ROA gebruiken om de winst van een bedrijf te meten

EBIT and EBITDA explained simply (Oktober 2024)

EBIT and EBITDA explained simply (Oktober 2024)
ROA gebruiken om de winst van een bedrijf te meten
Anonim

Natuurlijk, het is interessant om de grootte van een bedrijf te kennen. Maar bedrijven rangschikken naar de omvang van hun activa is vrij zinloos, tenzij men weet hoe goed deze activa voor beleggers worden ingezet. Zoals de naam al aangeeft, meet rendement op vermogen (ROA) hoe efficiënt een bedrijf de winst uit zijn vermogen kan drukken, ongeacht de grootte. Een hoge ROA is een veelbetekenend teken van solide financiële en operationele prestaties. (Lees meer, in ROA en ROE Geef helder beeld van bedrijfsgezondheid .)

ROA berekenen
De eenvoudigste manier om ROA te bepalen, is door het nettoresultaat gedurende een periode te rapporteren en te delen door het totale vermogen. Als u totale activa wilt berekenen, berekent u het gemiddelde van de begin- en eindinventariswaarden voor dezelfde periode.

ROA = Netto-inkomen / Totaal vermogen

Sommige analisten nemen winst vóór rente en belasting en delen in totale activa:

ROA = EBIT / Totaal vermogen

Dit is een zuivere maatstaf voor de efficiëntie van een bedrijf bij het genereren van rendement uit zijn activa, zonder te worden beïnvloed door beslissingen over managementfinanciering.

Hoe dan ook, het resultaat wordt gerapporteerd als een percentage van rendement. Een ROA van bijvoorbeeld 20% betekent dat het bedrijf $ 1 winst genereert voor elke $ 5 die het in zijn vermogen heeft geïnvesteerd. U ziet dat ROA snel aangeeft of het bedrijf een stijgende winst blijft maken op elke dollar aan investeringen. Beleggers verwachten dat een goed management ernaar zal streven de ROA te verhogen - om meer winst te halen uit elke dollar aan activa waarover het beschikt.

Een dalende ROA is een zeker teken van problemen om de hoek, vooral voor groeibedrijven. Streven naar omzetgroei betekent vaak belangrijke initiële investeringen in activa, inclusief debiteuren, voorraden, productieapparatuur en faciliteiten. Een afname van de vraag kan een organisatie hoog en droog achterlaten en overbelegd in activa die ze niet kan verkopen om haar rekeningen te betalen. Het resultaat kan een financiële ramp zijn. (Meer informatie vindt u in Winstdistributievoorraden .)

ROA-hordes Uitgedrukt als een percentage, identificeert ROA het rendement dat nodig is om te bepalen of beleggen in een bedrijf zinvol is. Gemeten aan de hand van de gebruikelijke hindernissen zoals de rente op schulden en de kosten van kapitaal, vertelt ROA aan investeerders of de prestaties van het bedrijf zich opstapelen.

Vergelijk ROA met de rentetarieven die bedrijven op hun schulden betalen: als een bedrijf minder uit zijn investeringen knalt dan wat het betaalt om die investeringen te financieren, is dat geen positief teken. Een ROA die beter is dan de kosten van schulden betekent daarentegen dat het bedrijf het verschil in de zak steekt.

Evenzo kunnen beleggers ROA afwegen tegen de kapitaalkosten van het bedrijf om een ​​besef van gerealiseerd rendement op de groeiplannen van het bedrijf te krijgen. Een bedrijf dat uitbreidingen of overnames doet die aandeelhouderswaarde creëren, moet een ROA behalen die hoger is dan de kapitaalkosten; anders zijn die projecten waarschijnlijk niet de moeite waard om na te streven.Bovendien is het belangrijk dat beleggers vragen hoe de ROA van een bedrijf zich verhoudt tot die van zijn concurrenten en tot het gemiddelde van de sector. (Lees Dieper op hoofdtoewijzing voor meer informatie.)

Achter de ROA komen Er is nog een veel informatievere manier om ROA te berekenen. Als we ROA behandelen als een verhouding van nettowinsten over totale activa, bepalen twee veelzeggende factoren het uiteindelijke cijfer: nettowinstmarge (nettowinst gedeeld door omzet) en omzet (inkomsten gedeeld door gemiddeld totaal vermogen).

Als het rendement op activa stijgt, stijgt het nettoresultaat of nemen de gemiddelde totale activa af.

ROA = (netto inkomen / omzet) X (omzet / gemiddeld totaal vermogen)

Een bedrijf kan een hoge ROA bereiken door zijn winstmarge te vergroten of, efficiënter, door zijn activa te gebruiken om de omzet te verhogen. Stel dat een bedrijf een ROA heeft van 24%. Beleggers kunnen bepalen of die ROA wordt gestuurd door bijvoorbeeld een winstmarge van 6% en een omzet van activa van vier keer, of een winstmarge van 12% en een omzet van activa van twee keer. Door te weten wat typisch is in de bedrijfssector, kunnen beleggers bepalen of een bedrijf presteert of niet.

Dit helpt ook om de verschillende strategische paden te verduidelijken die bedrijven mogelijk nastreven, of het nu gaat om een ​​producent met een lage marge, een groot volume of een concurrent met een laag marge-volume.

ROA lost ook een grote tekortkoming van het rendement op eigen vermogen (ROE) op. ROE is misschien wel de meest gebruikte winstgevendheidsmaatstaf, maar veel beleggers erkennen snel dat het niet vertelt of een bedrijf buitensporige schulden heeft of schulden gebruikt om rendement te behalen. Beleggers kunnen dat raadsel omzeilen door in plaats daarvan ROA te gebruiken. De ROA-noemer - totale activa - omvat verplichtingen zoals schulden (onthoud totale activa = passiva + eigen vermogen). Bijgevolg, als al het andere gelijk is, hoe lager de schuld, hoe hoger de ROA. (Lees Een uitsplitsing van aandeleninkopen voor meer achtergrondinformatie.)

Een paar dingen om te bekijken voor
Toch is ROA allesbehalve de ideale tool voor investeringsevaluatie. Er zijn een aantal redenen waarom het niet altijd vertrouwd kan worden. Om te beginnen is de 'terugkeer'-teller van het netto-inkomen verdacht (zoals altijd), gezien de tekortkomingen van op transactiebasis gebaseerde inkomsten en het gebruik van beheerde inkomsten.

Aangezien de activa in kwestie de soort zijn die op de balans wordt gewaardeerd - namelijk vaste activa en niet immateriële activa zoals mensen of ideeën - is ROA niet altijd nuttig om de ene onderneming met de andere te vergelijken. Sommige bedrijven zijn 'lichter' en hebben hun waarde op basis van zaken als handelsmerken, merknamen en octrooien, die door boekhoudregels niet als activa worden erkend. Een softwaremaker zal bijvoorbeeld veel minder activa op de balans hebben dan een autofabrikant. Als gevolg hiervan zullen de activa van het softwarebedrijf te laag zijn en kan de ROA een twijfelachtige boost krijgen.

Conclusie