Hoe dividenden worden belast, hangt ervan af of het bepaalde dividend wordt gedefinieerd als een gekwalificeerd dividend of een niet-gekwalificeerd dividend. Niet-gekwalificeerde dividenden worden belast tegen het normale inkomenstarief. Het tarief waarbij gekwalificeerde dividenden worden belast, is afhankelijk van het inkomen van de ontvanger.

Beleggers voelen zich aangetrokken tot dividendbetalende aandelen en beleggingsfondsen, vooral degenen die proberen inkomsten te genereren uit hun portefeuilles. Dividenden zijn uitkeringen die een onderneming kan betalen aan een belegger die aandelen bezit in die onderneming.

Bronnen van dividenden

Het meest voorkomende type dividend is een uitbetaling in contanten aan een eigenaar van aandelen in een bedrijf. Het op één na meest voorkomende type dividend is een belegger die de aandelen van een andere onderneming ontvangt, zoals bij een fusie of overname (M & A). Een belegger kan ook dividenden ontvangen via een belang in een partnerschap, nalatenschap, trust, sub-hoofdstuk S corporation of een vereniging die als een vennootschap belast wordt.

Bovendien kan een aandeelhouder worden geacht een dividend van een onderneming te hebben ontvangen als de vennootschap enige schuld van de aandeelhouder betaalt, als de aandeelhouder diensten van de onderneming ontvangt of als de aandeelhouder wordt toegestaan om het eigendom van het bedrijf te gebruiken. Een belegger ontvangt een formulier 1099-DIV voor de meeste gelduitkeringen van een bedrijf. Een belegger ontvangt een Schedule K-1 als het dividend wordt ontvangen van een vennootschap, een boedel, een trust of een subschuld S corporatie.

Gekwalificeerde dividenden en meerwaarden

Gekwalificeerde dividenden zijn gewone dividenden die voldoen aan specifieke criteria voor belastingheffing tegen een lager belastingtarief op lange termijn vermogenswinstbelasting, in tegenstelling tot een hoger belastingtarief voor gewoon inkomen. Een meerwaarde is een toename van de waarde van een kapitaalgoed, zoals onroerend goed of een investering, boven het bedrag dat voor het actief is betaald.

Er is een verschil tussen gerealiseerde en niet-gerealiseerde kapitaalwinsten. Een winst wordt niet gerealiseerd totdat de aandelen of andere activa zijn verkocht. Belasting wordt meestal pas betaald nadat een winst is gerealiseerd. Er zijn echter uitzonderingen op deze regel.

Het bedrag van de belasting betaald over een gekwalificeerd dividend is afhankelijk van het inkomen van de ontvanger. Voor degenen met een inkomensschaal van 10 tot 20% is er vanaf 2015 geen belasting verschuldigd op een gekwalificeerd dividend. Dit is alleen van toepassing als het dividendinkomen de ontvanger niet uit die belastingschijf haalt. Het belastingtarief voor de middeninkomens is 15%. Voor degenen in de 39. 6% belastingschijf bedraagt ​​het belastingtarief voor gekwalificeerde dividenden 20%.

Niet-gekwalificeerde dividenden

De Internal Revenue Service (IRS) definieert een aantal dividenden die niet zijn gekwalificeerd; deze dividenden worden belast als gewoon inkomen. Het gewone inkomen omvat ook inkomsten uit lonen, salarissen, commissies en rentebaten uit obligaties.Het gewone inkomen kan worden gecompenseerd met standaardaftrekken, terwijl inkomsten uit meerwaarden alleen kunnen worden gecompenseerd met minderwaarden.

