De donkere dagen van de Grote Recessie liggen achter hen, maar veel oudere Amerikanen staan ​​nog steeds voor grote financiële uitdagingen. Geeft de middenklasse het op met pensioen? Niet precies, maar sommige stellen hun datum uit, omdat ze simpelweg niet genoeg van hun eigen vermogen hebben om de sociale zekerheid aan te vullen.

Werken na 65

Lange tijd beschouwden Amerikaanse werknemers 65 als de normale pensioengerechtigde leeftijd. Het is nog steeds de leeftijd die je kwalificeert voor Medicare.

Maar behalve dat lijkt de normale leeftijd te veranderen, volgens de laatste Global Benefits Attitudes Survey van het adviesbureau Willis Towers Watson. Het bedrijf ontdekte dat bijna een derde van de werknemers niet in staat zal zijn met pensioen te gaan wanneer ze oorspronkelijk dachten dat ze dat zouden doen. En 23% van de bijna 5, 100 respondenten schatte dat ze tot ten minste 70 jaar zouden moeten werken om zichzelf adequaat te ondersteunen na het verlaten van het personeelsbestand.

"Veel van degenen die bijna met pensioen gaan, ontdekken dat ze niet zo financieel voorbereid zijn als ze dachten dat ze zouden zijn," zegt Mark Hebner, oprichter en president van Index Fund Advisors, Inc. , in Irvine, Californië. Uitstel van pensionering lijkt deel uit te maken van een sombere langetermijntrend. Dertien jaar geleden was het aandeel mannelijke werknemers dat nog werkte na de leeftijd van 65 jaar volgens de enquête 15%. Vandaag is het 22%. Helaas zijn personen die tot 70 willen werken, van mening dat ze veel hogere stressniveaus en een slechtere algehele gezondheid hebben dan degenen die eerder met pensioen gaan.

Saving Habits

Een blik in het typische Amerikaanse nestei onthult waarom zovelen van ons, vooral die in de middenklasse, in ernstige problemen verkeren. Het gemiddelde individu in de leeftijd van 55 tot 64 heeft slechts $ 104.000 aan besparingen, volgens een rapport uit 2015 van het Government Accountability Office (GAO). Om dat in perspectief te plaatsen, is het het equivalent van een lijfrentecontract dat $ 310 per maand betaalt. Wat deze cijfers bijzonder verontrustend maakt, is dat minder werknemers een pensioen hebben waarop ze kunnen vertrouwen om hun persoonlijke vermogen aan te vullen. We zitten in een periode waarin we absoluut moeten sparen om comfortabel met pensioen te kunnen leven.

Waarom zo'n laag spaarniveau? Een deel ervan heeft te maken met de prestaties van de aandelenmarkt. Sinds de zwanenduik in 2009 is de S & P 500 redelijk gestaag gestegen (hoewel minder recent). Maar over een periode van 20 jaar is de index gegroeid met slechts een jaarlijkse rente van 5,8%. Naar historische maatstaven gaan we door een wat slappe rek.

Maar een grotere schuldige is, naar het schijnt, het onvermogen van Amerika om genoeg van onze lonen opzij te zetten voor toekomstige behoeften. De persoonlijke spaarquote - het percentage van het inkomen dat we in dingen stoppen, zoals pensioen- en spaarrekeningen - schommelde de afgelopen jaren rond de 5%.Ter vergelijking: in de jaren 70 en het begin van de jaren 80 bevonden de spaarquoten zich in de lage dubbele cijfers.

"Een van de redenen hiervoor is dat mensen meer schulden en minder contanten gebruiken. Vóór de jaren 80 spaarden mensen geld en gebruikten ze hun spaargeld om goederen en diensten te kopen. Nu kopen veel mensen goederen en diensten met hun creditcards in plaats van contant geld. Het is veel acceptabeler geworden om schulden te hebben dan in voorgaande decennia ", zegt Kirk Chisholm, wealth manager bij Innovative Advisory Group in Lexington, Massachusetts.

"Besteden wat we maken in plaats van weg te squirreren voor een latere dag. Maar bepaalde externe factoren werken ook tegen de consument. Neem bijvoorbeeld het al lang bestaande 'loose money'-beleid van de Federal Reserve. Door de rentetarieven laag te houden, wat zelfs vóór de recessie het geval was, maakte de centrale bank het voor Amerikanen gemakkelijker om goedkoop te lenen om meer goederen te kopen.

