De Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) is een pact dat de meeste handelsbelemmeringen tussen de VS, Canada en Mexico elimineert die op 1 januari 1994 in werking zijn getreden. voorzieningen werden onmiddellijk geïmplementeerd; anderen waren gespreid over de volgende 15 jaar.

Nu, in zijn 24e jaar, staat de toekomst van het pact in het geding. De Amerikaanse president Donald Trump heeft het Congres op 18 mei formeel bericht gegeven dat de regering opnieuw zal onderhandelen over de overeenkomst en dat de besprekingen beginnen op 16 augustus. In juli legde de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger de doelstellingen van de administratie voor een nieuwe onderhandelingen over de NAFTA vast. Het document wijst op handelstekorten, fabriekssluitingen en banenverlies en zegt dat het doel is "het bloeden te stoppen". Het pleit voor zwaardere arbeids- en milieubeschermingen in Mexico en roept op tot de afschaffing van het "mechanisme voor geschillenbeslechting van hoofdstuk 19", een Canadese favoriet en een doorn in de kant van de Amerikaanse houtindustrie.

Trump viel herhaaldelijk NAFTA aan tijdens zijn campagne, en waarschuwde dat als de heronderhandelde versie niet bevredigend is, "we het gaan opbreken".

Terugtrekken uit het blok zou een relatief eenvoudig proces, overeenkomstig artikel 2205 van het NAFTA-verdrag: "Een partij kan deze overeenkomst opzeggen zes maanden nadat zij een schriftelijke kennisgeving van terugtrekking aan de andere partijen heeft ingediend.Als een partij zich terugtrekt, blijft de overeenkomst van kracht voor de overblijvende partijen ." Deskundigen zijn het er niet over eens of Trump de goedkeuring van het Congres nodig heeft om de overeenkomst op te geven.

Waarom zien Trump en veel van zijn supporters NAFTA als "de slechtste handelsdeal ooit," terwijl anderen de grootste tekortkoming zien als een gebrek aan ambitie - en de oplossing vooralsnog meer regionale integratie? Wat was beloofd? Wat werd bezorgd? Wie zijn de NAFTA-winnaars en wie zijn de verliezers?

Ga naar sectie
1. Verenigde Staten	2. Mexico
3. Canada	4. China, Tech en de crisis

Wat heeft NAFTA bereikt?

Trade Volumes

Het directe doel van NAFTA was om de grensoverschrijdende handel in Noord-Amerika te vergroten, en in dat opzicht is het ongetwijfeld gelukt. Door het verlagen of afschaffen van tarieven en het verminderen van enkele niet-discriminerende barrières, zoals Mexicaanse lokale inhoudsvereisten, zorgde de NAFTA voor een golf van handel en investeringen. Het grootste deel van de stijging was afkomstig van de Amerikaanse S.Mexico-handel, die in totaal $ 481 bedroeg. 5 miljard in 2015, en de U. S. -Canada-handel, die in totaal $ 518 bedroeg. 2 miljard. De handel tussen Mexico en Canada, hoewel verreweg het snelst groeiende kanaal tussen 1993 en 2015, bedroeg slechts $ 34. 3 miljard.

Dat combineerde $ 1. 0 biljoen in trilaterale handel is toegenomen met 258. 5% sinds 1993 in nominale termen. De reële - dat wil zeggen inflatiecorrectie - stijging was 125, 2%.

Handelsvolumes (miljoen USD)
Kanaal	2015	1993	Nominale stijging	Echte stijging *
U.S. -Canada	$ 518, 217	$ 199, 184	160. 2%	63. 5%
U. S. -Mexico	$ 481, 543	$ 85, 224	465. 0%	255. 0%
Mexico-Canada	$ 34, 344	$ 4, 052	747. 6%	432. 5%
Trilateraal	$ 1, 034, 104	$ 288, 460	258. 5%	125. 2%
* Aangepast voor inflatie met behulp van BLS-kern-CPI; bron: Mexicaanse ambassade in Canada

Het is waarschijnlijk veilig om NAFTA op zijn minst een deel van het krediet te geven voor het verdubbelen van de echte handel tussen de ondertekenaars. Helaas eindigen hier de eenvoudige beoordelingen van de effecten van de deal.