Verdelen van kapitaalwinsten zijn geen gekwalificeerde dividenden. Eventuele dividenden betaald op deposito's bij kredietverenigingen en bepaalde andere financiële instellingen zijn niet gekwalificeerd. Dividenden van een non-profitorganisatie of een andere belastingvrije organisatie zijn niet gekwalificeerd. Dividenden betaald door een onderneming op effecten die een werknemer houdt in een aandelenplan voor werknemers dat door de onderneming wordt bijgehouden, worden gedefinieerd als niet-gekwalificeerd. Dividenden op aandelen in aandelen waarvan de houder verplicht is gerelateerde betalingen te doen, zijn niet gekwalificeerd. Dividenden van buitenlandse bedrijven zijn over het algemeen niet gekwalificeerd.

Belastingen

De belastingschijf is de snelheid waarmee een persoon wordt belast. Belastingen worden gedefinieerd op basis van inkomensniveaus; mensen met een lager inkomen worden belast tegen lagere tarieven en zitten in lagere belastingschalen. Degenen met een hoger inkomen worden belast tegen hogere tarieven, vaak aangeduid als bovenste fiscale schijven.

Kortetermijnvers. Lange termijn meerwaarden

Over het algemeen worden meerwaarden belast tegen een gunstiger tarief dan het gewone inkomen. Dit is echter afhankelijk van de houdperiode van de investering. Op korte termijn vermogenswinstbelasting wordt geheven op die winst uit beleggingen die minder dan een jaar worden aangehouden. Lange termijn meerwaarden zijn die langer dan een jaar worden aangehouden. Kapitaalwinsten uitkeringen betaald door beleggingsfondsen of vastgoedbeleggingsmaatschappijen (REIT's) worden over het algemeen altijd belast tegen het langetermijnwinst van de meerwaarden, zelfs als de holdingperiode minder dan een jaar was.

Kapitaalwinsten op korte termijn worden belast tegen hetzelfde tarief als het gewone inkomen van een belegger. Ze ontvangen geen voorkeursbehandeling voor belastingen. Langlopende meerwaarden worden belast aan tarieven gebaseerd op de belastingschijf van de belegger.

Dividenden in IRA's

Een manier om te voorkomen dat u belasting betaalt op dividenden, is door de dividendbetalende aandelen in een individuele pensioenrekening (IRA) te houden. De IRS belast geen dividenden in traditionele IRA's of Roth IRA's. Deze belastinguitstel kan leiden tot aanzienlijke belastingbesparingen. Er zijn echter beperkingen op het moment waarop geld kan worden opgenomen uit een IRA.

Voor een traditionele IRA staat de IRS de rekeninghouder toe om een ​​belastingaftrek in te houden tot het bedrag van de bijdrage aan de IRA. Deze aftrek kan beperkt zijn als een echtgenoot gedekt is door een pensioenplan of als het inkomen bepaalde niveaus overschrijdt.

Dividenden die accumuleren op beleggingen in traditionele IRA's zijn niet belastbaar. Er zijn beperkingen op bijdragen aan traditionele IRA's. Een persoon moet 70. 5 of jonger zijn en een inkomen hebben verdiend om een ​​bijdrage te kunnen leveren aan een traditionele IRA. Er zijn ook premielimieten. Voor 2014 was de limiet voor bijdragen aan zowel traditionele als Roth IRA's $ 5, 500, met $ 6,500 als limiet voor mensen van 50 jaar of ouder.

Net als bij traditionele IRA's, zijn rentebaten, dividenden en meerwaarden belastingvrij in Roth IRAs.Roth IRA's worden gefinancierd met dollars na belasting. Bijdragen aan Roth IRA's zijn niet fiscaal aftrekbaar. Het voordeel van Roth IRAs is dat gekwalificeerde uitkeringen zijn vrijgesteld van federale belasting. Alle bijdragen aan een Roth IRA kunnen op elk moment worden ingetrokken zonder belasting of boetes te betalen. Toch kan het opnemen van inkomsten vóór de leeftijd van 50 jaar oud zijn onderworpen aan inkomstenbelasting en een boete van 10% vroegtijdig ontslag. Er moet ook een periode van vijf jaar zijn vanaf de eerste bijdrage aan de Roth IRA voordat een belastingvrije distributie kan plaatsvinden.