Een verzekeringsmaatschappij heeft net als elke andere niet-financiële onderneming toegang tot liquiditeit nodig om haar schuldverplichtingen na te komen of om verzekeringsaansprakelijkheid aan haar klanten uit te betalen. In tegenstelling tot niet-financiële bedrijven hebben verzekeraars geen typische vlottende en kortlopende verplichtingen zoals inventaris, debiteuren en crediteuren. Bij financiële analyse gebruiken de beleggingsprofessionals liquiditeitsratio's die specifiek zijn voor de verzekeringssector, waaronder de snelle liquiditeitsratio, de huidige liquiditeitsratio en de algehele liquiditeitsratio.
De snelle liquiditeitsratio, uitgedrukt in percentages, wordt gedefinieerd als de snelle activa van de verzekeraar gedeeld door de som van de nettoverplichtingen en de overgedragen herverzekeringsverplichting. Snelle activa omvatten contanten, aandelen, kortlopende effecten en overheids- en privé-obligaties met een looptijd van minder dan een jaar. Analisten gebruiken de snelle liquiditeitsratio om het vermogen van een verzekeraar te evalueren om zijn verplichtingen op korte termijn na te komen. Een aanvaardbare waarde voor de snelle liquiditeitsratio is afhankelijk van de branche van een verzekeraar. Een typische snelle liquiditeitsratio voor vastgoedverzekeraars is bijvoorbeeld meer dan 30%.
De huidige liquiditeitsratio wordt gedefinieerd als de som van contanten en niet-gelieerde beleggingen gedeeld door de som van de nettoverplichtingen van een verzekeraar en overgedragen herverzekeringsverplichtingen. Het belangrijkste verschil tussen de snelle en actuele liquiditeitsratio's is dat de huidige liquiditeitsratio andere minder liquide activa in de noemer omvat. Dit kunnen onroerend goed en bezittingen op andere eigendommen zijn. De huidige ratio van minder dan 100% geeft aan dat de solvabiliteit van de verzekeraar afhangt van hoe snel de verzekeringsmaatschappij haar onbetaalde premiesaldi kan incasseren of beleggingen in filialen kan verkopen.
De totale liquiditeitsratio wordt berekend als het totale vermogen van een verzekeraar gedeeld door het verschil tussen totale verplichtingen en voorwaardelijke reserves. Deze ratio omvat alle activa van een verzekeraar en analisten gebruiken de algehele liquiditeitsratio om te beoordelen of de onderneming in staat is om haar verplichtingen met activa te dekken.
Welke technieken zijn het meest geschikt voor het indekken van blootstelling aan de financiële sector?
Leren hoe slimme beleggers de blootstelling aan de financiële dienstensector afdekken door ook te beleggen in nutsbedrijven, blue chips en effecten met hoge dividendrendementen.
Hoe kan een belegger het hefboomeffect van een verzekeringsmaatschappij evalueren?
Leren over de leverage van verzekeringen, wat leverage betekent in de context van verzekeringsmaatschappijen en welke metrieken beleggers zouden moeten gebruiken om de leverage van verzekeraars te analyseren.
Welke financiële statistieken zijn het beste voor het evalueren van bedrijven in de vastgoedsector?
Leren over enkele van de belangrijkste financiële statistieken en andere analytische hulpmiddelen voordat u investeert in een vastgoedbedrijf of REIT.