a:

De oorzaak van de beurscrash van 1987 was vooral de handel in programma's, die door instellingen werd gebruikt om zichzelf te beschermen tegen aanzienlijke marktzwakte. Sommige secundaire factoren omvatten overmatige waarderingen, niet-liquide markten en marktpsychologie.

Programmahandel verslechterde marktzwakte, hoewel het werd ontworpen als een hedge. Deze computerprogramma's begonnen automatisch aandelen te liquideren omdat bepaalde verliesdoelen werden geraakt, waardoor de prijzen daalden. Vervolgens zorgden de lagere prijzen voor meer liquidatie, met voorraden van 22% op de dag. Dit is een voorbeeld van gedrag dat op individueel niveau rationeel is, maar irrationeel als iedereen hetzelfde gedrag aanneemt.

Een van de kernaannames van deze programma's is niet juist gebleken, omdat het uitging van een constant niveau van liquiditeit toen het programma moest worden verkocht. In dezelfde programma's werden echter ook alle aankopen automatisch uitgeschakeld. Aangezien deze programma's alomtegenwoordig waren, verdwenen biedingen rond de aandelenmarkt in principe op hetzelfde moment dat deze programma's begonnen met verkopen.

Portefeuilleverzekering gaf een vals gevoel van vertrouwen aan instellingen en makelaars, dat het risico goed werd beheerd. De algemene opvatting van Wall Street was dat een portefeuilleverzekering een aanzienlijk verlies van de hoofdsom zou voorkomen als de markt zou crashen. Dit verkeerde geloof leidde er echter toe dat buitensporige risico's werden aangewakkerd, wat pas duidelijk werd toen de aandelen in de dagen voorafgaand aan de beurscrash begonnen te verzwakken.

1987 was een sterk jaar geweest voor de aandelenmarkt die leidde tot de crash, aangezien het de bullmarkt voortzette die in 1982 begon. Er waren echter enkele waarschuwingssignalen van excessen die vergelijkbaar waren met excessen op eerdere buigpunten. De economische groei was vertraagd terwijl de inflatie de kop opstak. Er waren ook een aantal geopolitieke kwesties met betrekking tot valutageschillen tussen de Verenigde Staten en Duitsland. De sterke dollar zorgde voor druk op de Amerikaanse export.

De aandelenmarkt en economie weken voor de eerste keer uiteen in de bull-markt. Vanwege deze factor klom de waardering voor de aandelenmarkt tot buitensporige niveaus, waarbij de koers / winstverhouding boven de 20 kwam. Toekomstige schattingen voor de winst waren lager en de aandelen bleven onaangetast. Marktdeelnemers waren op de hoogte van deze problemen, maar de introductie van een portefeuilleverzekering leidde ertoe dat velen deze waarschuwingssignalen afwierpen.

Stijgende markten tijdens perioden van financiële stress kunnen moeilijk zijn voor zelfs voorzichtige portfoliomanagers. Ze moeten de kosten van het slechter presteren van de markt afwegen tegen de kosten van de bredere marktverzwakking. Velen die sceptisch staan ​​ten opzichte van de marktvooruitgang, worden gedwongen om op verhoogde niveaus te kopen.

Hun functieprestaties zijn gebaseerd op hoe ze presteren ten opzichte van de benchmarks. Het missen van een grote marktrally kan ertoe leiden dat sommigen hun baan verliezen. Dit was een ander element dat bijdroeg aan de omstandigheden die Black Monday creëerden, omdat portefeuillemanagers gedwongen werden om aandelen te kopen vanwege het loopbaanrisico, hoewel ze zich bewust waren van de marktrisico's.

Uiteindelijk zijn al deze variabelen samengevoegd om een ​​van de slechtste dagen voor de aandelenmarkt te creëren op 19 oktober 1987. De belangrijkste factor was echter de handel in programma's en de wijdverbreide overtuiging dat het alle problemen met betrekking tot risicobeheer zou aanpakken. . In haar voornemen om elke afzonderlijke portefeuille te beschermen tegen risico's, werd het de grootste bron van enig marktrisico.