a:

Airline-inkomstenaanpassingen voor aansprakelijkheid voor luchtverkeer zijn eenvoudigweg onderdeel van de methode voor periodetoerekening die luchtvaartmaatschappijen vaak gebruiken. De inkomsten worden aangepast op het moment dat de kaartverkoop plaatsvindt, als erkenning voor het feit dat de luchtvaartmaatschappij daardoor de verantwoordelijkheid op zich heeft genomen voor het verlenen van de betaalde dienst - de vlucht.

Luchtverkeersplicht is een onderdeel van het proces voor de erkenning van opbrengsten van luchtvaartmaatschappijen. De luchtvaartindustrie werkt doorgaans met relatief kleine winstmarges, dus de erkenning van opbrengsten is een van de belangrijkste praktijken voor luchtvaartmaatschappijen. De manier waarop passagiers- en vrachtinkomsten in de boekhouding worden geregistreerd, is over het algemeen consistent tussen de verschillende luchtvaartmaatschappijen. Het leidende beginsel met betrekking tot de aansprakelijkheid voor luchtverkeer is dat inkomsten alleen worden verantwoord in de boekhouding wanneer de dienst van de luchtvaartmaatschappij daadwerkelijk wordt verleend.

Vliegtickets of vrachtrekeningen worden gewoonlijk ruim vóór de vlucht verkocht en uitgegeven, waardoor het op dat moment voor hen verdiende geld onverdiende inkomsten oplevert. De gebruikelijke boekhoudpraktijk in de sector is om deze inkomsten uit te stellen en deze aanvankelijk aan te wijzen als een verplichting op de balans van de luchtvaartmaatschappij. Wanneer de vluchtdienst uiteindelijk wordt aangeboden, worden de inkomsten dan verdiende inkomsten die worden opgenomen in de winst en het verlies van de luchtvaartmaatschappij. Op het moment dat opbrengsten in winst en verlies worden opgenomen, wordt de aansprakelijkheid voor vliegverkeer dienovereenkomstig verminderd.

Het saldo van de luchtverkeersplicht schommelt per seizoen en afhankelijk van de hoeveelheid kaartverkoop. Naast het weergeven van tickets en vrachtbrieven voor toekomstige vluchten, omvat de aanpassing van de luchtverkeersafhankelijkheid een schatting voor mogelijke toekomstige kaartrestituties voor eerdere vluchten. Dit aspect van de luchtverkeersaansprakelijkheid omvat een subjectief oordeel van de luchtvaartmaatschappij in haar schatting, aangezien het onmogelijk is om van tevoren precies te weten hoeveel tickets worden terugbetaald of geruild.

De schattingen zijn meestal gebaseerd op de historische ervaring van de luchtvaartmaatschappij en op seizoenspatronen. Schattingen worden ook gemaakt met betrekking tot het aantal ongebruikte tickets dat uiteindelijk zal worden verbeurd. Omdat ongebruikte tickets vaak gedurende een lange periode in aanmerking komen om te worden ingewisseld, moeten de voor hen ontvangen inkomsten deel blijven uitmaken van de berekening van de luchtverkeersplicht totdat de periode voor uitwisselingen is verstreken en de tickets als vervallen worden erkend.

Belastingen en vergoedingen die luchtvaartmaatschappijen moeten betalen, vormen een ander element in de vergelijking van de luchtverkeers-aansprakelijkheid. Prijzen van vliegtickets omvatten doorgaans zaken als transportbelastingen, toeslagen voor luchthavenfaciliteiten en beveiligingsheffingen en belastingen met betrekking tot buitenlandse reizen.Omdat de luchtvaartmaatschappij alleen optreedt als een incassobureau voor deze belastingen en vergoedingen en deze niet behoudt, registreert de luchtvaartmaatschappij ze niet als inkomsten. In plaats daarvan worden ze aanvankelijk erkend als een verplichting op het moment dat een ticket wordt verkocht. Wanneer de luchtvaartmaatschappij de betaling aan de betreffende entiteit doet, worden de verplichtingen dienovereenkomstig verlaagd in de boekhouding van de luchtvaartmaatschappij.