Analisten evalueren actief bedrijven zolang er aandelen zijn, maar ze zijn populairder en krijgen meer exposure dan ooit dankzij 24-uurs beursnieuws en online bronnen. De bekendheid van analisten is ook toegenomen. Maar hoewel analisten meestal vergelijkbare referenties hebben, zijn ze niet allemaal hetzelfde.

Bijvoorbeeld, omdat positieve en negatieve winstverrassingen dramatische effecten op aandelen kunnen hebben, vraagt ​​u zich misschien af, hoe kan een bedrijf de schattingen verslaan met zoveel ogen in de gaten houden? Hoe kan een analist een buy-rating en een sell-rating hebben? Hoe kunnen beleggers vertellen wie gelijk heeft? (Wat zit er in een analistenrapport en wat moet u doen met deze informatie? Ontdek hier: Aanbevelingen voor analisten: Bestaan ​​er verkoopbeoordelingen? )

AD:

De eerste plaats om te controleren is de kleine lettertjes in elk onderzoeksverslag en te achterhalen hoe de analist wordt vergoed. Van daaruit kun je beslissen of het in het belang van de analist is om je iets anders dan de waarheid te vertellen.

Kwalificaties van een analist Effectenanalisten hebben meestal academische achtergronden in bedrijfsgerelateerde studies op undergraduate en graduate niveau. Ze kunnen ook professionele aanduidingen hebben zoals een CFA, CPA en JD. Er is ook een groeiende minderheid van sector van analisten, die ontspringen uit hun toekomstige expertisedomeinen zoals gezondheidszorg, engineering en technologie. Deze analisten kunnen elk type academische referenties hebben, inclusief artsen die hebben gefunctioneerd als farmaceutische analisten. (Een paar letters kunnen een groot verschil betekenen. Zoek uit welke benaming u nodig heeft en hoe u deze kunt verkrijgen. Ga naar CPA, CFA of CFP - Kies uw afkorting zorgvuldig. )

AD:

Wat doen analisten? De dagelijkse taken van alle analisten variëren afhankelijk van de rapportagekalender van de bedrijven die ze volgen. Financiële instellingen zoals Bank of America (NYSE: BAC) rapporteren bijvoorbeeld meestal de inkomsten in de paar weken die aan het einde van een kwartaal verlopen. Een analist die dit bedrijf dekt, zou het erg druk hebben vóór en na de bekendmaking van de winst.

AD:

Voorafgaand aan de inkomsten zijn analisten vaak bezig met inschatten welke inkomsten volgens hen worden gerapporteerd. Hun schattingen zijn gebaseerd op richtlijnen van het bedrijf (die beperkt is), economische omstandigheden en hun eigen onafhankelijke modellen en waarderingstechnieken. Op de dag van de aankondiging van de winst belt de analist meestal naar de conference calls die de meeste bedrijven regelen om de gerapporteerde inkomsten en bedrijfsspecifieke gegevens, zoals eenmalige winstwinsten of bijzondere waardeverminderingen, te bespreken. Na de aankondiging zijn analisten druk bezig om niet alleen de gerapporteerde resultaten te communiceren, maar ook hun eigen interpretaties van waarom ze hoger of lager waren dan de verwachte cijfers.

Welke soort analist is het beste? De twee belangrijkste categorieën van analisten zijn doorgaans ofwel koopkant- en sell side-analisten. Het belangrijkste verschil tussen beide is het soort bedrijf waarvoor ze werken en, in sommige gevallen, hoe ze worden vergoed. Er zijn veel soorten buy side analisten die werken voor bedrijven die hun onderzoek tegen betaling verkopen; ze kunnen werken voor een vermogensbeheerder en investeren in de aandelen die ze dekken. Koopzijde omvat beleggingsinstellingen zoals beleggingsfondsen die effecten kopen voor persoonlijke of institutionele beleggingsdoeleinden.