Economische groei

Van 1993 tot 2015 groeide het bruto binnenlands product (BBP) per hoofd van de bevolking met 39%. 3% tot $ 51, 638 (USD 2010). Het BBP per capita van Canada groeide met 40%. 3% tot $ 50, 001, en Mexico groeide met 24. 1% tot $ 9, 511. Met andere woorden, Mexico's productie per persoon is langzamer gegroeid dan die van Canada of de VS, ondanks het feit dat het amper een vijfde van zijn buren was om mee te beginnen. Normaal gesproken zou men verwachten dat de groei van een opkomende markteconomie beter zal zijn dan die van ontwikkelde economieën.

Kunnen we dat weten?

Betekent dit dat Canada en de VS de NAFTA-winnaars zijn en Mexico de verliezer? Misschien, maar zo ja, waarom debuteerde Trump zijn campagne in juni 2015 met: "Wanneer verslaan we Mexico aan de grens? Ze lachen ons uit, onze domheid … en nu slaan ze ons economisch"?

Omdat, in zekere zin, Mexico de US aan de grens verslaat. Voorafgaand aan de NAFTA was de handelsbalans in goederen tussen de twee landen bescheiden ten gunste van de VS. Vandaag verkoopt Mexico bijna 60 miljard dollar meer aan de US dan het koopt van zijn noordelijke buur. NAFTA is een enorme en enorm gecompliceerde deal; kijken naar economische groei kan tot één conclusie leiden, terwijl kijken naar de handelsbalans naar een andere leidt.

Zelfs als de effecten van NAFTA niet gemakkelijk te zien zijn, zijn enkele winnaars en verliezers redelijk duidelijk.

Verenigde Staten

Jobs ( ga naar boven)

Toen Bill Clinton het wetsvoorstel tot goedkeuring van de NAFTA in 1993 ondertekende, zei hij dat de handelsdeal "banen betekent, Amerikaanse banen en goedbetaalde banen" Amerikaanse banen. " Zijn onafhankelijke tegenstander in de verkiezing van 1992, Ross Perot, had gewaarschuwd dat de vlucht van banen over de zuidelijke grens een "reusachtig zuigend geluid" zou produceren.

Tegen 4. 8% in Januari, is het werkloosheidscijfer lager dan het was aan het eind van 1993 (6,5%). Het viel gestaag tussen 1994 en 2001, en hoewel het na de uitbarsting van de tech bubble werd opgepikt, bereikte het zijn pre-NAFTA-niveau pas in oktober 2008. De gevolgen van de financiële crisis hielden het tot maart 2014 boven de 6,5%.

Het vinden van een directe link tussen NAFTA en algemene werkgelegenheidstrends is moeilijk. Het gedeeltelijk door de vakbond gefinancierde Economic Policy Institute schatte in 2014 dat 851.700 netto banen waren ontheemd door het handelstekort van de VS met Mexico, dat eind 2013 0,6% bedroeg van de Amerikaanse beroepsbevolking. In 2015 rapporteerde de Congressional Research Service (CRS) dat NAFTA "niet het enorme banenverlies veroorzaakte dat gevreesd werd door de critici."Anderzijds liet het toe dat" in sommige sectoren handelsgerelateerde effecten significanter waren geweest, vooral in die sectoren die meer blootgesteld waren aan het wegnemen van tarifaire en niet-tarifaire handelsbelemmeringen, zoals textiel, kleding , automobiel- en landbouwindustrie. " De implementatie van de NAFTA viel samen met een daling van de werkgelegenheid in de industrie met 30%, van 17,7 miljoen banen eind 1993 tot 12,3 miljoen eind 2016.

NAFTA is direct verantwoordelijk voor deze daling is echter moeilijk te zeggen. De auto-industrie wordt meestal beschouwd als een van de zwaarst getroffen door de overeenkomst, maar hoewel de Amerikaanse automarkt onmiddellijk werd opengesteld voor de Mexicaanse concurrentie, werkgelegenheid in de sector groeide jaren na de introductie van NAFTA, met een piek van bijna 1, 3 miljoen in oktober 2000. Op dat moment begonnen banen weg te glippen en de verliezen werden steiler met de financiële crisis. t 623, 000 mensen. Terwijl dat cijfer sindsdien is gestegen tot 948.000, blijft het 27% onder het pre-NAFTA-niveau.

