a:

De variatiecoëfficiënt (COV) kan de volatiliteit van een belegging bepalen. De COV is een verhouding tussen de standaardafwijking van een gegevensset tot het verwachte gemiddelde. Wanneer het op de beurs wordt gebruikt, helpt het om de hoeveelheid volatiliteit te bepalen in vergelijking met de verwachte rendementspercentages van een belegging. De COV wordt gevonden door de volatiliteit, of het risico, te delen door de absolute waarde van het verwachte rendement van de investering.

Stel dat een risicomijdende belegger de COV vergelijkt voor drie beleggingsobjecten. Hij wil bepalen welke de beste risico / rendementsverhouding biedt. De drie verschillende mogelijke beleggingen zijn voorraad XYZ, brede marktindex DEF en obligatie ABC.

Stel dat aandelen XYZ een volatiliteit of standaarddeviatie van 15% en een verwacht rendement van 19% heeft. De COV is 0. 79 (15% ÷ 19%). Stel dat de brede marktindex DEF een standaarddeviatie heeft van 8% en een verwacht rendement van 19%. De variatiecoëfficiënt is 0. 42 (8% ÷ 19%). De derde investering, obligatie, ABC, heeft een volatiliteit van 5% en een verwacht rendement van 8%. De variatiecoëfficiënt van binding ABC is 0. 63 (5% ÷ 8%).

De risicomijdende belegger zou ervoor kiezen om te beleggen in de brede marktindex DEF omdat deze de beste risico / rendementsverhouding en het laagste volatiliteitspercentage per rendementeenheid biedt. De belegger zou niet willen investeren in aandelen XYZ omdat deze meer volatiel is dan de index; Beide hebben echter hetzelfde verwachte rendement. Obligatie ABC draagt ​​het minste risico, maar het verwachte rendement is niet gunstig.