk zijn van stijgende prijzen om een ​​rendement te behalen misschien willen overwegen om kapitaal in te zetten voor meer traditionele, inkomstengenererende investeringen.