a:

De uitbetalingsratio van een bedrijf laat zien hoeveel winst het uitbetaalt aan beleggers. De informatie over de inkomsten wordt rechtstreeks overgenomen uit de financiële overzichten van het bedrijf, waardoor het voor potentiële of bestaande aandeelhouders gemakkelijk wordt om de ratio te berekenen. De dividenduitkeringsratio helpt bij het onderscheiden van duurzaam en niet-duurzaam dividendenbeleid.

Dividenden zijn het deel van de inkomsten van een bedrijf dat wordt verdeeld om aandeelhouders aan te trekken en te belonen. Bedrijven gebruiken dividenden om hun spieren te buigen, om zo te zeggen, door te suggereren dat ze winstgevend genoeg zijn om de activiteiten en nog steeds de schenkingsinkomsten rechtstreeks aan de eigenaars van hun aandelen te behouden of uit te breiden. Als alle andere dingen gelijk zijn, hebben hogere dividendrendementen de voorkeur boven lage of geen dividendrendementen.

Dividenden kunnen echter misleidend zijn. Het dividendrendement geeft alleen de jaarlijkse dividendbetalingen weer, gedeeld door de aandelenkoers. Soms stijgen de dividendrendementen niet omdat het bedrijf hogere inkomsten heeft, maar omdat de onderliggende aandelenkoers daalt. Andere keren betalen bedrijven te agressief dividenden om gezond te lijken, niet genoeg kapitaal te herinvesteren om de bedrijfsvoering voort te zetten of effectief uit te breiden. Met andere woorden, de dividenden worden niet goed ondersteund door de winst.

Dit is waar de dividenduitbetalingsratio binnenkomt; door de relatie tussen de inkomsten van een bedrijf en de dividendbetalingen te laten zien, kunnen beleggers grof voorspellen of het dividendbeleid duurzaam is. Bedrijven die jong, expansief, kapitaalintensief of cyclisch zijn, kunnen niet al te veel dividend uitbetalen. Bedrijven die volwassen zijn en stabiele inkomstenstromen hebben, bevinden zich in een betere positie om consequent hoge dividenduitkeringspercentages te hebben.

De ratio wordt berekend door de jaarlijkse dividenden per aandeel te delen door de winst per aandeel of door het totale dividend te delen door het netto-inkomen; ze zijn gelijkwaardig als dezelfde financiële overzichten worden gebruikt. Hogere uitbetalingen geven aan dat het bedrijf meer inkomsten uitkeert en minder investeert, terwijl lagere uitbetalingen het tegenovergestelde aangeven. Bijvoorbeeld, een dividenduitkeringsratio van 75% betekent dat het bedrijf 75 cent uitbetaalt op elke verdiende dollar en de resterende 25 cent opnieuw investeert.

Bedrijven met hoge uitbetalingsratio's en onvoorspelbare inkomsten moeten een rode vlag opvoeren. Jonge bedrijven met veel schuldfinanciering mogen ook geen ongelooflijk hoge uitbetalingsratio's hebben; sommige van die inkomsten moeten gaan naar uitbreiding van het bedrijf, schulden betalen en liquiditeit opbouwen.

Er moet ook een stijgende dividenduitkeringsratio worden bekeken. Als een bedrijf in het verleden een dividenduitkeringspercentage van 55% heeft en plotseling een uitbetalingsratio van 80% heeft, kan dit betekenen dat de inkomsten bijzonder hard worden getroffen.Het kan ook betekenen dat de winst groot was en er meer overbleef voor dividenden dan normaal.

De dividenduitbetalingsratio is niet even waardevol voor alle beleggers. Basisprincipes van investeren vertellen mensen dat er twee manieren zijn om te profiteren van het bezit van aandelen: dividenden en meerwaarden. Deze dualiteit scheidt inkomensbeleggers van investeerders in groei. Hoewel de uitbetalingsratio voor beleggers van groot belang is voor inkomensbeleggers, zijn groeimanagers beter af met het gebruik van de retentieratio.