Bovendien is de banenmarkt de afgelopen jaren langzaam verbeterd. Er zijn aanwijzingen dat wanneer consumenten vertrouwen hebben in hun baan, ze meer geld uitgeven aan wat ze verdienen. (Zie voor meer

Hoe te beginnen met sparen voor pensionering

.) Toegang tot pensioenrekeningen Sommige beleidsmakers denken dat de slechte spaarquote van Amerikanen slechts gedeeltelijk een kwestie is van persoonlijke keuzes. Het gebrek aan toegang tot werkgever-gebaseerde pensioenrekeningen, zeggen ze, doet pijn bij ons vermogen om te sparen. Uit een afzonderlijk GAO-rapport bleek dat ongeveer de helft van de Amerikaanse werknemers niet bijdraagt ​​aan een 401 (k) of ander fiscaal bevoordeeld account. De overgrote meerderheid van deze personen noemde de afwezigheid van een spaarprogramma op hun werkplek de belangrijkste reden.

Het simpele feit is dat we veel sneller geneigd zijn om te sparen als we met pensioen gaan, als het geld direct uit een salaris wordt gehaald. Dat komt deels omdat werknemers geen keuze hebben om geld uit te geven dat hun werkgever elders heeft omgeleid. "Wanneer een investeerder een aftrek van de loonsom begint om systematisch te investeren, wordt de beslissing eenmaal genomen en is er initiatief voor nodig om deze stop te zetten. Vergelijk dat met elke maand een cheque schrijven, waarvoor een maandelijkse beslissing nodig is om actie te ondernemen. Wanneer contanten krap zijn of de belegger wordt afgeleid door een potentiële aankoop, is het heel eenvoudig om de cheque simpelweg niet te schrijven ", zegt James B. Twining, CFP®, wealth manager en oprichter van Financial Plan, Inc., in Bellingham, Wash .

Er is echter ook een grote educatieve barrière die voorkomt dat sommige personen andere hulpmiddelen kiezen die ze tot hun beschikking hebben, zoals individuele pensioenrekeningen (IRA's). Volgens een onderzoek van 2015 door TIAA-CREF wist 43% van de respondenten van 35 tot 44 jaar niet wat een IRA was.

De regering-Obama probeerde de toegang tot pensioenprogramma's op het werk te verruimen, hoewel sommige experts zeggen dat er nog een lange weg te gaan is. In 2015 heeft de regering Obama het 'myRA'-spaarplan uitgerold, dat is gericht op degenen die geen pensioen op de werkplek hebben.Deelnemers kunnen geld hebben onttrokken aan hun salaris, wat in de richting gaat van de aankoop van staatsobligaties. Maar terwijl deze rekeningen vrijwel zeker geen geld verliezen - de effecten worden ondersteund door het volledige vertrouwen en de eer van de Amerikaanse regering - ze zullen waarschijnlijk ook niet meer bieden dan een bescheiden rendement.

De tijd zal uitwijzen welke plannen of voorstellen de regering van Trump voorstaat en of het Congres het goedkeurt.

De bottom line

Een groot deel van de Amerikaanse beroepsbevolking heeft niet genoeg geld in sparen kunnen steken, waardoor veel van hen hun pensioen boven de 65 jaar hebben moeten uitstellen. Overbesteding is zeker een factor, meer algemene toegang tot pensioen plannen kunnen beleggers stimuleren om eerder in het leven te gaan sparen. (Zie voor meer

7 onaangename excuses voor niet sparen voor pensioen

.) Er is een juichend stukje nieuws voor diegenen die uiteindelijk langer gaan werken: het is misschien niet zo slecht voor hun gezondheid als die ondervraagd door Willis Towers Watson (de mensen die anticipeerden op tot 70 werken) rapporteerden gevoel. Waarom werken na pensionering goed is voor je gezondheid

rapporten over verschillende universitaire studies waaruit bleek dat 65-plussers jaren aan je leven kunnen toevoegen. Misschien is de stress van daadwerkelijk werken minder dan de angst langer te werken dan normaal.