De meest populaire volume-oscillatoren in technische analyse zijn de Percentage Volume Oscillator of PVO en de Chaikin Oscillator. Volume-analyse wordt gebruikt door technische analisten om de sterkte van prijsbewegingen te bepalen, omdat sommigen geloven dat de prijs het volume volgt. Als de koers van een aandeel bijvoorbeeld stijgt, maar het volume daalt, kan dit een negatief signaal zijn. Aan de andere kant, als de prijs daalt en het volume stijgt, is het absoluut een bearish teken.
Volume oscillatoren gebruiken vaak het verschil tussen twee volume voortschrijdende gemiddelden uitgezet op een histogram met een nullijn. Als de oscillator boven de nullijn staat, is het een tekenvolume dat de huidige prijstrend ondersteunt. Als de oscillator onder de nullijn ligt, geeft dit aan dat het volume afneemt en dat de huidige trend omkeert. Volume wordt geanalyseerd samen met prijsactie om aanhoudende trends te identificeren of om trends te vinden die mogelijk draaien.
De PVO meet het verschil tussen twee verschillende voortschrijdende gemiddelden. Meestal worden de 12-daagse en 26-daagse volume exponentiële voortschrijdende gemiddelden, of EMA's, samen met een negen-daagse EMA van dat verschil gebruikt in de berekening. Deze berekeningen worden uitgezet op een histogram met een scheidslijn van nul. Een PVO-niveau boven de nullijn, maar dalende toont het volume neemt af. Een PVO-niveau onder de nullijn, maar stijgt geeft aan dat het volume toeneemt. De PVO wordt gecombineerd met analyse van steun- en weerstandsgebieden op een prijsgrafiek. Het doorbreken van een ondersteuningsniveau op een positieve PVO is een sterker signaal dan het doorbreken van een negatieve PVO-waarde. Een nadeel van de PVO-berekening is dat EMA's een achterblijvende indicator zijn die de volumeveranderingen traag kan weergeven.
De Chaikin-oscillator is een andere technische indicator die analyse van prijsveranderingen combineert met volume-analyse. Het volumebeoordelingsgedeelte van de indicator gebruikt de accumulatie / distributie- of A / D-lijn. De eerste stap bij het berekenen van de A / D-lijn is het vinden van de slotprijslocatie in relatie tot het handelsperiodebereik. Een positieve waarde betekent dat de close dichter bij de high van het dagbereik ligt, terwijl een negatieve waarde betekent dat de close nabij de low was. Die waarde wordt vervolgens vermenigvuldigd met het handelsvolume voor de periode.
De Chaikin-oscillator combineert die waarde vervolgens met de Moving Average Convergence / Divergence, of MACD, om een enkele indicator te creëren. Er is volume- en prijsondersteuning voor de trend wanneer de oscillatorwaarde boven nul is en het tegenovergestelde wanneer deze onder nul is. Afwijkingen tussen de indicator en de huidige prijsactie kunnen trendveranderingen betekenen.
De Chaikin-oscillator kan valse signalen afgeven.De indicator meet in essentie het momentum in de A / D-lijn. Als zodanig is het een indicator van een indicator en kan het de neiging hebben wijzigingen in zowel volume- als prijsactie te vertragen.
Wat zijn de meest populaire vormen van technische analyse?
Technische analyse benadert de markt door prijs en volume te bestuderen. Het levert radicaal andere inzichten en vermoedens op dan fundamentele analyse.
Is het beter om fundamentele analyse, technische analyse of kwantitatieve analyse te gebruiken om langetermijnbeslissingen op de aandelenmarkt te evalueren?
Begrijpt het verschil tussen fundamentele, technische en kwantitatieve analyse en hoe elke meting beleggers helpt bij het evalueren van langetermijninvesteringen.
Hoe kan ik technische analyse en fundamentele analyse samenvoegen met kwantitatieve analyse om rendementen in mijn aandelenportefeuille te genereren?
Leren hoe fundamentele-ratio's kunnen worden gecombineerd met kwantitatieve methoden voor stockscreening en hoe technische indicatoren worden gebruikt in algoritmen.