a:

De meest gebruikte methoden die beleggers gebruiken om de voordelen en risico's te analyseren die gepaard gaan met langetermijninvesteringen in de aandelenmarkt, zijn onder meer fundamentele analyse, technische analyse en kwantitatieve analyse. Fundamentele analyse wordt het vaakst gebruikt bij het bepalen van de kwaliteit van langetermijnbeleggingen in een breed scala van effecten en markten, terwijl technische analyse meer wordt gebruikt bij de beoordeling van kortetermijninvesteringsbeslissingen zoals actieve handel in aandelen. Beleggers gebruiken kwantitatieve analyses om de financiële stabiliteit van een bedrijf te evalueren. Hoewel sommige beleggers de voorkeur geven aan het gebruik van een enkele analysemethode om langetermijninvesteringen te evalueren, is een combinatie van fundamentele, technische en kwantitatieve analyse het meest voordelig.

Fundamentele analyse

De meerderheid van de beleggers die beslissingen voor langetermijninvesteringen willen evalueren, begint met een fundamentele analyse van een bedrijf, een individuele aandelenmarkt of de markt als geheel. Fundamentele analyse is het proces van het meten van de intrinsieke waarde van een beveiliging door alle aspecten van een bedrijf of markt te evalueren. Materiële activa inclusief grond, uitrusting of gebouwen die eigendom zijn van een bedrijf worden beoordeeld in combinatie met immateriële activa zoals handelsmerken, octrooien, merknamen of intellectuele eigendom. Bij het evalueren van de bredere reikwijdte van de aandelenmarkt, gebruiken beleggers fundamentele analyse om economische factoren te beoordelen, waaronder de algehele sterkte van de economie en specifieke bedrijfstakomstandigheden.

Fundamentele analyse resulteert in een waarde die is toegewezen aan de beveiliging in beoordeling die wordt vergeleken met de huidige prijs van de investering. Beleggers gebruiken de vergelijking om te bepalen of een langetermijninvestering de moeite van het kopen waard is, omdat het te duur is of als het de moeite waard is om te verkopen omdat het te duur is.

Technische analyse

Het proces van het evalueren van effecten door middel van statistieken staat bekend als technische analyse. Analisten en beleggers gebruiken gegevens over marktactiviteiten zoals historische aandelenkoersen en het aantal transacties om patronen in effectenbewegingen in kaart te brengen. Hoewel fundamentele analyse probeert de intrinsieke waarde van een beveiliging of specifieke markt te tonen, is technische gegevens bedoeld om inzicht te geven in de toekomstige activiteit van effecten of de markt als geheel. Beleggers en analisten die technische analyse gebruiken, zijn sterk van mening dat toekomstige prestaties kunnen worden bepaald door patronen te beoordelen op basis van historische gegevens.

Technische analyse gebruikt gegevens uit korte perioden om de patronen te ontwikkelen die worden gebruikt om effecten of marktbewegingen te voorspellen, terwijl fundamentele analyse afhankelijk is van informatie die jaren omvat.Vanwege de korte duur van de gegevensverzameling in technische analyse gebruiken beleggers deze methode in kortetermijnhandel. Technische analyse kan echter een nuttig instrument zijn om langetermijninvesteringen te evalueren in combinatie met fundamentele analyse.

Kwantitatieve analyse

Evaluatie van de historische prestaties van een bedrijf of een brede markt wordt vaak gedaan door middel van kwantitatieve analyse. Beleggers voeren kwantitatieve analyses uit door middel van eenvoudige berekeningen van de financiële ratio, zoals winst per aandeel (EPS) of meer complexe berekeningen zoals de verdisconteerde kasstroom (DCF).

De resultaten van kwantitatieve analyse bieden inzicht in de waardering of historische prestaties van een specifieke beveiliging of markt, maar deze wordt niet vaak gebruikt als een op zichzelf staande methode voor het evalueren van langetermijninvesteringen. In plaats daarvan wordt kwantitatieve analyse gebruikt in combinatie met fundamentele en technische analyse om potentiële voordelen en risico's van investeringsbeslissingen te bepalen.