a:

De primaire aannames van de efficiënte markthypothese (EMH) zijn dat informatie universeel wordt gedeeld en dat aandelenkoersen een willekeurige wandeling volgen, wat betekent dat ze worden bepaald door het nieuws van vandaag in plaats van de trends van gisteren . De kracht van deze veronderstellingen is echter afhankelijk van de vorm van EMH die wordt overwogen.

De zwakke vorm van de theorie stelt dat publieke marktinformatie volledig wordt weerspiegeld in prijzen en dat in het verleden behaalde resultaten geen verband houden met toekomstige rendementen - met andere woorden, trends doen er niet toe. De semi-sterke vorm zegt dat de aandelenkoersen worden bijgewerkt om zowel publieke als niet-marktinformatie weer te geven. De sterke vorm stelt dat alle publieke en private informatie volledig en onmiddellijk wordt verwerkt in de prijzen.

De veronderstellingen over onderliggende EMH-informatie variëren naargelang de vorm, waarbij de zwakke vorm van de hypothese aanneemt dat alleen publieke marktinformatie bekend is bij alle marktdeelnemers en de sterke vorm uitgaande van een perfecte transparantie van informatie. In alle vormen worden toekomstige bewegingen van de aandelenkoers verondersteld onafhankelijk te zijn van de bewegingen van de aandelen van het verleden - de willekeurige wandeling.

De implicatie van EMH is dat de markt niet kan worden verslagen omdat alle informatie die de prestaties zou kunnen voorspellen, al in de aandelenkoers is ingebouwd. Het concept is de afgelopen decennia uit de gratie geraakt met onderzoeksvoorschotten in gedragsfinanciering en, in mindere mate, met het succes van kwantitatieve handelsalgoritmen. Hoogfrequente handel is daar een voorbeeld van. In de loop van de tijd is aangetoond dat het bijdraagt ​​aan de efficiëntie van de markt, wat impliceert dat markten voorheen niet efficiënt waren.