Het analyseren van olie- en gasexploratie- en productiebestanden (E & P) kan overweldigend zijn voor bedrijven zonder een achtergrond in de olie- en gasindustrie. Maar met slechts een basiskennis van verkenning, productie en reserves, kunnen beleggers een beter begrip krijgen van de evaluatie van E & P-aandelen en winst maken uit deze lucratieve, zij het cyclische, industriegroep. (Zie Olie- en gasindustrie-primer voor meer informatie.)

Exploratie

Olie- en gasbronnen kunnen over het algemeen in twee verschillende types worden ingedeeld: exploratieputten en ontwikkelingsputten. Soms bekend als wilde staking, zijn exploratieputten geboord om nieuwe reservoirs te vinden (plaatsen waar in het verleden geen koolwaterstoffen zijn gevonden). Putten geboord in de bekende omvang van een producerende reservoir staan ​​bekend als ontwikkelingsputten. (Zie Boren voor grote belastingvoordelen voor meer informatie.)

Verkennende putten zijn veel riskantere inspanningen dan ontwikkelingsputten. Echter, vergelijkbaar met de wereld van aandelenbeleggen, correleert het extra risico vaak met extra potentiële beloning. Het boren van een verkenningsbron kan soms resulteren in de ontdekking van een groot nieuw reservoir of olie- en gasveld. De meeste E & P-bedrijven zullen een combinatie van verkenningsputten en ontwikkelingsputten boren in de loop van een bepaald onderzoeksprogramma. De aanpak is vergelijkbaar met het bouwen van een gediversifieerde portefeuille van aandelen.

Boren

Omdat alle koolwaterstofproductie in de loop van de tijd afneemt, moeten E & P-bedrijven nieuwe putten boren om hun inkomsten en inkomsten te laten groeien. Daarom is een belangrijke analytische afweging het boorprogramma van het bedrijf. Beleggers zouden moeten lezen wat E & P heeft gedaan en wat het van plan is in zijn boorprogramma te doen om te begrijpen waar inkomsten en winstgroei vandaan kunnen komen.

Er zijn veel factoren waarmee rekening moet worden gehouden - de olie- versus gasmix, de boorkosten van elke boorput, de werkinteresse van het bedrijf (voornamelijk het eigendomspercentage van de put) en de mix van ontwikkelings- en verkenningsputten om een ​​naam te geven weinig. Hoe beter het E & P is om de productie op een kosteneffectieve manier te verhogen, hoe groter het potentiële rendement op eigen vermogen voor aandeelhouders. (Voor meer informatie over ROE, ga naar Let op de ROE .)

Analisten houden meestal rekening met het totale succespercentage van het bedrijf, namelijk het percentage van alle geboorde putten dat heeft geleid tot economische productie. Als het bedrijf in de toekomst hetzelfde type putten (en vergelijkbare geografische locaties) wil boren als in het verleden, kan het eerdere succestarief van boringen een beetje een indicator zijn voor toekomstig succes. Als de analist ervan overtuigd is dat het boorprogramma succesvol zal zijn, zal hij of zij vertrouwen hebben in het vermogen van het bedrijf om de productie en kasstromen in de toekomst te verhogen.

Productie

Beleggers zijn verstandig om de productietrend van een E & P te overwegen alvorens in de aandelen te beleggen. E & Ps rapporteert meestal verschillende productiecijfers, zoals de gemiddelde dagelijkse productiesnelheid, de totale productie voor de periode en de productieproductiviteit in elk persbericht en financiële aanvraag. Net als de analyse van een bedrijf, willen beleggers de productie (en dus het winstpotentieel) in de loop van de tijd zien toenemen zonder overeenkomstige materiële stijgingen van nieuwe schuld- en aandeleneffecten. De combinatie van die factoren, met alle andere dingen gelijk, is wat de winstgroei per aandeel stimuleert voor een E & P.

Winstgevendheid

Analisten gebruiken de financiële overzichten van E & P in combinatie met productiecijfers om de opbrengsten en kosten per eenheid van productie te onderzoeken. De omzet per vat olie-equivalent (BOE) van de productie is nauw verbonden met de marktprijs voor olie en gas. De omzet per eenheid kan aanzienlijk afwijken van de marktprijzen als de E & P de productie afschermt met behulp van termijncontracten. (Lees voor meer informatie Tanken op futures in de energiemarkt .)

Kosten

E & Ps loopt over het algemeen periodiekosten op in drie categorieën: contante bedrijfskosten, algemene en administratieve kosten en uitputtings- en afschrijvingskosten (die niet-contante kosten zijn). Het is nuttig om elke kostencategorie te bekijken op basis van een productie-eenheid om trends te beoordelen en de E & P te vergelijken met andere bedrijven in de sector. E & Ps zijn altijd prijsnemers vanwege de aard van de grondstof die zij produceren en verkopen, dus beheer voor winstgevendheid heeft altijd betrekking op effectief kostenbeheer.

