a:

Een negatieve correlatiecoëfficiënt betekent dat voor elke twee variabelen X en Y een toename in X geassocieerd is met een afname in Y. Een negatieve correlatie toont een verband tussen twee variabelen in dezelfde manier een positieve correlatiecoëfficiënt doet, en de relatieve sterkten zijn hetzelfde. Met andere woorden, een correlatiecoëfficiënt van 0,85 toont dezelfde sterkte als een correlatiecoëfficiënt van -0. 85.

Correlatiecoëfficiënten zijn altijd waarden tussen -1 en 1, waarbij -1 een perfecte, lineaire negatieve correlatie toont, en 1 een perfecte, lineaire positieve correlatie. Een correlatiecoëfficiënt van nul of heel dicht bij nul, toont geen zinvolle relatie tussen variabelen. In werkelijkheid worden deze aantallen zelden gezien, omdat er maar weinig perfect lineaire relaties zijn. In plaats daarvan worden getallen die deze waarden naderen, gebruikt om de sterkte van een relatie aan te tonen; bijvoorbeeld 0,92 of -0. 97 zouden respectievelijk een zeer sterke positieve en negatieve correlatie laten zien. Zoals met alle statistieken die correlatie aantonen, is dit geen oorzaak.

Het is het gemakkelijkst om het concept van negatieve correlaties te begrijpen met voorbeelden. Een simpele is het meten van de hoeveelheid sneeuw en de temperatuur. Naarmate de temperatuur stijgt, neemt de hoeveelheid sneeuw af; dit toont een negatieve correlatie en zou bij uitbreiding een negatieve correlatiecoëfficiënt hebben. Een positieve correlatiecoëfficiënt zou de relatie tussen temperatuur en consumptie van ijs zijn; als de temperatuur toeneemt, neemt ook de roomijsverkoop toe. Deze relatie zou een positieve correlatiecoëfficiënt hebben. Een relatie met een correlatiecoëfficiënt van nul, of heel dicht bij nul, zou temperatuur en snelle voedselverkoop zijn (of tenminste, dat is wat we zouden aannemen).