Het Department of Labour (DoL) heeft een voorstel ingediend dat de bedrijfsmodellen van duizenden makelaars, adviseurs en verzekeringsagenten in het hele land aanzienlijk zou beïnvloeden. Deze wetgeving is opgesteld in een poging om de huidige reeks regels die van toepassing zijn op de financiële markt te actualiseren en te herzien. De kern van de zaak ligt in het onderscheid tussen opereren onder de geschiktheidsnorm versus verplicht zijn om in een fiduciaire hoedanigheid voor klanten te handelen.

AD:

Hoe ze verschillen

De meeste makelaars, verzekeringsagenten en financiële planners die provisies betalen voor de transacties die ze plaatsen, worden gehouden aan een standaard van geschiktheid per transactie. Deze standaard handhaaft dat elke transactie die als "geschikt" voor een bepaalde klant kan worden beschouwd, is toegestaan, op voorwaarde dat deze gebaseerd is op de feiten die de adviseur kan verzamelen met betrekking tot de financiële situatie, belastingstatus, beleggingsdoelstellingen, risico tolerantie en tijdshorizon.

AD:

De makelaar of planner is verplicht de risico's en technische kenmerken van een investering of programma die hij of zij aan klanten aanbeveelt te begrijpen. Nalaten dit te doen resulteert in een overtreding van deze norm. Maar geschiktheid is alleen van toepassing op het moment van de transactie en niet daarna. Een makelaar kan een voorraad aan een klant aanbevelen die voor hem of haar geschikt is volgens de definitie. Maar als die voorraad twee maanden later wordt geladen, kan de makelaar niet aansprakelijk worden gesteld omdat deze voldoet aan de geschiktheidseisen op het moment van aankoop. (Lees verder Meeting your Fiduciary Responsibility .)

AD:

Geregistreerde beleggingsadviseurs (RIA's) zijn daarentegen gehouden aan een hogere gedragsnorm die bekend staat als fiduciaire standaard. Deze standaard is opgesteld door de Investment Advisors Act van 1940 en vereist dat adviseurs altijd handelen in het beste belang van hun klanten, ongeacht alle andere factoren, ongeacht de gevolgen voor hun vergoeding of eventuele belangenconflicten die zij hebben. Een voorbeeld van hoe dit werkt in vergelijking met de geschiktheidsnorm wordt gegeven in het volgende voorbeeld:

Voorbeeld

Frank gaat naar zijn effectenmakelaar voor een beleggingsaanbeveling. Zijn makelaar vindt verschillende aandelen die technisch passen bij de beleggingsdoelstellingen van Frank, maar zijn beleggingsonderneming betaalt hem een ​​hogere commissie voor de verkoop van een van hen. De makelaar geeft aan dat hij die aandelen moet kopen. Frank koopt 1, 000 aandelen en de voorraad stijgt snel, en daalt vervolgens enkele weken later aanzienlijk onder zijn nominale waarde. Frank gaat terug naar zijn makelaar om te klagen en zijn makelaar herinnert hem eraan dat zijn aanbeveling past bij Frank's doelen en risicotolerantie ten tijde van de aankoop.(Zie voor meer informatie: Een verklaring van het beleggingsbeleid voor cliënten maken .)

Frank verkoopt zijn aandeel met verlies en neemt de opbrengst naar een RIA. De RIA maakt een verklaring van het beleggingsbeleid voor Frank die bepaalt hoe zijn portefeuille zal worden beheerd. De RIA brengt Frank een driemaandelijks bedrag in rekening voor zijn diensten. Wanneer de portefeuille van Frank in waarde daalt, neemt ook het honorarium van zijn adviseur. De adviseur onthult ook aan Frank dat hij ook is geregistreerd bij een makelaar-dealer, zodat hij variabele lijfrentecontracten kan gebruiken als de noodzaak zich voordoet. De adviseur komt ook met ongeveer dezelfde lijst van aandelen als de effectenmakelaar, maar de RIA graaft dieper in de financiële gegevens van deze bedrijven om te zien welke het meeste groeipotentieel hebben.

Het belangrijke verschil in deze twee scenario's is dat Frank's RIA voor hem werkt, de klant, terwijl de makelaar van Frank voor een beleggingsmaatschappij werkt.

Impact in de industrie

Hoewel de scheidslijn tussen makelaar, agent, planner en fiduciair soms vervaagt, zal de wetgeving die wordt voorgesteld door de DOL enkele vrij substantiële wijzigingen in de financiële markt brengen. Als dit wet wordt, kan dit het begin van het einde betekenen voor de geschiktheidsnorm in zijn huidige vorm. Het vereist van alle makelaars en planners overal om mogelijke belangenconflicten bekend te maken aan hun klanten en vindt ook het absoluut beste product voor hen in alle situaties.

De nieuwe wet classificeert iedereen die een soort aanbeveling of advies geeft met betrekking tot pensioensparen, gekwalificeerde plannen of IRA's als een fiduciaire, ongeacht welke licenties ze wel of niet hebben of hun methode van compensatie. (Zie voor meer informatie: 401 (k) Voorbeeld van het beleggingsbeleid .)

Maar deze wet is ook voorzichtig om bepaalde soorten acties vrij te stellen van deze definitie. Degenen die puur onderwijs bieden zonder enige vorm van verkooppraat of vooringenomenheid, worden niet als fiduciaires beschouwd, en degenen die verkooppraatjes maken aan andere fiduciaires of potentiële plandonsponsors die zelf financieel verfijnd zijn, zijn niet gebonden aan fiduciaire normen. Makelaars en handelaren die eenvoudigweg orders aannemen van cliënten met pensioenplannen zonder enige vorm van advies of aanbevelingen te geven, zijn eveneens vrijgesteld van deze definitie.

De bottom line

De financiële sector heeft momenteel twee verschillende niveaus van zorg aan haar klanten. De geschiktheidsnorm is alleen per transactie van toepassing, terwijl fiduciaires de belangen van hun klanten onvoorwaardelijk boven hun eigen belangen moeten stellen in alle situaties. Het ministerie van Arbeid heeft gereageerd op de aanhoudende publieke ontevredenheid over veel van de producten en diensten die worden aangeboden door het op de commissie gebaseerde element van de industrie door wetgeving voor te stellen die fiduciaire status verleent aan iedereen die met individuele klanten werkt met een adviserende functie. (Zie voor meer: ​​ Fiduciaire aanduidingen voor financieel adviseurs .)

Als deze wet wordt goedgekeurd, kan de DOL deze regel samen met de Internal Revenue Service (IRS) controleren en handhaven. .Maar hoewel voorstanders beweren dat deze verandering veel makelaars zal dwingen om beleggingskeuzes aan te bevelen die lagere kosten hebben, zijn sommige critici van mening dat deze actie de prikkel voor planners om investeerders met lagere rekeningsaldi op te zoeken wegneemt, omdat ze niet voldoende inkomsten genereren om te worden de moeite waard om na te streven. Ervan uitgaande dat deze wetgeving door het Congres wordt aangenomen, zijn de uiteindelijke effecten nog te bezien. (Zie voor meer informatie: Wat het Fiduciary-beleid van DoL betekent voor adviseurs .)