Accounting

E & P-bedrijven kunnen de succesvolle inspanningsmethode of de integrale-kostenmethode gebruiken om rekening te houden met exploratieactiviteiten. Volgens de integrale methode worden alle exploratiekosten geactiveerd op de balans en ten laste van de opbrengsten gebracht in de vorm van uitputingskosten. Onder de succesvolle inspanningsmethode, kapitaliseren bedrijven alleen uitgaven die verband houden met het ontdekken van nieuwe en werkreserve, terwijl kosten die samenhangen met niet-geslaagde putten ("droge gaten") worden opgenomen in de periode waarin ze zijn gemaakt.

De twee methoden kunnen aanzienlijke verschillen in de resultatenrekening van de E & P-onderneming genereren. Bij gelijkblijvende zaken zullen de kosten van de uitputting, afschrijvingen en amortisatie op basis van de integrale kostprijsmethode hoger zijn in vergelijking met de succesvolle inspanningsmethode. Ongeacht de gebruikte boekhoudmethode, moet de analist, om een ​​idee te krijgen van de boorkosten, nauwkeurig kijken naar zowel de winst- en verliesrekening als het kasstroomoverzicht. Exploratiekosten worden geclassificeerd als kapitaaluitgaven op het kasstroomoverzicht. (Lees hoe u financiële informatie goed kunt lezen in Inleiding tot fundamentele analyse .)

Het is gedeeltelijk vanwege de verschillen in boekhoudkundige behandeling van exploratiekosten die analisten vaak beschouwen als operationele kasstroom per aandeel bij de beoordeling van E & Ps.

Een andere reden is dat exploratiekosten over het algemeen fiscaal aftrekbaar zijn in de periode waarin ze worden gemaakt en dat als gevolg daarvan veel van de belastingkosten van een E & P van de uitgestelde variëteit zijn.Veel olie- en gasbeleggers beschouwen E & Ps als een transactie op basis van de prijs-cashflow en niet op basis van koerswinsten. Daarom plannen analisten vaak de cashflow per aandeel om te komen tot richtprijzen voor E & P-aandelen.

Reserves

Analyse van aardoliereserves - de geschatte hoeveelheid koolwaterstoffen in het bezit van de E & P die nog steeds in de grond zit - is belangrijk omdat deze de bron vormen voor alle toekomstige inkomsten- en cashflowstromen. Er zijn verschillende gemeenschappelijke classificaties voor reserves.

Bewezen reserves zijn die waarvan ingenieurs het meeste vertrouwen hebben bij het berekenen, omdat het veld is bewezen door putten in de beoordeling of door bronnen te produceren. Met andere woorden, we weten dat de koolwaterstoffen daar zijn omdat de productie uit het reservoir is gegenereerd. Bewezen productiereserves zijn reserves die zijn bewezen en waarvan verwacht wordt dat ze zullen worden teruggewonnen uit bestaande bronnen, bestaande apparatuur en huidige bedrijfsmethoden.

Bewezen onbebouwde reserves (gewoonlijk "PUD's" genoemd) zijn reserves die naar verwachting zullen worden teruggewonnen uit nieuwe bronnen op ongeboord areaal of uit geologische zones die niet zijn bezet door bestaande bronnen.

Het belang van NAV

Beleggers willen over het algemeen dat de reserve in de loop van de tijd toeneemt, zij het op een economische manier die de aandeelhouders ten goede komt. Als het bedrijf dus reserves heeft gekocht, willen analisten ervoor zorgen dat de betaalde prijs redelijk is. Reserves zijn ook belangrijk bij de berekening van de intrinsieke waarde (NAV) en intrinsieke waarde per aandeel (NAVPS) voor het bedrijf.

Net als de boekwaarde, neemt NAV de contante waarde van kasstromen na belasting in aanmerking voor reserves (meestal met een disconteringsvoet van 10%) en de huidige waarde van kasstromen uit toekomstige exploratieactiviteiten. NAVPS wordt vaak gebruikt om E & P-bedrijven te waarderen op dezelfde manier als waarop een discounted cash flow-waardering zou worden gebruikt voor een industrieel of consumentenproductenbedrijf. De formule voor NAVPS kan als volgt worden gegeven:

Copyright © 2007 Investopedia.

Merk op dat de berekening van de NIW meestal het best wordt uitgevoerd door mensen met een olie- en gastechnische achtergrond, omdat een zeer belangrijke factor de huidige toegevoegde waarde van toekomstige verkenning is. Dat aantal is moeilijk te berekenen en is afhankelijk van het onontwikkelde areaal en de boorvooruitzichten van het bedrijf in dat areaal.

Conclusie

Alle olie- en gasreservoirs krimpen na verloop van tijd. Om winst te behouden en te laten groeien, moet E & Ps nieuwe bronnen boren en nieuwe reservoirs of velden vinden. Profiteren van E & P aandeleninvesteringen betekent bedrijven vinden die dit goed kunnen doen - of op zijn minst beter - dan de massa's van beleggers denken dat ze kunnen.