a:

Hong Kong en Macau zijn de twee gebieden van China die formeel zijn aangewezen als speciale administratieve regio's (SAR's) van de Volksrepubliek China. De stad Hong Kong, gelegen aan de zuidelijke kust van China, grenzend aan de provincie Guangdong in het noorden en de Zuid-Chinese Zee aan alle andere kanten, was meer dan 100 jaar lang een Britse kolonie. Hong Kong werd de eerste SAR van China op 1 juli 1997. Evenzo was het eiland Macau, gelegen op 37 kilometer ten westen van Hong Kong over de Parelrivierdelta, een Portugese kolonie voor meer dan 400 jaar, totdat China op 20 december de soevereiniteit op zich nam, 1999.

Beide regio's worden beheerst door het grondwettelijk beginsel van "One Country, Two Systems" ontwikkeld door voormalig Chinees leider Deng Xiaoping. Dit principe verleende Hong Kong en Macau een hoge mate van autonomie bij hun terugkeer naar de Chinese overheersing en heeft deze regio's in staat gesteld economisch te blijven bloeien onder de kapitalistische systemen van hun koloniale tijd, in plaats van terug te keren naar het socialistische systeem van het vasteland van China. Elke SAR onderhoudt zijn eigen politieke en bestuurlijke structuren en rechtsstelsels en het staat iedereen vrij om zijn eigen economische en financiële zaken te regelen, inclusief financiële aspecten van buitenlandse betrekkingen. Als gevolg van dit beleid heeft de hele regio van Hong Kong en Macau een van de snelste economische groeipercentages ter wereld gekend.

Vanuit een investeringsperspectief liggen de belangrijkste verschillen tussen Hong Kong en Macau in hun relatieve belang voor de Chinese economie en voor de internationale financiële markten. Hong Kong groeide in de jaren 1970 voor het eerst uit tot wereldwijde economische betekenis en werd een internationale financiële toegangspoort tot China. Met een bevolking van ongeveer 7 miljoen en een van de hoogste inkomens per inwoner ter wereld, stond Hong Kong op de vijfde plaats van de Global Cities Index 2014 na New York, Londen, Tokio en Parijs. Sommigen rangschikken zelfs het belang ervan als een financiële wereldhub die slechts tweede is ten opzichte van New York en Londen. Volgens de normen van de Index of Economic Freedom wordt de diensteneconomie van Hong Kong beheerst door een van de meest vrij gereguleerde economische beleidsmaatregelen ter wereld, met lage belastingen en minimaal beperkte handel. Kortom, de cruciale rol van Hong Kong in wereldwijde financiële transacties maakt het centraal in de portefeuille van een internationale belegger.

Daarentegen is Macau, met een bevolking van slechts 625.000, na Hong Kong een secundair en enigszins meer gespecialiseerd toegangspunt tot de Chinese economie op het vasteland. Vanwege de sociale en taalgerelateerde overblijfselen van eeuwenlang koloniaal Portugees bestuur, is Macau vooral relevant in handelsbetrekkingen met Portugeestalige landen.Bovendien, nog sterker dan in Hongkong, domineert de dienstensector van Macau zijn economie, met name de gaming- en toerismesector die samen meer dan 90% van de BBP-output leveren. Als het enige gebied in China waar gokken legaal is, is Macau een internationaal casino mekka geworden, waardoor deze regio een belangrijke bestemming is voor rijke Chinese toeristen. Omdat de gokinkomsten enorm zijn gegroeid, heeft de ontwikkeling van winkel- en amusementslocaties dit voorbeeld gevolgd en Macau wordt ook een loting voor vakantieliefhebbers uit de middenklasse en handelsconventies uit het vasteland van China.