a:

De productiemogelijkheidsgrens (PPF) wordt door bedrijven gebruikt om productiedoelen te berekenen en kan helpen bepalen hoe bedrijven en landen middelen het beste moeten toewijzen. PPF is vooral handig bij het bepalen van welke productgebieden een bedrijf kan specialiseren of waar een land een absoluut voordeel kan hebben bij het produceren van een bepaald product. PPF wordt berekend op een grafiek met X- en Y-coördinaten.

PPF wordt weergegeven als een curve die alle maximale uitvoermogelijkheden voor twee of meer goederen weergeeft, gegeven een reeks ingangen. Het evalueert hoe factoren zoals arbeid, kapitaal en technologie van invloed zullen zijn op de grenzen van de productiemogelijkheid. PPF gaat ervan uit dat al deze factoren efficiënt worden gebruikt. De curve wordt ook wel de productie-mogelijkheid of transformatiecurve genoemd.

Als een elektronicabedrijf bijvoorbeeld probeert te bepalen of het meer mobiele telefoons of televisies moet produceren, kan het een PPF-curve gebruiken om de beslissing te nemen. Stel dat er een eindige hoeveelheid materialen bestaat om deze technologie te creëren en het bedrijf vraagt ​​welke beslissing het meest winstgevend is. De PPF-curve geeft het bedrijf aan hoe de productie van mobiele telefoons zou toenemen of afnemen op basis van het aantal geproduceerde televisies. Deze informatie kan vervolgens worden gebruikt om andere productiebeslissingen te nemen.

Een belangrijke factor bij het evalueren van PPF zijn de alternatieve kosten. Opportunitykosten zijn de waarde van wat wordt gederfd of verloren om iets anders te hebben. Als een persoon bijvoorbeeld de keuze heeft om overuren te maken, maar een training in de sportschool moet verspelen om de extra dienst te nemen, zijn de verloren training en calorieën die niet zijn verbrand de alternatieve kosten om extra te werken en meer geld te verdienen.