Anekdotisch bewijs ondersteunt het idee dat deze banen naar Mexico zijn gegaan. Lonen in Mexico zijn een fractie van wat ze in de VS zijn. Alle grote Amerikaanse autofabrikanten hebben nu fabrieken ten zuiden van de grens en voorafgaand aan Trump's twittercampagne tegen offshoring, waren er een paar die openlijk van plan waren meer banen in het buitenland te verschepen. Maar hoewel het banenverlies moeilijk te ontkennen is, kunnen ze minder ernstig zijn dan in een hypothetische NAFTA-loze wereld.

Het CRS merkt op dat "veel economen en andere waarnemers NAFTA hebben gecrediteerd om de Amerikaanse maakindustrie, met name de Amerikaanse auto-industrie, te helpen concurrerender te worden door de ontwikkeling van toeleveringsketens." Autoconstructeurs hebben hun hele operatie niet naar Mexico verplaatst; ze lopen nu over de grens. Een werkdocument van 2011 van het Hong Kong Institute for Monetary Research schat dat een Amerikaanse import uit Mexico een U. S.-gehalte van 40% bevat. Voor Canada is het overeenkomstige cijfer 25%. Ondertussen is het 4% voor China en 2% voor Japan.

Hoewel duizenden autokopers ongetwijfeld hun baan verloren als gevolg van NAFTA, hadden ze het misschien nog erger zonder. Door de toeleveringsketens in Noord-Amerika te integreren, werd het behouden van een aanzienlijk deel van de productie in de VS een optie voor autofabrikanten. Anders hadden ze misschien niet kunnen concurreren met Aziatische rivalen, waardoor er nog meer banen zouden verdwijnen. "Zonder de mogelijkheid om lagere banen naar Mexico te verplaatsen, zouden we de hele sector verloren hebben", vertelde de econoom van UC San Diego, Gordon Hanson, aan New York Tijden in maart 2016. Aan de andere kant is het misschien onmogelijk om te weten wat er in een hypothetisch scenario zou zijn gebeurd.

Fabricage van kleding is een andere bedrijfstak die bijzonder zwaar werd getroffen door offshoring. De totale werkgelegenheid in de sector is met bijna 85% gedaald sinds de ondertekening van de NAFTA, maar volgens het ministerie van Handel was Mexico van januari tot november 2016 de op zes na grootste bron van textielimport ($ 4.1 miljard), achter China ($ 35, 9 b), Vietnam ($ 10, 5 b), India ($ 6, 7 b), Bangladesh ($ 5, 1 b) en Indonesië ($ 4, 6 b). Niet alleen zijn geen van deze andere landen lid van NAFTA - niemand heeft een vrijhandelsovereenkomst met de VS

Prijzen

Een belangrijk punt dat vaak verloren gaat in beoordelingen van NAFTA's impacts is de invloed ervan op de prijzen. De consumentenprijsindex (CPI), een maatstaf voor de inflatie op basis van een pakket goederen en diensten, steeg van december 1993 tot december 2016 met 65%, volgens het Bureau of Labor Statistics (BLS). Tijdens dezelfde periode daalden de kledingprijzen echter met 7,5%. Toch is de daling van de kledingprijzen niet eenvoudiger om direct op de NAFTA vast te houden dan de daling in de kledingproductie.

Omdat mensen met lagere inkomens een groter deel van hun inkomsten besteden aan kleding en andere goederen die goedkoper zijn om te importeren dan om in eigen land te produceren, zouden ze waarschijnlijk het meest te lijden hebben van een wending naar protectionisme - net zoals velen van hen deden van de handel liberalisering. Volgens een onderzoek van 2015 door Pablo Fajgelbaum en Amit K. Khandelwal zou het gemiddelde reële inkomensverlies door volledig afsluiten van handel 4% zijn voor de hoogstverdienende 10% van de Amerikaanse bevolking, maar 69% voor de armste 10%.

Immigratie

Een deel van de rechtvaardiging voor NAFTA was dat het de illegale immigratie uit Mexico naar de VS zou verminderen. Het aantal Mexicaanse immigranten - van welke juridische status dan ook - dat in de VS woonde, verdubbelde bijna van 1980 tot 1990, toen het bereikte een ongekende 4. 3 miljoen. Boosters voerde aan dat het verenigen van de Amerikaanse en Mexicaanse markten zou leiden tot een geleidelijke convergentie van de lonen en de levensstandaard, waardoor het motief van de Mexicanen om de Rio Grande te doorkruisen verminderde. De president van Mexico, Carlos Salinas de Gortiari, zei destijds dat het land "goederen zou exporteren, geen mensen."

