Waarschijnlijk is het meest voorkomende aantal dagen uitstaand bedrag (DPO) 30, met de grote meerderheid van standaarddagen die door bedrijven worden gebruikt voor DPO die ergens tussen de 30 en 45 vallen. > DPO geeft de periode weer die een bedrijf doorgaans neemt om facturen van handelscrediteuren te betalen. Aangezien netto 30 dagen de meest gebruikelijke termijn is voor facturen die door leveranciers worden ingediend, is het logisch dat dit ook het tijdsbestek is dat bedrijven doorgaans gebruiken voor de betaling van facturen. Het standaard factuurbetalingsbeleid kan echter van bedrijf tot bedrijf verschillen. Standaard betalingsvoorwaarden variëren tussen bedrijfstakken. Een bedrijf kan een beleid instellen om facturen vóór de vervaldag te betalen om kortingen te krijgen die worden aangeboden voor vervroegde betaling of om de kredietwaardigheid bij leveranciers te verbeteren. Een bedrijf kan ervoor kiezen om verschillende betalingsvoorwaarden voor individuele schuldeisers vast te stellen, bijvoorbeeld om schuldeisers die het bedrijf het belangrijkst vindt binnen 15 dagen te betalen, terwijl 45 tot 60 dagen worden gewacht om facturen van kleinere schuldeisers te betalen.
Wat is de industriestalette voor het aantal openstaande dagen (DPO)?
Lezen over wat een toegestane drempelwaarde voor uitstaande dagen is en waarom schuldeisers en debiteuren vaak verschillende voorkeuren hebben.
Ik blijf horen over de bewegende gemiddelden voor 50 dagen, 100 dagen en 200 dagen. Wat bedoelen ze, hoe verschillen ze van elkaar, en waardoor ze fungeren als steun of verzet?
Of u het bewegingsgemiddelde voor 50 dagen, 100 dagen of 200 dagen gebruikt, de berekeningsmethode en de manier waarop het voortschrijdend gemiddelde wordt geïnterpreteerd, blijven hetzelfde. Een voortschrijdend gemiddelde is eenvoudigweg een rekenkundig gemiddelde van een bepaald aantal gegevenspunten.
Wat is het verschil tussen gewogen gemiddeld aantal uitstaande aandelen en gemiddeld gewogen gemiddeld aantal?
Uitstaande aandelen verwijst naar aandelen die momenteel worden gehouden door beleggers, inclusief aandelen die in het bezit zijn van het publiek, en restricted shares die eigendom zijn van bedrijfsfunctionarissen en insiders. Het aantal uitstaande aandelen kan veranderen als reactie op gebeurtenissen zoals het bedrijf dat nieuwe aandelen uitgeeft, bestaande aandelen inkoopt en werknemersopties worden omgezet in aandelen.