a:

Cyclische werkloosheid is altijd te wijten aan een terugval in de conjunctuurcyclus, maar het is mogelijk niet het gevolg van een recessie. Per definitie treedt cyclische werkloosheid op doordat de economie kampen met een recessie, maar een economie in een recessie is niet noodzakelijkerwijs één in een recessie. Hoewel de media vaak voortijdig een recessie noemen, bevindt een economie zich alleen in een recessie wanneer ze gedurende twee of meer kwartalen op rij een negatieve groei kent.

Wanneer een economie inkrimpt, bijvoorbeeld als gevolg van een financiële crash, zoals in 1929 en 2008, daalt de vraag naar goederen en diensten. Dit gebeurt vooral omdat het consumentenvertrouwen in de economie is afgenomen en ze bijgevolg geen nieuwe aankopen kunnen doen. Nu consumenten minder gaan kopen, worden bedrijven geconfronteerd met dalende inkomsten en worden ze gedwongen hun kosten te verlagen, zodat ze geen verlies lijden. Werknemers worden ontslagen als onderdeel van deze kostenreductie. Wanneer de vraag terugkeert, komt ook de vraag naar die werknemers doorgaans terug.

In de praktijk kan een economie in een kwartaal inkrimpen, zich over een of meerdere kwartalen uitbreiden en vervolgens een aantal opeenvolgende kwartalen van contractie doormaken. In dit geval begint de recessie technisch pas bij het tweede opeenvolgende kwart van de samentrekking, maar waarschijnlijk zullen negatieve effecten van tevoren duidelijk zijn. De recessie van 2008 in de Verenigde Staten volgde dit patroon: in het eerste kwartaal van dat jaar kromp de economie licht. Het breidde licht in het tweede kwartaal uit, maar werd vervolgens gecontracteerd voor de volgende vier opeenvolgende kwartalen. In dit geval zou het technisch gezien niet juist zijn om te zeggen dat de cyclische werkloosheid in het eerste kwartaal van 2008 het gevolg was van een recessie, maar het zou volkomen juist zijn te zeggen dat dit te wijten was aan een recessie.