a:

Demand-deposito's en termijndeposito's verschillen in termen van toegankelijkheid of liquiditeit en in het bedrag aan rente dat op de gestorte gelden kan worden verdiend. Deposito's en termijndeposito's verwijzen naar twee verschillende soorten depositorekeningen die beschikbaar zijn bij een bank of vergelijkbare financiële instelling, zoals een credit union.

Termijndeposito's

Termijndeposito's, ook wel termijndeposito's genoemd, zijn investeringsdeposito's die gedurende een vooraf bepaalde periode zijn gemaakt, van enkele maanden tot meerdere jaren. De deposant ontvangt een vooraf bepaalde rente over de termijndeposito gedurende de gespecificeerde tijdsperiode. Fondsen die voor langere tijd zijn gestort, hebben een hogere rentevoet. Termijndeposito's betalen een hogere rentevoet dan traditionele spaarrekeningen.

Fondsen kunnen niet worden opgenomen van een termijndepositorekening tot het einde van de gekozen periode zonder een financiële boete op te leggen, en intrekkingen vereisen vaak vooraf een schriftelijke kennisgeving. Aan het einde van de periode heeft de deposant de keuze om opgenomen geldmiddelen plus verdiende rente op te nemen of het geld over te maken naar een nieuwe termijndeposito. De meest gebruikelijke vorm van een termijndeposito is een bankdeposit, of CD.

Vraaggestorte bedragen

Demand-depositorekeningen bieden grotere liquiditeit en gemakkelijke toegang in vergelijking met termijndeposito's, maar betalen lagere rentetarieven, en ze kunnen ook verschillende kosten omvatten voor het verwerken van de rekening. Deposanten kunnen op elk moment alle of een deel van het geld op een stortingsrekening opnemen zonder boete of voorafgaande kennisgeving. Middelen die een deposant mogelijk moet openen op elk moment dat de deposant voldoende persoonlijke liquiditeit verschaft om zijn normale uitgaven te verwerken, moet worden bewaard op een girorekening. Voorbeelden van bankdeposito's zijn reguliere betaalrekeningen, spaarrekeningen of geldmarktrekeningen.