In plaats daarvan verdubbelde het aantal Mexicaanse immigranten - nogmaals - van 1990 tot 2000, toen het 9. 2 miljoen benaderde . Volgens Pew is de stroom omgekeerd, in ieder geval tijdelijk: 140.000 meer Mexicanen verlieten de VS dan kwamen ze van 2009 tot 2014 binnen, waarschijnlijk als gevolg van de gevolgen van de financiële crisis. Een van de redenen waarom de NAFTA niet de verwachte daling van de immigratie veroorzaakte, was de peso-crisis van 1994-1995, die de Mexicaanse economie in een recessie heeft gebracht. Een andere is dat het verlagen van de Mexicaanse maistarieven Mexicaanse maïsboeren niet ertoe aanzet andere, meer lucratieve gewassen te planten; het zette hen ertoe aan de landbouw op te geven. Een derde is dat de Mexicaanse regering niet heeft ingestemd met beloofde investeringen in infrastructuur, waardoor de effecten van het pact op de productie in het noorden van het land grotendeels werden beperkt.

Handelsbalans en volume

Critici van NAFTA richten zich vaak op de handelsbalans van de VS met Mexico. Terwijl de US een klein voordeel geniet in de dienstenhandel, exporteert het $ 30. 8 miljard in 2015 tijdens het importeren van $ 21. 6 miljard, de algehele handelsbalans met het land is negatief als gevolg van een gapende $ 58. 8 miljard tekort 2016 in goederenhandel. Dat is te vergelijken met een overschot van $ 1.7 miljard in 1993 (in USD van 1993, was het tekort van 2016 $ 36, 1 miljard).

Maar terwijl Mexico ons "economisch overtreft" in handelskwantiteit, was de invoer niet alleen verantwoordelijk voor de 264% reële groei van de goederenhandel van 1993 tot 2016. De reële uitvoer naar Mexico groeide in die periode meer dan verdriedubbeld, en groeide met 213 %; de invoer overtreft ze echter met 317%.

Het saldo van de Amerikaanse dienstenhandel met Canada is positief: het importeerde $ 30. 2 miljard in 2015 en $ 57 geëxporteerd. 3 miljard. De handelsbalans is negatief - de VS importeerden $ 9. 1 miljard meer goederen uit Canada dan het in 2016 exporteerde - maar het overschot aan dienstenhandel overschaduwt het tekort aan goederenhandel. Het totale handelsoverschot van de VS met Canada bedroeg $ 11. 9 miljard in 2015.

De reële goederenuitvoer naar Canada groeide met 50% tussen 1993 en 2016; de import van echte goederen groeide met 41%. Het lijkt erop dat de NAFTA de handelspositie van de VS ten opzichte van Canada heeft verbeterd. In feite hadden de twee landen al sinds 1988 een vrijhandelsovereenkomst gesloten, maar het patroon geldt: het tekort op de handelsbalans van de VS met Canada was in 1987 zelfs nog groter dan in 1993.

Groei

NAFTA had een netto-effect op de totale economie, het was nauwelijks waarneembaar. In een rapport van het Congressional Budget Office van 2003 werd geconcludeerd dat de deal "het jaarlijkse BBP van de VS deed stijgen, maar met een zeer klein bedrag - waarschijnlijk niet meer dan een paar miljard dollar, of een paar honderdsten van een procent." Het CRS citeerde dat rapport in 2015, wat suggereert dat het niet tot een andere conclusie was gekomen.

NAFTA geeft het klassieke dilemma van de vrije handel weer: diffuse voordelen met geconcentreerde kosten. Hoewel de economie als geheel mogelijk een lichte impuls heeft gekregen, hebben bepaalde sectoren en gemeenschappen een diepe ontwrichting ervaren. Een stad in het zuidoosten verliest honderden banen wanneer een textielfabriek wordt gesloten, maar honderdduizenden mensen vinden hun kleding iets goedkoper. Afhankelijk van hoe je het kwantificeert, is de algehele economische winst waarschijnlijk groter, maar nauwelijks merkbaar op individueel niveau; het totale economische verlies is klein in het grote geheel van dingen, maar verwoestend voor degenen die het rechtstreeks beïnvloedt.

