a:

Een gemengde economie is een economie waarin de overheid niet over alle productiemiddelen beschikt, maar overheidsbelangen kunnen particuliere economische belangen juridisch omzeilen, vervangen, beperken of anders reguleren. Een gratis particulier economisch systeem biedt daarentegen vrijwillige en concurrerende particulieren de mogelijkheid om te plannen, te produceren en te verhandelen zonder dwingende openbare inmenging.

Er zijn veel politieke en morele connotaties verpakt in het eeuwenoude, voortdurende debat tussen statistdenkers en vrijemarktdenkers. In reële, praktische termen, zijn de verschillen tussen verschillende soorten economische systemen erg eenvoudig: de rechten van individuele eigenaren van onroerend goed versus het primaat van overheidsinstanties ten aanzien van productie en distributie.

Mogelijke soorten economische planning

Er zijn drie brede methoden voor economisch beleid. De eerste is staatseigendom van productie, of socialisme. De tweede is gecontroleerd particulier eigendom, of een gemengde economie, waarin de staat verschillende niveaus van vrijheid toestaat tussen producenten en consumenten. Het laatste is het laissez-faire kapitalisme, waar privé-eigendomsrechten en contractvrijheid het dominante raamwerk van productie en handel zijn.

Bijna elk land in de wereld heeft een gemengde economie. Noord-Korea, een door de staat gerunde dictatuur, is een voorbeeld van een volledig socialistisch systeem. Zelfs relatief vrije markteconomieën, zoals Hong Kong of Australië, zijn nog steeds gemengd.

Eigendomsrechten

De laissez-faire-economie evolueert uit een systeem van gerespecteerde private eigendomsrechten. Eigenaars van onroerend goed - inclusief de eigenaars van machines, kapitaal en andere grondstoffen - mogen contracteren en handel drijven zoals zij dat nodig achten, ongeacht de behoeften van de overheid.

Een gemengde economie legt beperkingen op eigendomsrechten. Eigenaars van onroerend goed zijn beperkt in verband met hoe ze met elkaar inwisselen. Deze beperkingen zijn er in vele vormen, zoals minimumlonen, tarieven, quota's, windfall taxes, licentiebeperkingen, verboden producten of contracten, directe openbare onteigening, antitrustwetgeving, wettige betaalwetgeving, subsidies en een uitstekend domein.

In westerse democratische republieken kunnen eigendomsrechten worden geschonden als de veelheid van gekozen vertegenwoordigers van mening is dat dergelijke schendingen in het belang van het publiek (of van hun eigen bestwil) zijn.