a:

Technische analisten en traders gebruiken de dispariteitsindex om abnormale of snelle bewegingen te detecteren tegen de prijs van een effect, met mogelijk overbought en oversold posities. Het functioneert door de laatste slotkoers van een actief te vergelijken met een eerdere gemiddelde prijs van het voortschrijdend gemiddelde.

De index heeft een basislijn van nul en retourneert waarden als een positief of een negatief percentage. Het opwaartse momentum neemt toe naarmate de waarden verder boven nul komen. Neerwaartse bewegingen worden op dezelfde manier gemarkeerd door negatieve percentagewaarden. Zeer weinig handelaren zijn bereid om de tegenovergestelde kant van een sluitende positie te nemen wanneer prijzen te snel te dramatisch bewegen. Kopers moeten dus hun prijzen verlagen en verkopers moeten hun prijzen verhogen, wat leidt tot prijsomkeringen op korte termijn.

De dispariteitsindex bereikte voor het eerst de mainstream populariteit via het boek 'Beyond Candlesticks' van Steve Nison. Nison verklaarde dat overbought en oververkochte activa kwetsbaar zijn voor plotselinge koersomkeringen en dat, met de juiste timing, handelaren zouden kunnen profiteren van deze gevoelige omstandigheden.

Sommige handelaren gebruiken de dispariteitsindex om verschillen tussen het voortschrijdend gemiddelde momentum en de koers van de activaprijs op te sporen. Er wordt bijvoorbeeld een bullish divergentie onthuld wanneer de prijsgrafiek opeenvolgende lagere dieptepunten heeft, terwijl de ongelijkheidindex opeenvolgende hogere dieptepunten heeft. Dit duidt op een mogelijke omkering van de trend, waardoor de handelaar posities kan ingaan of verlaten om de komende schommelingen te kapitaliseren.

Nison geloofde ook dat de dispariteitsindex paste bij het in kaart brengen van de kandelaar. Hij bepleitte het combineren van zijn index met Harami-kruispatronen en dojis om potentiële omkeringen of uitputtingspunten met grotere nauwkeurigheid te meten.