Mexico

(

Doorgaan naar boven) Voor optimisten in Mexico in 1994 leek NAFTA vol beloften. De deal was in feite een verlengstuk van de Canada-U uit 1988. S. Vrijhandelsovereenkomst, en het was de eerste om een ​​opkomende markteconomie met ontwikkelde te verbinden. Het land had onlangs zware hervormingen ondergaan, en begon een overgang van het soort economisch beleid dat eenpartijstaat nastreeft naar orthodoxie in de vrije markt. NAFTA-aanhangers voerden aan dat het koppelen van de economie aan die van zijn rijkere noordelijke buren deze hervormingen zou opsluiten en de economische groei zou stimuleren, wat uiteindelijk zou leiden tot convergentie van de levensstandaard tussen de drie economieën.

Bijna meteen sloeg een valutacrisis aan. Tussen het vierde kwartaal van 1994 en het tweede kwartaal van 1995 kromp het BBP van lokale valuta met 9,5%. Ondanks de voorspelling van president Salinas dat het land zou beginnen met het exporteren van "goederen, niet mensen", emigratie naar de Verenigde Staten.S. versneld. Naast de recessie heeft het verwijderen van maïstarieven bijgedragen aan de uittocht: volgens een rapport van het linkse centrum voor economisch en beleidsonderzoek (2014), daalde de werkgelegenheid in familiebedrijven met 58%, van 8. 4 miljoen in 1991 tot 3. 5 miljoen in 2007. Door de groei in andere landbouwsectoren bedroeg het nettoverlies 1. 9 miljoen banen.

CEPR betoogt dat Mexico de productie per hoofd van de bevolking op hetzelfde peil als die van Portugal had kunnen realiseren als het groeipercentage van 1960-1980 had gehandhaafd. In plaats daarvan klokte het de 18e-slechtste koers van 20 Latijns-Amerikaanse landen, groeiend met een gemiddelde van slechts 0. 9% per jaar van 1994 tot 2013. Armoede van het land is bijna ongewijzigd van 1994 tot 2012.

NAFTA lijkt te hebben een aantal Mexicaanse economische hervormingen op slot gedaan: het land heeft geen industrieën genationaliseerd of heeft enorme begrotingstekorten gekend sinds de recessie 1994-1995. Maar veranderingen in de oude economische modellen gingen niet gepaard met politieke veranderingen - althans niet onmiddellijk. Jorge Castañeda, die tijdens de regering van Vicente Fox Quesada diende als Mexicaanse minister van Buitenlandse Zaken, argumenteerde in een artikel in Buitenlandse Zaken van december 2013 dat de NAFTA "life support" verleende aan de Institutionele Revolutionaire Partij (PRI), die sinds 1929 onafgebroken aan de macht was. Fox, een lid van de Nationale Actie Partij, verbrak PRI's streak toen hij president werd in 2000. De ervaring van Mexico met NAFTA was niet alleen maar slecht. Het land werd een autoproductiecentrum, met General Motors Co. (GM

GMGeneral Motors Co42. 02-0. 77%

gemaakt met Highstock 4. 2. 6 ), Fiat Chrysler Automobiles NV (FCAU FCAUFiat Chrysler Automobiles NV 18. 07-0.44% Created with Highstock 4. 2. 6 ), Nissan Motor Co., Volkswagen AG, Ford Motor Co. (F FFord Motor Co12, 33-0, 28% Created with Highstock 4. 2. 6 ), Honda Motor Co. (HMC HMCHONDA MOTOR33, 43 + 1. 70% gemaakt met Highstock 4. 2. 6 ), Toyota Motor Co. (TM TMToyota Motor125. 45-0.14% gemaakt met Highstock 4. 2. 6 ) en tientallen anderen die actief zijn in het land - om nog maar te zwijgen van honderden onderdelenfabrikanten. Deze en andere industrieën danken hun groei gedeeltelijk aan de meer dan viervoudige reële toename van buitenlandse directe investeringen van de VS (FDI) in Mexico sinds 1993. Anderzijds, FDI in Mexico van alle bronnen (de VS is meestal de grootste bijdrager ) blijft achter bij andere Latijns-Amerikaanse economieën als aandeel van het bbp, aldus Castañeda. Onder leiding van de auto-industrie, de grootste exportcategorie, handhaven Mexicaanse fabrikanten een $ 58. 8 miljard handelsoverschot in goederen met de VS; voorafgaand aan NAFTA was er een tekort. Ze hebben ook bijgedragen aan de groei van een kleine, ontwikkelde middenklasse: Mexico had in 2015 ongeveer 9 afgestudeerden in de ingenieurswetenschappen per 10.000 mensen, vergeleken met 7 in de VS . Ten slotte heeft de toename van de Mexicaanse invoer uit de VS gedreven de prijzen van consumptiegoederen dalen, wat bijdraagt ​​aan een grotere welvaart: "als Mexico een middenklasse-maatschappij is geworden, zoals velen nu beweren," schreef Castañeda in 2013, "is het grotendeels te danken aan deze transformatie."Toch concludeert hij dat de NAFTA" vrijwel geen van zijn economische beloften heeft waargemaakt. "Hij pleit voor een meer omvattende deal, met voorzieningen voor energie, migratie, veiligheid en onderwijs -" meer NAFTA, niet minder. "Dat lijkt vandaag onwaarschijnlijk. < Canada (