Verkoopzijdeanalisten werken doorgaans in een op transacties gebaseerde omgeving en verkopen hun onderzoek aan de buy-side-groep, vandaar hun naam. Een sell side-analist die voor een beursvennootschap werkt, kan een groep aandelen, sectoren, sectoren of zelfs volledige marktsegmenten bestrijken. Verkopende zijanalisten hebben een beetje meer kritisch gekeken vanwege de nauwe relaties die zij hebben met de bedrijven die zij uitgeven voor het kopen van ratings.

De groei van analisten Vóór de technologiezeepbel en de daaropvolgende ineenstorting, verkochten de meeste zijdebedrijven vrijelijk in investeringsbankieren en dekten ze vervolgens de aandelen die ze op de markt brachten. Het is niet moeilijk om te veronderstellen dat de analisten nauwe relaties hadden met de bedrijven die ze behandelden en dat de investeringsratings overwegend positief waren voor de aandelen die de bedrijven openbaar maakten.

Terwijl sommige bedrijven nog steeds deelnemen aan investment banking en dekking bieden voor de bedrijven die zij op de markt brengen, zijn er controles ingevoerd om eerlijke waarderingsmethoden te waarborgen door middel van bepalingen in de Sarbanes-Oxley-wet van 2002. Verdere regelgeving is geïmplementeerd om ervoor te zorgen dat er een zekere mate van onafhankelijkheid overblijft tussen sell-side-analisten en de bedrijven die zij onderzoeken. (Na de beruchte ineenstorting van bedrijven zoals Tyco, Enron en WorldCom, reageerde de regering om te proberen het opnieuw te voorkomen. Voor meer informatie, kijk op Hoe de Sarbanes-Oxley-periode van invloed was op IPO's .) > De meeste grote Wall Street-beursvennootschappen waren feitelijk verplicht door de Amerikaanse overheid om de manier waarop zij onderzoek verrichten te veranderen. Sommige bedrijven die zich overgaven aan frauduleuze handelspraktijken kregen een boete van aanzienlijke bedragen en hun makelaars en analisten werden uitgesloten van de industrie. Veel beleggingsondernemingen hebben hun onderzoek opgesplitst in afzonderlijke afdelingen, waardoor ze worden geïsoleerd van het dealeind van het bedrijf om onafhankelijke aanbevelingen te bevorderen. Sommige van deze wijzigingen waren verplicht op basis van nieuwe wetgeving en sommige waren vrijwillig om tenminste de schijn van onafhankelijke analisten te bevorderen. Hoewel de industrie een lange weg heeft afgelegd, is er nog steeds enige vooruitgang op het gebied van de verkoop, aangezien een deel van de compensatie van een sell-side analist kan komen van de transactiekosten die verbonden zijn aan de bedrijven die zij dekken.

Dus welk type analist voegt meer waarde toe? Het antwoord is allebei. (Lees

3 soorten analisten testen voor een nadere vergelijking van dit soort analisten.) Koop kant of verkoopzijde?

Koop zijanalisten hebben vaak een soort van gevestigde waarde in de aandelen.Een buy-side-analist die voor een beleggingsfonds of beleggingsbeheermaatschappij werkt, bezit doorgaans de aandelen die hij of zij dekt. Hoewel er geen garantie is, kunnen de wijzigingen in de ratings van een bedrijf wijzen op de richting van hun kooppatronen. Als ze "initiële dekking" starten, kan dit betekenen dat ze overwegen de aandelen aan hun portfolio toe te voegen of al zijn begonnen met het verzamelen van de aandelen. Wanneer een buy side analist een zeer positieve beoordeling op een aandeel heeft, kan dit een aanwijzing zijn dat zij hun toegewezen weging al hebben gekocht. Aangezien beleggingsfondsen hun beleggingen met 30 dagen vertraagd melden, kan een verkoopbeoordeling ook aangeven dat de buy side analist zijn positie in het bedrijf al heeft geliquideerd. Omdat de beoordeling een mening is in de ogen van de analist, zijn er geen harde en snelle regels voor wanneer ze de wijzigingen in de ratings vrijgeven.

