De aandelenmarkt heeft geen tekort aan namen, producten of categorieën die proberen aandelen te classificeren om ze een grotere bekendheid te geven. Of die blootstelling goed of slecht is, is aan de individuele belegger of geldmanager om te beslissen. Vandaag hebben we duizenden exchange traded funds (ETF's) voor elke smaak van beleggen die mogelijk gewenst is. Geïnteresseerd in landbouw? Je kunt een ETF vinden voor Amerikaanse landbouwvoorraden, wereldwijde landbouwvoorraden, of zelfs wedden tegen de landbouw met een ETF die de landbouw te kort schiet.
Een andere categorie aandelen, die verschillende namen kunnen hebben, staat liefkozend bekend als zondige aandelen. Wat zijn zondevoorraden, vraag je? Welnu, de realiteit is dat zondevoorraden verschillende dingen kunnen betekenen voor verschillende beleggers. Velen beschouwen een farmaceutisch bedrijf dat een abortuspil vervaardigt of promoot, als een zondeval. Voor anderen is het een bedrijf dat olie boort in de buurt van milieugevoelige locaties. Een detailhandelaar wiens kleding mogelijk in verband wordt gebracht met abusieve fabrieken in de derde wereld, kan een zondeval zijn voor een andere groep investeerders. Het is echt een kwestie van voorkeur.
Maar als men de meest algemeen gelabelde sin-aandelen zou categoriseren, omvatten ze waarschijnlijk ook bedrijven die handelen in tabak, alcohol en andere producten die ongeschikt of "schadelijk" worden geacht voor het sociale welzijn van maatschappij. Voor veel mensen betekent tabak gewoon kanker; alcohol betekent bedwelming en de gevolgen die daarmee gepaard gaan; volwassen tijdschriften en films betekenen degradatie. Met andere woorden, dit soort bedrijven worden bestempeld als 'zondevoorraden' vanwege de overtuiging dat dergelijke ondernemingen geen waarde voor de samenleving bieden. Ongeacht mijn persoonlijke en professionele kijk op de zaak, is het doel van dit artikel commentaar te leveren op de waarde van deze bedrijven.
Op de aandelenmarkt worden bedrijven uiteindelijk gewaardeerd op hun vermogen om winst en cashflow te genereren over een duurzame periode. Een van de meest gebruikelijke waarderingsstatistieken is de verhouding prijs / winst (P / E). De P / E-ratio is zo eenvoudig als de naam klinkt: het is het veelvoud van inkomsten dat beleggers bereid zijn te betalen voor een aandeel in de aandelen. Hoe hoger de P / E-ratio, hoe meer beleggers bereid zijn te betalen voor een bedrijf. Een andere, soms nuttige, waarde is de verhouding prijs tot boek (P / B). Boekwaarde is de intrinsieke waarde van een bedrijf - wat een bedrijf waard is na aftrek van alle verplichtingen en immateriële activa. Een bedrijf dat onder de boekwaarde handelt, kan vaak een ondergewaardeerd bedrijf of een bedrijf onthullen waarin beleggers het vertrouwen in de activa van het bedrijf hebben verloren.Aan de andere kant impliceert een zakelijke handel boven de boekwaarde dat de markt de activa leuk vindt om meer te betalen dan de aangegeven waarde.
Worden Sin-aandelen anders gewaardeerd?
Maar wijst de markt de waardering gelijkelijk toe aan bedrijven? Het voor de hand liggende antwoord is nee. De grote investeerder Benjamin Graham merkte op dat op de korte termijn de aandelenmarkt een stemmachine is, terwijl het op de lange termijn een weegmachine is. Wat Graham bedoelde, was dat aandelenkoersen gedurende kortere perioden bewegen in overeenstemming met de dagelijkse voorkeur van kopers en verkopers. Op de langere termijn reageren de aandelenkoersen op de fundamentele kenmerken van een bedrijf.
Wanneer men de marktrendementen van de zogenaamde zondevoorraden - alcohol, tabak en gokken - observeert, bevestigt het ook dat de zogenaamde zondevoorraden op de lange termijn niet anders worden gewaardeerd. Maar begrijpen waarom dit zo is, houdt een beetje ironie in.
Empirisch bewijs heeft aangetoond dat bedrijven die zich bezighouden met tabak, alcohol en gokken tot op zekere hoogte zijn uitgesloten van investeringsoverwegingen door veel mensen die tabak, alcohol en gokken gewoon beschouwen als maatschappelijke ondeugden die vermeden en geëlimineerd moeten worden. Ook hebben sommige sociaal specifieke beleggingsfondsen zichzelf verboden om te beleggen in een bedrijf dat de maatschappelijke premisse of het geloof van dat fonds schendt. Bovendien is de conclusie in een studie getiteld The Price of Sin dat andere traditionele beleggingsentiteiten, zoals pensioenfondsen, zondevoorraden vermijden om zich te conformeren aan maatschappelijke normen.
Deze beperkingen zijn echter niet aanwezig in beleggingsfondsen en hedgefondsen die puur gericht zijn op het maximaliseren van het rendement. Deze beleggingsvehikels hebben één mandaat: een zo groot mogelijk rendement genereren met de minste risico's. Soms lukt die filosofie niet, maar het doel is duidelijk: investeren in wat een veelbelovend rendement lijkt te bieden.
Vanwege de wetenschap dat maatschappelijke normen er niet gunstig uitzien voor het deelnemen aan tabak, alcohol of gokken, zijn marktdeelnemers zich ervan bewust dat de kans op arbitrage in zondevoorraden kan bestaan. Met andere woorden, hedgefondsen en beleggingsfondsen zien mogelijk een hoger rendement op het bezit van deze bedrijven, dus investeren ze er graag in. En in de loop van de tijd zijn de prestaties van deze bedrijven vergelijkbaar met die van andere hoogwaardige bedrijven. Kort gezegd, de markt heeft voldoende beleggingsvehikels die op zoek zijn naar kansen, dat de afkeer van veel individuele beleggers of pensioenfondsen om aandelen te zondigen aantrekkelijke investeringsmogelijkheden creëert voor andere beleggingsentiteiten die er meer dan gelukkig van zijn om ze te exploiteren.
De onderste regel
Men kan enkele conclusies trekken uit de bovenstaande gegevens. Ten eerste heeft het idee dat de zondevoorraden vanwege hun specifieke bedrijfsactiviteit anders worden gewaardeerd, op de korte termijn enige geldigheid, maar niet op de lange termijn. De prestatiegegevens en waarderingsstatistieken suggereren dat de markt de voorraden tabak en alcohol blue chip niet anders waardeert dan traditionele consumentenaandelen.Ten tweede lijkt op de lange termijn de markt het goed te doen en taxaties toe te kennen op basis van de winstgroei. Ironisch genoeg lijkt de niet-elastische vraag naar producten zoals sigaretten en alcohol - mensen roken of drinken tijdens een recessie - er voor te zorgen dat de markt deze aandelen af en toe waardeert ten koste van andere bedrijven die gevoeliger zijn voor economische trends. Kortom, het stigma dat een zondeval krijgt, lijkt meer geconcentreerd te zijn bij individuele beleggers die er zeker recht op hebben om ze te vermijden. De algehele markt lijkt daarentegen gunstig te staan tegenover de stabiliteit die de producten van deze bedrijven bezitten en waardeert ze op de lange termijn op de juiste manier.