Doorgaan naar boven)

Canada kende een meer bescheiden toename van de handel met de VS dan Mexico als gevolg van de NAFTA, tegen een inflatiecorrectie van 63,5% (Canada-Mexico handel blijft verwaarloosbaar.) In tegenstelling tot Mexico, geniet het geen handelsoverschot met de VS, terwijl het meer goederen aan de VS verkoopt dan het koopt, brengt een aanzienlijk tekort op de handelstransacties met zijn zuiderbuur het totale saldo op - $ 11, 9 miljard in 2015. Canada kende tussen 1993 en 2013 een reële toename van de directe buitenlandse investeringen van de VS, en het reële BBP per hoofd groeide sneller - nauwelijks - dan van de buurlanden van 1993 tot 2015, hoewel het ongeveer 3 blijft. % lager.

Net als de VS en Mexico, leverde NAFTA niet het meest op de Canadese boosters extravagante beloften; noch heeft het de ergste angsten van zijn tegenstanders veroorzaakt. De Canadese auto-industrie heeft geklaagd over het feit dat de lage Mexicaanse lonen baanbrekend werk hebben gedaan: toen General Motors in januari 625 banen versperde bij een vestiging in Ontario om hen naar Mexico te verhuizen, gaf Unifor, de grootste particuliere bond van het land, de schuld aan NAFTA. Jim Stanford, een econoom die voor de vakbond werkte, vertelde CBC News in 2013 dat de NAFTA een "productcatastrofe in het land" had veroorzaakt. noemen soms olie-export als bewijs dat NAFTA Canada heeft geholpen: volgens MIT's Observatory of Economic Complexiteit, de VS importeerden $ 37. 8 miljard aan ruwe olie in 1993, met 18% afkomstig uit Saoedi-Arabië en 13% afkomstig uit Canada. In 2015 verkocht Canada US $ 49. 8 miljard of 41% van de totale invoer van ruwe olie. In reële termen steeg de Canadese olie-omzet aan de VS met 527% in die periode en het is sinds 2006 de grootste leverancier van de buurman.

U. S. invoer van ruwe olie, 1993: $ 37. 8 miljard huidige USD U. S. invoer van ruwe olie, 2015: $ 120 miljard huidige USD

Bron: MIT

Aan de andere kant heeft Canada de VS al 99% of meer van zijn totale olie-export lang verkocht: het deed dit zelfs vóór de twee landen een vrijhandelsovereenkomst gesloten in 1988. Met andere woorden, NAFTA lijkt niet veel te hebben gedaan om de Amerikaanse markt open te stellen voor Canadese ruwe olie. Het was al wijd open; Canadezen hebben net meer geproduceerd.

Over het algemeen was NAFTA noch verwoestend, noch transformerend voor de Canadese economie. Tegenstanders van de vrijhandelsovereenkomst uit 1988 hadden gewaarschuwd dat Canada een verheerlijkte 51e staat zou worden. Terwijl dat niet gebeurde, sloot Canada de productiviteitskloof met de VS ook niet: het BBP van Canada per gewerkte uren was volgens de OESO in 2012 74% van de VS.