Buy-side-analisten hebben een prikkel om een ​​koopaanbeveling op voorraden te plaatsen en een verkoopaanbeveling op onlangs verkochte aandelen. Als deze suggesties voldoende zijn om de prijs in de richting te duwen die het onderzoek van de analist zou "rechtvaardigen", zou er bewijs zijn dat de analist over een winstgevende aandelenselectie beschikt. Als gevolg hiervan zou het beleggingsfonds of de beleggingsonderneming hogere bedrijfsvolumes ervaren.

The Business of Analysis

Er zijn ook bedrijven die onderzoek te koop aanbieden en zich in de categorie verkoopzijde bevinden. Websites geven advies over aandelen, opties en fondsen. Hun onderzoek kan afkomstig zijn van fundamentele of technische analyse of een combinatie van beide. Nieuwsbrieven die in gedrukte of online vorm kunnen worden verkocht, bevatten het advies van het bedrijf. De enige manier om de effectiviteit van dit onderzoek te beoordelen, is door naar het trackrecord van het bedrijf te kijken, omdat het de meeste van zijn succesvolle tips kan presenteren en de flops kan verdoezelen. Bedrijven zijn immers bezig met de verkoop van een product en reclame maken voor hun beste eigenschappen is een manier om deze producten te promoten. Dit soort bedrijven verkoopt meestal onderzoek aan particulieren of institutionele beleggers. Hoewel de kleinere nieuwsbrieven spannender zijn, dekken oude standbys zoals Valueline en Standard & Poor's de meerderheid van de beursgenoteerde aandelen wereldwijd en bieden ze wat zij beschouwen als onafhankelijke ratings voor een vergoeding. Ze worden gecrediteerd met wat beleggers 'traanbladen' noemen omdat je de pagina waarop de aandelen zijn beschreven, kunt scheuren en deze apart kunt houden voor snelle referenties.

De grootste kritiek voor deze grote bedrijven is altijd geweest dat zij niet fysiek de tijd kunnen besteden die nodig is om vorderingsbeslissingen te nemen en dat zij de neiging hebben om minder ervaren analisten in dienst te nemen. Hoewel sommige daarvan misschien waar zijn, passen ze wel consistente modellen en kritisch onderzoek toe op de bestanden die ze dekken en zijn ze echt onafhankelijk. Ze hebben ook een erfenis en hun reputatie hoog te houden, wat een goed milieu bevordert om onafhankelijk onderzoek te produceren.

Verkoopzijdeanalisten kunnen ook een gevestigd belang hebben in de bedrijven die zij bedekken in de vorm van het genereren van ideeën voor hun klanten of het onder de aandacht brengen van een bedrijf dat zij van plan zijn te houden of zakelijke relaties hebben.Voorafgaand aan de technologiezeepbel waren er een aantal sell side-analisten die rechtstreeks aandelen bestreken waarin de investment banking-kant van het bedrijf waarvoor ze werkten op de markt kwam. Die analisten volgden het concept "Chinese muur" niet om onderzoeks- en investeringsbankactiviteiten gescheiden te houden. Hoewel sommige van deze activiteiten nog steeds plaatsvinden, hebben nieuwe regelgevende en vrijwillige wijzigingen in het proces plaatsgevonden en lijkt er enige verbetering te zijn. Helaas zal er altijd een mogelijkheid voor conflicten zijn.

De bottom line

Er lijkt geen eenduidige oplossing te zijn voor welk type analist te volgen. Onlangs zijn er belangrijke veranderingen doorgevoerd in de manier waarop onderzoek wordt geproduceerd en het zal tijd vergen voordat de effecten kunnen worden toegepast. Als je terugkijkt op de geschiedenis van het onderzoeksproces, zijn de basisfundamenten niet veranderd. Als u wilt weten welke analist u moet volgen, moet u dezelfde tests uitvoeren als in de tijd; lees de kleine lettertjes, vergelijk hun oproepen met die van andere analisten, ontdek hoe ze worden gecompenseerd en kijk naar hun staat van dienst en zorg ervoor dat de goede keuzes en hun flops worden bestreken. De bottom line is, neem niet alleen het woord van een analist. (Geïnteresseerd om analist te worden? Lees Becoming A Financial Analyst .)