China, Tech en de crisis

(

Doorgaan naar boven)

Een eerlijke beoordeling van NAFTA is moeilijk omdat het onmogelijk is om elke andere variabele constant te houden en de effecten van de deal in een vacuüm te bekijken.De snelle opgang van China om 's werelds nummer één exporteur van goederen te worden en de op een na grootste economie gebeurde terwijl de bepalingen van de NAFTA van kracht werden. De VS kochten slechts 5. 8% van de invoer uit China in 1993, volgens het MIT; in 2015 kwam 21% van de import uit het land.

Hanson, David Autor en David Dorn voerden in een paper uit 2013 aan dat de sterke stijging van de importconcurrentie tussen 1990 en 2007 "een kwart van de gelijktijdige geaggregeerde afname van de werkgelegenheid in de Amerikaanse industrie verklaart." Hoewel zij erkenden dat Mexico en andere landen "ook van belang kunnen zijn voor de resultaten van de Amerikaanse arbeidsmarkt", lag hun focus onbetwistbaar op China; het land is - controversieel - lid geworden van de Wereldhandelsorganisatie in 2001, maar het is geen partij bij de NAFTA. Ondertussen zag Japan zijn aandeel in de Amerikaanse importen dalen van 19% naar 6% tussen 1993 en 2015. Japan is ook geen partij bij de NAFTA.

U. S. invoer naar herkomst, 1993: $ 542 miljard huidige USD

U. S. invoer naar herkomst, 2015: $ 2. 16 biljoen huidige USD

Bron: MIT NAFTA wordt vaak verantwoordelijk gehouden voor dingen die haar niet de schuld zouden kunnen zijn: in 1999 schreef de Christian Science Monitor over een stad in Arkansas dat het 'zou instorten', zeiden sommigen, zoals zoveel NAFTA spooksteden die spullen in de nijverheid en industrie verloren aan plaatsen zoals Sri Lanka of Honduras. " Sri Lanka en Honduras zijn geen partij bij de overeenkomst.

Toch is er iets aan deze samenvloeiing van NAFTA met grootscheepse globalisering. De deal "heeft een nieuwe generatie handelsovereenkomsten op het westelijk halfrond en andere delen van de wereld geïnitieerd", schrijft de CRS, zodat "NAFTA" begrijpelijkerwijs - zij het niet correct - steno wordt voor 20 jaar brede diplomatieke, politieke en commerciële consensus dat vrijhandel in het algemeen een goede zaak is.

Het isoleren van de NAFTA-effecten is ook moeilijk door de snelle technologische verandering: de supercomputers van de jaren negentig hadden een fractie van de verwerkingskracht van de huidige smartphones en het internet was nog niet volledig gecommercialiseerd toen NAFTA werd ondertekend. De reële industriële productie steeg 57. 7% van 1993 tot 2016, zelfs toen de werkgelegenheid in de sector kelderde; beide trends zijn grotendeels toe te schrijven aan automatisering. De CRS citeert Hanson, die technologie sinds 2000 op de tweede plaats zet achter China op het gebied van werkgelegenheidseffecten. NAFTA is volgens hem 'veel minder belangrijk'. Ten slotte hebben drie afzonderlijke gebeurtenissen grote gevolgen gehad voor de Noord-Amerikaanse economie, geen waarvan kan worden herleid tot NAFTA. De buste van de tech-bubbel heeft de groei ingeperkt. De aanslagen van 11 september hebben geleid tot hard optreden tegen grensovergangen, met name tussen de VS en Mexico, maar ook tussen de VS en Canada: Michael Wilson, de Canadese minister van internationale handel van 1991 tot 1993, schreef in een artikel in Buitenlandse Zaken van 2013 dat dagkruisingen van de VS naar Canada daalden met bijna 70% van 2000 tot 2012 tot een dieptepunt van vier decennia.

Ten slotte had de financiële crisis van 2008 een diepgaande impact op de wereldeconomie, waardoor het moeilijk was om het effect van een handelsdeal vast te stellen.Buiten bepaalde industrieën, waar het effect nog steeds niet helemaal duidelijk is, had de NAFTA weinig duidelijke gevolgen - goed of slecht - voor Noord-Amerikaanse economieën. Dat het nu wordt gesloopt, heeft waarschijnlijk weinig te maken met zijn eigen verdiensten of gebreken, en veel meer te maken met automatisering, de opkomst van China en de politieke gevolgen van 11 september en de financiële crisis van 2008.